Issýz ve sakin
sahrada sinemi meftun eden
bir ses duyuyordum


Suskun çýðlýklarýmý,
yutkunduðum umutlarýmý
bir bir onun týnýsýndan kokluyordum



Adeta mest oluyordum,
içimin yanýklýðýný bir nebze olsun,
ince sesten anlýyordum



Gönlümün efkarýný sessizce
ufuklara býrakýp dalýyordum,
gözyaþlarýmý saklýyordum

Yüreðimin üþümelerini,
gönlümden kopan
çýðlýklarý ne yapmalýydým



Edebin rahlesinde,
sabrýn nefesi bizar býraktýran
çýrpýnýþlarýyla, beklenen umudun nidasýyla



Yýllara sari
hýçkýrýklarýmla artýk daralmýþtým,
çarelere sarýlmýþtým, ne derlerse kanmýþtým



Ruhumun hicranýyla
baþbaþa kalmýþtým, sine-i sürurumdan
kopan yapraklarý anmýþtým




Neydi yaþadýðým burukluk,
yýllardýr yaþadýðým suskunluk


Bir kalbim var,
narýda, hakkýda, vuslatýda,
inþirahýda anlayacak
ve azimeti kuþanacak arla



Yüreðim ise
bir uzuv cenahýndan,
beynime kan pompalamaktan,
tevdi edilen aþký sanattan



Ýradem, aklýn ve izanýn
ilimle hemhal olan sadrýndan,
ruhumdan kopan bir idraki farktan




Lafsayý celali zikrederken
ve kitabý celili tilafet ederken


Ýçim gidiyor,
kalbim titriyor, gözlerim seyiriyor,
gönlüm alýp baþýný ötelere doðru gidiyor



Ýhmal ettiklrim,
keþkesiz nedametlerim, iradeyi
tercübesizliklerim ruhuma hucum ediyor



Nefsim
nizam için direniyor, mütemadiyen
maslahat üretiyor, vicdaným neler söylüyor




Kuþ kanatlarýný
çýrparak uzaklaþtý, bilmem ki
saklý hevesinde ne vardý


Güle bakmak,
edebi ruhumda bulmak,
kalbin inþirahý için el açmak,
gönül kapýmý aralamak



Dur durak bilmeden
tahkike sarýlmak, aklýn ve irfanýn
senasýnda sabahlamak ve aðlamak



Hiç nedamet duymadan,
arifin dergahýndan uzaklaþmadan,
vecdin ferahlýðýna kavuþmak


Mustafa CÝLASUN