Yazýyý kaleme almamda ki en büyük etken edebiyatýmýzda þair ve yazarlarýn toplumda ki suç iþleyen insanlara mahkumlara, yani hýrsýzlara, katillere, esrarkeþlere bakýþ açýlarýnda ki acýmasýz duruþtur. Üstelik onlarý bir vebalý gibi görmeleri, sefil iðrenç yaratýklar diye yaftalayýp toplum dýþýna iterek adeta tekme tokat dýþlayarak sanki bu insanlar yokmuþçasýna gibi bir tavýr almalarýdýr.

Ey sevgili okur bir aydýn insanýn bir þair veya bir yazarýn en büyük öncelikli görevi nedir sormak isterim. Onun görevi ezilenin, yoksulun, suçlunun, maðdurun yanýnda yer alarak onlarý savunmak deðil midir? Deðil midir de nedir sorarým. Asýl vahim olan ise býrakýn yer almayý, bilakis otoritenin bayraktarlýðýný yapmaktadýr þair ve yazarlar. Birçoðu bayrak, devlet, milliyetçilik, din savunuculuðu yaparak otoritenin dümen suyuna çanak tutmaktadýr.

Allahýný seven söylesin çaðdaþ batý edebiyatýnda bana bir tane yazar gösterebilir misiniz bana o devletin yapýsýný savunsun. Yahut “Yaþasýn kral” “En büyük bizim papaz” “Allahýna kurban Ýsa” desin. Victor Hugo Jean Val Jean Hýrsýzý’ný, yani Sefiller’i üstelik iki cilt halinde bin sekiz yüz sayfalýk romaný tam otuz yýlda yazmakla hata mý yaptý? Hugo bir hýrsýz mý? Ya da arkadaþ çevresi mi hýrsýz? Ya da Fransýzlar hýrsýzlarý çok mu seviyor gibi mi düþünmek lazým. Keza Dostoyevski Suç ve Ceza romanýnda zavallý ihtiyar kadýný öldüren Raskolnikov canisini yazmakla onun katillere karþý bir sempatisinin olduðunu mu düþünmek lazým. Ya da Dostoyevski bizim þimdiki ceza yasasýnda suçluyu övmek fiilini mi ihlal etti. Bir diðer yazar Tolstoy Diriliþ romanýnda Prens Dimitri pezevenginin Katyuþa,yý iyice becerip kullanýp attýktan sonra zavallý kadýnýn fahiþelikten, hapishanelere kadar düþmesini yazmakla ne günah iþledi sormak isterim.

Ey okur, biri bunu lütfen bana izah etsin. Üstelik bu üç romanýn dünya edebiyatýnda ilk sýralarý iþgal etmesi de bir hata mýdýr ne dersiniz? Bizim toplum yazarlarýnýn bir suçluyla ilgili bir roman yazarak onun hangi þartlar ile o hale geldiðini hangi duygularla hareket ettiðini, sistemin bu kiþinin bu hale gelmesinde hangi evrelerde ona suç ortaklýðý yaptýðýný yazan bir yazar ya da bir roman gösterebilir misiniz? Bana sakýn kimse Yaþar Kemal’in Ýnce Memed pýrasasýný ya da Tatar Ramazan manyaðýný göstermesin. O belirttiðim dev eserler ile bu iki paçavra bir tutulabilir mi?

Siz bir hýrsýz ya da bir katil tanýdýnýz mý? Dostluk arkadaþlýk yaptýnýz mý? Bir orospunun duygusunu anlayabildiniz mi? Onu becermekten baþka… Bir eroinmanýn iyi bir insan olabileceði hiç aklýnýza geldi mi? Keza bir gaspçýnýn da duygularý yok mudur? Tinerci zevk için mi tiner çeker. Ya da çektikten sonra o býçaðý sizin gövdenize hiç acýmadan sokar. Neden yapar bunlarý hiç düþündünüz mü?

Ey sevgili okur, iþte hayatýmýn büyük bir bölümü bu insanlarýn içinde geçti. Onlarý bir de bana sorun. Sorun da anlatayým. Hani yerden aldýðýnýz o çamur içindeki taþ parçasýný, o temiz elinizle biraz silseniz hatta o parlak kravatýnýzla onu iyice ovsanýz karþýnýza çýkacak olan elmas parçasýný görün de þaþýrýn. Elmastan yayýlan o ýþýk huzmesi inþallah gözünüzü kör etmez. Ýþte bir suçlu çamura bulanmýþ elmas parçasýdýr. Yeter ki biraz çaba gösterip onu yerden alma zahmetine biraz katlanýnýz. Bunu yapmaya hazýr mýsýnýz? Elinizin, kravatýnýzýn kirlenmesi sizi rahatsýz eder mi?

