Acýlarýmý yakalýyorum. Býçaðý dayýyorum acýlarýma. Çok acýtmýyor canýmý. Býçaðý ýsýtýyorum sonra. O þekilde dayýyorum acýlarýma. Yakýyor bedenimi, ruhumu kemiriyor. Oda yetmiyor. Bu defa derine itiyorum býçaðý. Nasýl bir eziyet bu bedenime. Ama yinede eþsiz acýyan caný daha çok acýtmak… Elim titriyor sonra, bayýlacak gibi oluyorum. Baþka bir acýya (yaraya) geçmeli, farkýna varýyorum eziyetten buruþmuþ yüzümü aynada görünce. Biraz daha eziyet etmeli diyorum aynaya. Sonra saðlam bir þekilde içmeli. Öyle içmeli ki saç diplerim bile uyuþmalý diyorum aynaya. Ama biraz daha acýtmalý bu bedeni. Ruhuna sahip çýkamayan bu bedeni biraz daha cezalandýrmalý. Yeni hedefi seçmekte zorlanýyorum. Çok yara var çünkü. Hangisi daha verimli olur acaba. Ha þu saðdaki büyük duruyor bayaðý. Onu seçiyorum. Büyüklüðüne bakýlýrsa bu bir kayýp izi. Evet, evet babamýn ölüm izi. Nasýlda yalnýz kaldým babam öldükten sonra. Bu acýya yüklensem ölürüm. Yüklenmesem beynimi kemiririm. Battý balýk yan gider diyorum. Alýyorum býçaðýmý basýyorum yaraya. Tarifsiz bir acý bu, katlanýlmaz. Ýliklerime kadar hissediyorum kederi. Gözlerim kapanýyor, o kadar yoruluyorum ki gözlerimi açamýyorum. Daha fazla devam edemiyorum bu acýnýn üstünde durmaya. Þimdi içmeli iþte diyorum. Bedenim þimdi hazýr. Sýyýrýyorum kolumu. Lastikle hazýrlýyorum damarlarýmý. Bir iki saniye izliyorum damarlarýmda sabit kalan kaný. Acaba diyorum dozu abartýp yok mu olmalý. Evet, evet kesinlikle. Bunca acýya uygulanan eziyetten sonra muhteþem bir son olur bu. Þýrýngayý dolduruyorum sonumla. Damarlarýma yaklaþtýkça iðnenin ucu heyecanlanýyorum. Ve kavuþuyorum o sonuma. Damarýmda sabit kalan kanýmla buluþuyor sonum. Sonra lastiði açýyorum, bedenime doluyor ölüm. Titriyorum, yavaþtan ateþimde çýkýyor. Halsizleþiyorum, kafam önüme düþüyor. Beynimde karýncalanma baþlýyor. Yere yýðýlýyorum sonra. Bedenim soðumaya baþlýyor.
Sonrasý mý?....... Sonrasý yok....... Sonrasý ölüm…..