Çaya elin deðerse ýtýr olur zarafet.
Ýnceden yaðmur yaðar kirpiklerim ýslanýr.
Demlik tevazu gülü sunar göze ziyafet.
Çayýn gamzesi ile gülüþün kýyaslanýr.


Düþ görür güvercinler sebillerde gül açar.
Semaver buðusunda nice efsane doðar.
Billurlaþýr gamzenle bardak bin þua saçar.
Gamzendeki ýþýltý karanlýklarý boðar.


Zarafet ve asalet cem olur duruþunda.
Endamýný kýskanýr elif boylu cerenler.
Ýsminin haresi var kalbimin vuruþunda.
Kýnasa da gücenmem bu hâlimi erenler.


Ne zaman çay demlesem gamzen düþer yadýma.
Yanýmda yoksun diye hüzün yoldaþým olur.
Olmasan da yetiþir hayalin imdadýma.
Bardaðým nefes nefes çayýmla seni solur.


Elin deðerse çayým oluverir bengisu.
Takvimlerle saatler en güzel aný söyler.
Çay olmaktan haz duyar demlikte nazlanan su.
Senle çay içmek bil ki kýrýk gönlü þad eyler.

Ankara,20.11.2011 Ý.K