Yürek hüzündür ve kýrýlan her parçacýkta bir kýymýk olur bendine saplanan. Acabasý olmadan cesaret damarýndan terennümün edilen nefes ‘ah ki nefes cemredir.’ Ve yitiðini bitirmiþ bir buhran karmaþýðýdýr þair, aðzýnda olamayacak duanýn aminine yemin eden…

Ýntihar için seçilen haymatlos bir yüreðin coðrafyasýnda ölümün ten rengini seyrederken, yapýlacak en güzel þey þairce bir aþýklýða öykünmekmiþ, sürgün etse de kaleminden seni þairlik, yüreðine basarak kanatarak, gidilen yürekte bir müstemleke kývamý býrakarak… Ve yara, kapanmayan yaralar habisliðinde deva, satýn alýnmaz bir nimettir, kayýp… Ya yaranýn kendisi olacaksýn ya merhemi, seçim senindir…

Þimdi ne yapsam cinsinden korkularým bir yer gösterin artýk, yok kaçacak yaným… Þu silinmez yaþam suçlusu kahrým için kurban verdim nefesimi dün gece âvâzýmýn sesine,‘yalan’mýþým. Hüznümün rahmet kabýna tükürüyor þiirler. Oysa secdeye varmýþ boynumda tekvin kokusundan dökülür gözlerime nehirler. Aþka içkindir her yakarýþ ve yarýmlýðým… Can artýðýymýþým…


Ebru Olur

Beyül Hazen Yazýlarý… 1.