Takva, "Allahtan korkmak", "Allah’tan çokça sakýnmak", "Allah’a karþý gelmekten sakýnmak" anlamlarýna gelen bir kelime. Daha açarsak, gelebilecek bir zararý, görülebilecek bir tehlikeyi, duyulabilecek bir acýyý, güçlü bir korumaya girerek önlemek anlamýnda. Elmalýlý, söz edilen bu güçlü korumanýn Allah’ýn korumasý olduðunu ifade eder.

Muhammed Esed Kur’an çevirisinde takva kelimesini, "sorumluluðunun bilincinde olmak" þeklinde yorumlar. Ýnsan hem kendisine hem topluma ve en fazla Allah’a karþý sorumluluðunun bilincinde olmalýdýr.

Takvanýn en bilinen anlamý Allah’tan korkmaktýr ancak bu korku bildiðimiz anlamda dünyevi bir korku deðildir. Takva sahibi insan, Rabb’ine aþkla baðlýdýr ve O’nun hoþnutluðundan mahrum kalmaktan korkar... Seven insan nasýl sevdiðini gücendirmekten, sevgisini yitirmekten korkarsa, takva sahibi mümin de Allah’ýn sevgisinin yok olmasýndan içi titreyerek korkar. Ve hissettiði bu derin korku Allah’ýn buyruklarýna çok titiz olmasýna ve O’nun sýnýrlarý içerisinde bir yaþam sürmesine sebep olur.

Takva sahibi insan her an, Allah’ýn varlýðýnýn ve sonsuz gücünün kontrolünde olmanýn, O’na yakýn olmanýn mutluluðunu yaþar. Yarattýðý muhteþem sistemler karþýsýnda Allah’ýn kudretini ve büyüklüðünü tefekkür eder; haþyet, heyecan ve sevinç duyar. Sürekli mutludur takva sahibi mümin ve Rabb’ine karþý son derece duyarlýdýr.

“Varým” diyen her insan ruhunu terbiye etmeli, imanýný derinleþtirmeli. "Ey Ademoðullarý, Biz sizin çirkin yerlerinizi örtecek bir elbise ve size ’süs kazandýracak bir giyim’ indirdik (var ettik). Takva ile kuþanýp-donanmak ise, bu daha hayýrlýdýr. Bu, Allah’ýn ayetlerindendir. Umulur ki öðüt alýp-düþünürler. (Araf Suresi, 26) ayetinden anlaþýlacaðý gibi, takva elbisesini kuþanmak çok daha hayýrlýdýr.

Takva sahibi mümin yüzeysel deðil, derin imaný yaþar. Yýkýlmayan gerçek ve derin bir iman en büyük nimettir. Bu imana sahip insan, büyük bir güce sahiptir. Derin iman için Allah aþkýný samimiyetle yaþamak, Allah’a saf ve temiz olarak, tam bir teslimiyetle teslim olmalýdýr. Asýl kilit konu ise Allah’ýn dünya hayatýnda yarattýðý imtihan sýrrýnýn tam olarak anlaþýlmasýdýr. Yaþanan zorluklarýn, çilenin ve acýnýn arkasýndaki hikmeti görebilmek çok önemlidir. Zaten yaþanan, bu gerçeði görebilenlerle görmek istemeyenlerin mücadelesi deðil midir?

Bir baþka ayette ise Allah, "... Siz, hayýr adýna ne yaparsanýz, Allah, onu bilir. Azýk edinin, þüphesiz azýðýn en hayýrlýsý takvadýr. Ey temiz akýl sahipleri, Benden korkup-sakýnýn." (Bakara Suresi, 197) þeklinde buyurarak, insanlara elde edebilecekleri en hayýrlý azýðýn takva olduðunu bildirir. Ve insanlar edindikleri azýk ölçüsünde deðer kazanýrlar. Allah, kullarý arasýndaki tek üstünlük ölçüsünün takva olduðunu, "... Þüphesiz, Allah Katýnda sizin en üstün (kerim) olanýnýz, (ýrk ya da soyca deðil) takvaca en ileride olanýnýzdýr..." (Hucurat Suresi, 13) buyurarak haber verir.