Hýrsýzlar, katiller, fahiþeler geçmiþten bu yana bizi takip eden insanlardýr ve o insanlarýn bir misyonu vardýr. Onlar bir dönem okyanuslardaki korsan gemisinde mürettebattý. Onlar Ali Baba’nýn Kýrk Haramileri’ydi. Fransýz Ýhtilali’ni yapan onlardý. Amerika’ya Avusturalya’ya çýkan ilk öncülerdi suçlular mahkumlar. Bolþevik devriminin mimarlarý, Nazi Ýmparatorluðunun S.A’nýn uzun býçak gecesinin kahramanýydý onlar. Onlarýn günümüzün batý medeniyetinin, demokrasisini oluþturan unsurlar arasýnda önemli bir yeri, payý olmuþtu.

Onlar Bastil de, Gulak Takým Adalarý, Fransýz Guyanasý, Austwtz de,, Alcatraz da, Belene de, Metriste, Mamakta, Bayrampaþa, da can verdi, özgürlük mücadelesi yaptý...

Peki biz ne yaptýk?.. Türk toplumu olarak býrakýn devleti insan olarak bu suçlulara nasýl yardýmcý olduk, onlar için ne yaptýk? Söyler misiniz þimdiye kadar yapýlan uygulamalar, icraatlar, bakýþ açýsý 4. Murat’tan ne farký vardý? Hatta o bile daha insaflýydý. O sarhoþ þarapçý, serseri Bekri Mustafa’yý affetmekle.

O sýcak yuvanýzdan bir dýþarý çýkýn lütfen. Þehrin arka sokaklarýný, kuytu köþelerini bir zahmet ziyaret edin. Köprü altlarýný, sur diplerini, karanlýk park köþelerini hiç korkmadan gidin görün. O karanlýkta parlayan gözlerin ýþýðýný bir alýn. Bakýn o gözler sizi nasýl karþýlayacaktýr. Tinercilerin hýrsýzlarýn size o bakýþýný görün. Altý aylýk bir bebek masumiyetini onlarda görün de þok geçirin. Onlara gülümseyerek elinizi uzatýn. Size doðrultulan bir býçaðýn yere düþüþünü izleyin, o týngýrtýyý duyun. Size uzatýlan ekmek parçasýný o bir þiþe þarabý alýn. Oturun yanan ateþin baþýna. Onlarla sohbet ederken birden fark edeceksiniz bir kutsal mabed’te olduðunuzu. Çok geçmeden bir anda duyacaksýnýz kainattan gelecek o sesleri. Ezan sesleri, kilise çanlarý adeta beyninizde patlamýþtýr. O korkunç sesler sizlere cehennemi hatýrlatýrken, cehennemde sýrasýný bekleyenler arasýnda yer aldýðýnýzý göreceksiniz. Dehþete kapýlýrsýnýz. Farkýnda olmadan aðzýnýzdan o kelimeler hýrlarcasýna çýkacak. “Tanrý makamýný terk etmiþ.” diyeceksiniz.

Ey okur ben çok þahit oldum bir katilin, cesedin baþýnda hüngür hüngür aðladýðýna. Çektiði vicdan azabýndan kafasýný duvarlara vurup parçaladýðýna. Bir hýrsýzýn çaldýðý malý cömertce baþka bir hýrsýzla paylaþtýðýný gördüm. Anasýný kesen babasýný doðrayan insanlar gördüm. Kendi katillerini doðurup yetiþtiren kurbanlardý onlar. Adalet terazisinin iþlemediði, saatin tersten döndüðünün iþaretleriydi onlar. Doðuran annemi suçlu yoksa öldüren katil oðlu mu lütfen bunu biri bana açýklasýn.

Cezaevlerinin kalýn duvarlarý arkasýnda yaþayan insanlarýn dramlarýný bir bilseniz ey okur. Hýrsýzlarýn çaresizliðini bir görün. Soyacak bir þey bulamayan hýrsýzlarýn birbirini soymasýný izleyin. Günün yirmi dört saati o çýðlýk hýrsýzlar koðuþundan duyulur. “Hangi orospu çocuðu çaldý?” diyen sesler cezaevinin kalýn duvarlarýný aþýyordur.

Hele katiller koðuþundaki dram sevgili okur. Filmlerde gördüðünüz sahneler sizi yanýltmasýn. O koca kabadayýlarýn, Tatar Ramazan’larýn, üstelik o koca boylarýndan, býyýklarýndan utanmadan hüngür hüngür aðladýðýný bir görün. Görün de insanlýðýnýzdan utanýn. Gece yarýsý ranzalarda katillerin çýðlýklarýný inlemelerini bir duyun. Alýþkanlýktan olacak belki de aralarýndan her ay bir kiþinin seçilmesi sonra onun linç edilerek cesedinin koðuþtan atýlmasý nasýl bir bunalýmdýr. Ya tecavüzcüler koðuþuna ne demeli? Ne yazýkki onlar da çaresizlikten birbirlerini beceriyorlar. Cezaevi idaresi koca adamlarý her ay kýzlýk muayenesine kontrole götürmek zorunda kalýyor. Bu dram deðil de nedir?

Ey sevgili okur bu suçlular bu insanlar niçin neden bu haldedir? Sistem toplum bu sahnelerde nerelerde yer alýyor? Ya aydýnlarýmýz edebiyatýmýz toplumun neresinde?

Ya bizler, ya insanlýk?

Ya Türk Edebiyatý?