Ruh elhak hakikatimdir
Aklým ve irademle anlam bulan suskun melalimdir
Nefsi telakkilerim adýna zafiyetler hazindir
Azmeden idrak, meþk ettiren firkat aþkýn þiarýnda ki edeptir
Hüzün heveslerimi perdeleyen sabr-ý ikmaldir
Vicdanýn asliyesi ruhuma kefildir


Muhtaç olan ruhi muvazenemdir
Sýýrýna vakýf olmadýðým ilmin, merak gailesindendir
Meþkuk olan avanemdir, izana duçar olan kimdir
Tefekkür etmeyen gönül nasýl bir elemdir
Emel için serap olan lahzalar hangi umudun sefilindendir
Kalbin yoksa bir nazargah deðil midir


Hak taala iradeni hür býrakmýþ
Ýçinde yaþadýðýn ve yazdýðýn kitabý kim için yazdýrmýþ
Fark etmediðin ve fakat kal ettiðin hikmet varmýþ
Seni sana býrakmayan vicdanýn sukuta kanarmýþ
Nefsin hoyrat kaldýkça izanýn kararýrmýþ
An aðlar, zan nara anbean yakýnmýþ


Kimi sual ettimse, yýkýk ve virandýr
Dünya nimetleri adýna nefsine paye sunan nazardýr
Ötesi için sukut etmesi ne kadar manidardýr
Ah ettikçe çaresiz için kararmaktadýr
Akýl ne zaman fark ettiren aþktýr
Ýhlastan yüz çeviren gamdýr


Hazan ne güzel bir hicrandýr
Ýbretin senasýndan ilzam olan hakikattýr, aþk-ý ardýr
Sinesinde edebi taçlandýrmayan insan mýdýr
Yoksa nefsi adýna telef olan bir can mýdýr
Dinmeyen heyacan ecelin sýrrýdýr
Ölüme meydan okuyan zandýr


Ey yaren niçin meyledersin
Kederin içinde demlenmeye nail bir nefes misin
Bahtýn çaresiz deðil, aþk yitik umutlarýn meþkide deðil
Neden hüzün içinde kalýrsýn, þevki anmazsýn
Umutlarýn þavkýnda nefes almaya çalýþmazsýn
Yoksa aðlamak için mi böyle yaþarsýn


Þair gönülden seslenir, edebin dilidir
Þekliyet için asla vaktini hasretmeyen bir zat-i nefestir
Hakkýn tasattuku için vecdin süretinden esindir
Ecri için hürriyet bulan bir kalptir
Aþkýn figanýnda yanan serdir
Umutla yaþayan yürektir




Mustafa CÝLASUN