Ne söylesem kar etmeyecek
Her lahza nasibin ilgasýnda niyetle bütünleþecek
Akýl ne zaman devraye girecek, izan fark edecek
Ýrade umutlarýn letafetinde ruhuma sürur mu serkedecek
Gönül kapým o an ve açýlan zamanda gülecek


Neden bizarým ve hicranlayým
Anlaþýlmaya hasret duyan bu afakým ve aklým
Ruhumu sukut ettirecek kadar þaþýrtan huysuz zaaflarým
Ah u zar içindedir idrakim, hesapsýz sanýlan hezeyanlarým
Acý içinde ki vicdaným, iraden adýna nasýl hüsraným


Ne vakit bir hicaz taksim dinlesem
Yýllara sari sukut ettiren vicdanýmý þehredebilsem
Nasýl bir hesabýn lahzasýnda feryadýmla boynumu büksem
Bilme ki nereye yüz sürsem, iltica ederek aþkýný dilesem
Korkutan dikenin melalinde yeniden sevgiyle dirilsem


Ýçimi titreten bir derinlik var ötede
Her an sanki benimle, her ne yapsam sinemin gam telinde
O an dinmeyen bir hýçkýrýk baþlýyor kalbimde
Ruhum teskin olmak için umut içinde, elem var nefsimde
Ne vakit nar ý hissetsem, edebin firkati melalimde


Yaþamak için, cana kýymak ne acý
Saltanat uðruna zaaflara kapýlmak kime kar ey hancý
Ömür vuslat diler, ruh sahibiyle beraber, irade kim için davacý
Akýl ve izan ancak kulluk nispetinde aþk adýna bir sancý
Nefsi hesaplarý uðruna talan edenler, umut adýna yalancý


Ey aziz ve celil olan Rabbim
Ne kadar zelil ve acizlik içinde kaldýk, haktan uzaklaþtýk
Hýrsýn ve hevesin hülyasýnda kendimizi birþey sandýk
Hareket ve kuvveti benliðimiz için hoyratça harcadýk
Nefsimiz için paye bulmaya adandýk ve yanýldýk


Sen en yakýnýmýzdayken, aþkýna uzaktýk
Bahþetmiþ olduðun iradeyi kullanmak adýna avunduk
Neyi tercih ettiysek hak ve hakikatin için yakarmadýk
Cezbeden olmak için satýldýk, ruhmuzdan uzaklaþtýk
Nerde bir yetim görsek, hiç aldýrmadan yol aldýk


Bizi yaratan sendin,sen Rabbimizdin
Akýl ve idraki bahþeden serdin, en ulvi nefestin, ferdin
Neyin farkýna varamadýk, kandýrýlmýþlar sýnýfýnda yer aldýk
Aþk ve sevda adýna dile gelen ne varsa nefsimize adadýk
Emellerin girdabýnda,umutlar suskun kalýnca niçin aðlamadýk
Hakkýyla seni anýp, secdaye kapanmadýk




Mustafa CÝLASUN