Ne zaman nazar etsem
Sinemde dem almýþ hissiyatla sukuta çekilsem
Ýbretin resmettiði hakikatle yüzleþip aþkýyla serinlesem
Gam etmeden sürurun rüknüyle hamdetmeyi bilsem
Rabbime iltica edip gözyaþýmý döksem
Feyziyle secdesinde dirilsem


Aktif iyi olmak nasýldýr
Suskun býrakan izan, nefsin mülahazasýdýr
Azim ve ecir idrakin aksedasýndan nükseden bir aþktýr
Sevdasýnda köle olmak ne müthiþ sanattýr
Feda olmak adýna bade olan farktýr
Kulluk adýna ne latif ramdýr


Kitab-ý celili ne vakit okusam
Ýçimde düðümlenen muþtusuyla lal olup aðlasam
Kalbimin nazargah olduðunun farkýný ruhumla yaþasam
Firkatine abad olduðum gülün figanýyla yansam
Bin hüzün ile kalbimde inþirahý bulsam
Gönül kapýmýn açýlacaðýna umut baðlasam


Ey can deðmesin sana nazar
Elhak bir gün hepimize nasip olacaktýr suskun mezar
Þekliyet için, cezbetmeye meyyal emel için yazmak kime ar
Fikretmeye takat bulan, aþkýn lahzasýnda umut, kar
Ecelin halinde sürete bakmak ne güzel nazar
Ölümün libasý ne müthiþ har


Haþyet, ürperten bir andýr
Ruhun ve kalbin yabancý olmayan ahýndan lahzadýr
Akýl ve izan bunu fark etmen için bahþedilen ardýr
Nefsin terbiye edildikçe itaat eden mecaldir
Ýraden ati adýna belyene kanaattýr
Tercihlerin mizanýn için kitaptýr


Ne vakit Hakký düþünsem
Nefsi lekelerle yüzleþmeye takatin eriþmeyeceðini bilsem
Muhtaç olduðum maðrifetin eþiðinde sürurla eðlensem
Bahþedilen Rahmeti aþkýný ruhumla þehretsem
Nasýl bir sevdadýr ki firkatiyle yüz sürsem
Þevksiz ve mecalsiz takatin lahzasýnda inlesem
Hüzün zerkeden kederimi terk etsem


Ey sessiz kari,halime ibretle bak
Ömür geçip gitti, bilmem ki ne vakit açacak ruhumda þafak
Merakýn bir þubesidir ilim
Azim ve izanýn senasýdýr aþka eriþtiren ne güzel fark
Ýhlas ne büyük sýðýnak, kul olmanýn irfanýnda ki sessiz bir toprak
Aþk, ruhun vecdi, iradenin azim kemaliyetidir
Nefsi feda ettiren en güzel gerekçedir




Mustafa CÝLASUN