Kimi saklý lahzalar vardýr
Yadýný terennüm ettiren, ümit içinde þevke erdiren
Bazen emelleþen, kimi vakit umut içine yerleþen
Yüreðin sahifersinden hiç silinmeyen
Esini için ömür hasredilen bir dem


Can vakitlidir, sýrra kadimdir
Ruh evvelin cezbinde anlamlaþan edebi bakidir
Yaratan Rabbin emrine amade olan serdir
Kalbin inþirahýnda ki en ulvi kýdemdir
Hazzýn sürruruyla yol alan ferdir


Umut, kalbin hülasasýdýr
Niyetin samimiyetinden südur eden farktýr
Aþkýn sevdaya ramak kýldýran tavdýr
Ýhsan içinde vucut bulan ardýr
Ýhlasýn ilzamýndan nükseden nazardýr


Elhak bicareyim, neyleyim
Sessizlik içinde sukut eden bir an-ý caným
Ýdrakime iþleyen ne varsa kal eden bir hicraným
Göçüp gitmeden niyaza muhtaç bir vicdaným
Nasip eden haktýr, lütfeden aþkýdýr


Ocaðý söndürür asabiyet
Esir eder anlaþýlmaya muhtaç olan hiddet
Þer nefsin payesidir, nar kalbin hakikatinde edeptir
Ýzana vasýl olmayan ne varsa zandýr
Ýnsan, aþka muhatapsa makbul olan nazdýr


Rabbim halk edip yaratmýþ
Ýrade adýna ruhumda karar kýlmýþ ve salmýþ
Akýl ve idrakim için ne zarif ve çileli ibretler anlatmýþ
Sabýr ve kanaat için teslimiyeti tahkike býrakmýþ
Anlaþýlmaya muhtaç ne varsa merakla farkmýþ


Ýman, taklide terk edilemez
Akýl birilerine teslim olmak adýna þehredilmez
Her nefis irade sahibidir, inayet ve ihlastan vazgeçemez
Bahanelere sýpýnýp müddet-i nefesini talan edemez
Adam, akleden ve kalbiyle nazar eden sezgidir, ihmal edemez


Ey Rabbim ne vakit elerimi açsam
Kalbi burukluðumla halin feryadýný edebiyle sunsam
Umutlarýmdan geriye kalan ne varsa, sabýrda bulsam
Kanaatin ruhumda ki aþkýný yaþasam, feyzinle yol alsam
Ýçime akýttýðým gözyaþlarýmý huzur içinde býraksam
Kulun olduðumun farkýyla seceye kapanýp kalsam




Mustafa CÝLASUN