Nasýl anlatsam….Öyle özledim ki seni…yalnýz olmaktan ,sensiz….( kimsesiz kalmýþ gibiyim þimdi.. kaybolan küçük bir kýz çocuðu gibi hani nereye gitse yinede kayýp nerede beklese yinede korkak…)…Sesini özlemekten (sesini özlemek gurbette kalmak gibi… uzaklardan haber almak için heyecanla bekleyen bir anne gibi..hani yüreði burkulan, hasretle içi sýzlayan)Yarýný beklemekten öyle yoruldum ki..(ölümü bekleyen hasta gibi hani umutsuz ,hayalsiz) sensiz olmak çok zor…günü sensiz geçirmek,sensiz bitirmek ,sesini duymadan öylece beklemek öyle zor ki.…susmandan her zaman nefret ettim ben... yarýnýmý sende býrakmaktan , beklemekten ,özlemekten, yitirmekten ve bundan her an korkmaktan nefret ettim…
Ne yapýyorsun þimdi..Kimler biliyor gülüþünü,kimler sarýlýyor sana kimler hissediyor.. o sana has kokunu kimler soluyor..o güzel yüzüne kim bakýyor…ellerin…..ellerine kim dokunuyor…Baðýrarak aðlýyorum ama sesimi duymuyorsun deðil mi,neler hissettiðimi bilmiyorsun deðil mi?....Sahi biz gerçekten bu kadar uzak mýydýk, gerçekten böyle imkansýz…..
|
Söyleyeceklerim var!
Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazýlarý
yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz
ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz,
yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.
Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.
|
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
Anasayfa
