Sakin ve suskun
bir mekânýn sayfasýnda
Zihnimin tarumarlýðý halimi çok yorunca

Kalbim sukutun
çýðlýðýnda hicraný anýnca
Ýþte bu zaman hüznüm bambaþka umutla

Ne çekip gittiðim
yýllarýn ve ne de anýlarýn
Artýk benim bahtým için kalan an ve hazzýn

Manasýna açlýk
duyduðum hakikatler acýsýn
Naz çiçeklerin farkýsýn ve ancak aþkla taçsýn

Yar niçin hasretin
baðrýnda sancýlar yaþasýn
Özlem hissiyatýn ikliminden mefkûreyi ansýn

Vuslat halime
neleri anlatsýn Araf bir farksýn
Kimi zamanlar nazarýmda aklaþan bir þarkýsýn

Vecdim ruhumu
boþuyor þevk uzaklýk yaþýyor
Bakýp duran hikâyeler bilmem ki neyi gizliyor

Þimdi içimden
bir ah çekmekte kifayet etmiyor
Nedamet sinemi kemiriyor keþkeler yetiþmiyor

Ýþte bu zamanda
iþaret taþlarýný bulup okumak
Geçmiþin bekleyen ibret sayfalarýyla tanýþmak

Bir insanýn
ihsanýndan aþkýn zarafetine kanmak
Ve yaþamaya ömrün ziyasýna edeple aþýlanmak

Þair hissiyatýný
hasrediyor mýsralara sözü aþkla
Yazmak yanmanýn hicranýnda hasrete kanýnca

Nitelik kalbi
olmaktan mahrumlaþýnca kanýmca
Aklým baþka âlemler esaretinde edebi unutunca

Sinem daralýyor
kalabalýklar aþktan uzaklaþýyor
Niye lafazanlýk kalpten azadeleþerek nefisleþiyor

Kim ne kadar
ruhun izlerinde aþkýn izini sürüyor
Annem kabirde kimi bekliyor haz þimdi üþütüyor

Ehlim sessizliðinde
gözlerimi yokluyor ve soruyor
Evladým geleceðim adýna hüznün resmine bakýyor

Torunum
mahzunlaþýyor mezar taþý aþký sunuyor
Yazýlan mýsralar anlarýn aþkýný öteyle buluþturuyor

Baþýmý ellerimin
arasýnda tutarken titreme baþlýyor
Ölüm zikrettiðim hakikatken þimdi halimi burkuyor

Sessizliðin þarkýsý
baþlýyor hissiyatým öylece aðlýyor
Kalbim sevgiyi anýyor muhabbet bahar þevki oluyor

Vefa ruhumla
hesaplaþýyor ve izaným korku yaþatýyor
Ne kadar nidam varsa sukutun baðrýnda manalaþýyor

Hasretim endiþeye
özlemim nitelikten arî kimliðime
Bir þeyler söylüyor özüm çekiliyor gözüm fersizleþiyor



Mustafa CÝLASUN