Peygamberimiz (sav), yaþamý süresince insanlara kendi yanlýþ inançlarýný býrakmalarýný, Kur’anî bakýþ açýsýyla yaþamalarýný öðütlemiþtir:

“Sizin þu soyunuz-sopunuz kimseye üstünlük ve kibir taslamaya vesile olacak þey deðildir. (Ey insanlar)! Hepiniz Adem’in çocuklarýsýnýz. Hepiniz bir ölçek içindeki birbirine eþit buðday taneleri gibisiniz… Halbuki, hiç kimsenin kimseye din ve takva müstesna üstünlüðü yoktur. Kiþiye kötü olmasý için; baþkalarýný yermesi, küçük görmesi, cimri, kötü huylu, had ve hududu aþmýþ olmasý yeter.” (Müsned-i Ahmed b. Hanbel, 4/158 )

Takva sahiplerinin Kur’an’daki genel tanýmlarýnda birçok özelliklerinden söz edilir. Takva sahibi muvahhiddir; Allah’a bir olarak iman eder. Þirkin her çeþidinden yüz çevirir. Günahlarýn büyüðünden de küçüðünden de kaçýnýr. Kalbini, Allah’tan ve O’nun anmaktan engelleyen her þeyden arýndýrýr. Hayatýný Rabb’i için yaþar, Allah’a halisane teslim olur. Ve yaptýðý salih amellerle imanýný eyleme dönüþtürür.

Takva, yalnýzca zahiri bir özellik deðildir; insanýn en fazla iç dünyasýný güzelleþtirir. Takva sahibi mümin, batýnýnda da güzeldir. Kur’an’da kalplerin takvasýna dikkat çekilir. (Hac Suresi, 32) Peygamberimiz (sav) de, "Takva þuradadýr." ( Müslim, Birr 32, 2564) buyurarak kalbini iþaret eder ve "Allah’ým nefsime takvasýný lutfeyle!" (Müslim, Zikir 73, 2722) diyerek dua eder.

Ýnsanýn imanýný, Allah sevgisini, saygýsýný, Allah korkusunu, takvasýný artýrmasý ancak derinleþerek mümkündür. Samimi mümin yüzeysel bir iman yaþamamalý. Yaþamasý gereken, yýkýlmayan gerçek ve derin bir imandýr. Bu imana sahip insan, büyük bir güce sahiptir. Onu kimse yenilgiye uðratamaz; çünkü Allah ve fýrkasý daima galip olandýr.

Sabrý, özveriyi, teslimiyeti, sadakat ve vefayý doruðunda yaþamaya çalýþýr samimi mümin. Ýyilik ve takvada yarýþýr ve güzel ahlak özellikleriyle öne geçer. Rabb’ine olan duasý þudur: "... bizi takva sahiplerine önder kýl." (Furkan Suresi, 74)

Ölümün ve cehennemin varlýðýný düþünmek, imaný derinleþtirecek, takvayý güçlendirecek önemli bir tefekkür olur. Kur’an’ýn detaylý tarif ettiði cehennem azabýndan korkmak, cehennemin hemen yakýnýnda olduðunu düþünmek, insaný Allah’ýn sýnýrlarýna yaklaþmaktan sakýndýrýr. Kuþkusuz takva sahibi için Allah’ýn sevgisini yitirmek, cehennem ateþinin vereceði azaptan daha þiddetlidir. Allah, her samimi müminin sevgilisidir. O’nu darýltmak, O’ndan uzak olmak çok büyük bir azaptýr, acýdýr. Ýþte takva sahibi mümin bundan þiddetle kaçýnýr.

Doðru yolda ilerlerken, Allah’ýn dilemesiyle eksikliklerimizi düzelttiðimizde takva sahibi olabiliriz. Allah bu yolda yarýþ koymuþtur; hayýrlarda/takvada yarýþ. Bu rahmani yarýþta ‘son durak’ ise Allah’ýn takva sahibi kullarýna vaadettiði ve onlar için hazýrladýðý sonsuz cennettir.

"Bu mu daha hayýrlý, yoksa takva sahiplerine va’dedilen ebedi cennet mi? Ki onlar için bir mükafat ve son duraktýr." (Furkan Suresi, 15)