Þimdi boðazda olmak vardý anasýný satayým. Boðaz Köprüsü’nün üzerine çýkmýþsýn buz gibi rüzgar bir taraflarýný týrmalarken, sen aþaðýdan geçen gemileri seyredeceksin. Biraz uzaðýnda ki Kýz Kulesi’nin silüeti gelecek gözlerinin önüne, üzerinde martýlarýn uçuþtuðu. Denize bakacaksýn arada gözlerini kaçýrýp. Hatta daha derine inip balýklarla yarýþacaksýn. Duymayacaksýn arkandan konuþulanlarý, seni ikna etmek için söylenen aldatýcý sözleri ,akýtýlan timsah gözyaþlarýný ve kanmayacaksýn. Asla ardýna bakmayacaksýn o an, belki birileri senin için bir iki damla yaþý koyvermiþtir bile gözlerinden.Kanma sakýn. Açýp kollarýný býrakacaksýn kendini aþaðýya. Kýsa bir süre martýlarla dost olursun belki yanlarýndan hýzla geçerken. Sen düþerken denizin kucaðýna, yukarýdan gelen çýðlýklar kaplasa da etrafý, artýk ne onlarýn duyurmaya gücü yeter,ne de senin duymaya. Hiç yaþayamadýn ki, düþerken, hayatýn film þeridi gibi geçsin gözlerinin önünden. Bir anda her taraf karanlýða bürünüp sessizleþmiþtir gecenin en koyu saati gibi. Ýþte o an aklýna gelir öldüðün o sessizlik içinde kaybolup gidersin. Ama sen zaten ölmemiþmiydin ki ,yaþadýðýn o sessizliðin içinde?