Yalanlar; üstü lekeli diye silinmeden ters düz edilmiþ döþemeler kadar rahatsýz edici geliyor.

Altýnda bir leþ yatarken, temize çalan renkler uydurmaya çalýþanlardan, çamura sývaþmýþ yüreklerinden, filtreli güzel sözler içirenlerden, gecenin siyaha boyanmýþ rengini bile yýldýzý çok bu gece diye neredeyse sabah diye yutturmaya çalýþanlardan, ses telleri bile akord edilmiþ, provasýz konuþtuðunda sözcükleri sökülen insanlarý dinlemekten, göz açlýðýnýn guruldayan sesini bastýrmak için midesinin üzerine kuþak dolayanlardan, kaçak gülüþlerden demli kahkahalar üretmeye çalýþanlardan, gözyaþlarý için ithal yaðmur bulutlarý getirenlerden, dýþ gebe sözcüklerden prematüre mutluluk doðumlarý yapanlardan usandým artýk.

Yok yok ne yaparsam yapayým yine de ýsýnamadým ben þu dýþ cephesi mantolanmýþ dünyaya. Hep bir yerlerden soðuk esiyor.

Aysel AKSÜMER