Yüce Allah, Kendisine yegane sýðýnýlan, ihtiyaç olunandýr. O dilemedikçe insan hiçbir þey dileyemez, hiçbir þeye güç yetiremez. Ýnsan ancak Allah’ýn lütfu ve rahmeti ile yaþayabilir. Kendisinden yardým beklenilen, istekte bulunulan yalnýzca O’dur. Allah kullarýna sayýsýz nimet ve güzelliði sunar; karþýlýðýnda nankörlük etmemelerini, þükretmelerini ve gereði gibi kulluk etmelerini ister. Kur’an’da Allah birçok ayette bizden neler istediðini haber verir. Söz konusu ayetlere kýsaca bakalým:

Allah Kullarý Ýçin Kolaylýk Ýster

... Allah size güçlük çýkarmak istemez, ama sizi temizlemek ve üzerinizdeki nimeti tamamlamak ister. Umulur ki þükredersiniz. (Maide Suresi, 6)

Yüce Allah, tüm buyruk ve hükümlerini insan fýtratýna en uygun þekilde yaratmýþtýr ve hiçbirinde zorluk yoktur. Kur’an’da dini yaþamanýn kolay olduðu, Allah’ýn iman edenlerin iþlerini kolaylaþtýracaðý birçok ayetle bildirilir. Allah, "en kolay olana kolayca ileteceðiz" (A’la Suresi, 8) buyurur ve samimi kullarýnýn dinde üzerlerine hiçbir güçlük yüklemediðini haber verir.

Dinde zorluk olarak görülen bazý uygulama veya inanýþlar, dine sonradan münafýk, müþrik veya dinin yaþanmasýný engellemek isteyen inkarcýlar tarafýndan ilave edilmiþtir. Allah’ýn sýnýrlarý içinde yaþamak yerine sýnýr tanýmayan insanlardan oluþan bir toplumda yaþamak insaný zorlar ve sonucu da hüsran olur.


Allah Aðýr Yükleri Hafifletmek Ýster

Allah (aðýr yükleri) sizden hafifletmek ister: (Çünkü) insan zayýf olarak yaratýlmýþtýr. (Nisa Suresi, 28)

Ýnsan, Allah’ýn yoktan yarattýðý, O’nun dilemesiyle geliþen ve yaþamýnýn her anýnda Allah’ýn korumasýna muhtaç olan bir varlýktýr. Ýnsanýn velisi, tek dost ve yardýmcýsý, yol göstericisi Rabb’idir. Bütün insanlar, "Ey insanlar, siz Allah’a (karþý fakir olan) muhtaçlarsýnýz; Allah ise, Ðaniy (hiçbir þeye ihtiyacý olmayan)dýr, Hamid (övülmeye layýk)týr." (Fatýr Suresi, 15) ayetiyle ifade edildiði gibi O’na muhtaçtýr.

Birçok insan Kur’an dýþý yaþam sürmesine bahane olarak, dini yaþamanýn kendilerine kýsýtlama getireceði görüþünü ileri sürer. Oysa Kur’an ahlaký insanlara özgürlüðü, huzuru ve güveni getirir. Tam aksine din ahlakýnýn yaþanmadýðý ortamlar büyük sýkýntýlar, zorluklar ve baskýlarla doludur. Kur’an ise rahmettir; insanlarýn birbirleri üzerindeki baskýlarýný kaldýrýr, toplumdaki kültür ve çýkarlara göre oluþmuþ, dile getirilmeyen ama uygulanan kemikleþmiþ kurallarý kýrar, gereksiz ve anlamsýz prensipleri ortadan kaldýrýr.

Allah, Kuran’ý teblið eden elçinin, insanlarý ezen aðýr yükleri ve zincirleri kaldýrdýðýný, "... o, onlara marufu (iyiliði) emrediyor, münkeri (kötülüðü) yasaklýyor, temiz þeyleri helal, murdar þeyleri haram kýlýyor ve onlarýn aðýr yüklerini, üzerlerindeki zincirleri indiriyor. Ona inananlar, destek olup savunanlar, yardým edenler ve onunla birlikte indirilen nuru izleyenler; iþte kurtuluþa erenler bunlardýr. (Araf Suresi, 157) ayetiyle haber verir.

Allah Kullarý Ýçin Hayýr Ýster

Allah sana bir zarar dokunduracak olsa, O’ndan baþka bunu senden kaldýracak yoktur. Ve eðer sana bir hayýr isterse, O’nun bol fazlýný geri çevirecek de yoktur. Kullarýndan dilediðine bundan isabet ettirir. O, baðýþlayandýr, esirgeyendir. (Yunus Suresi, 107)

Allah hangi kulu için ne dilerse o olur ve her olay, Allah’ýn dilemesiyle meydana gelir. Þer ya da hayýr; nasýl görünürse görünsün tüm olaylar hayýr ve hikmet içerir.

Ýnsan zaman ve mekanla sýnýrlýdýr bu yüzden olaylarýn sonucunu takdir edemez. Tüm olaylarýn gerçek bilgisi Allah Katýndadýr ve sonuçlarý takdir eden, zamaný mekaný ve olaylarý yaratan, Kendisi ise zaman ve mekandan münezzeh olan Yüce Allah’týr.

Allah Hidayete Erdirmek Ýster

Allah, kimi hidayete erdirmek isterse, onun göðsünü Ýslam’a açar; kimi saptýrmak isterse, onun göðsünü, sanki göðe yükseliyormuþ gibi dar ve sýkýntýlý kýlar. Allah, iman etmeyenlerin üstüne iþte böyle pislik çökertir. (En’am Suresi, 125)

Ne kendisi ne de karþýsýndaki kiþi insana hidayet veremez. Hidayeti verecek olan yalnýzca Allah’týr. Ýnsanýn imanlý ve Kur’an’a uygun bir yaþama geçmek için tek yapacaðý kararlý olmak ve bunun için samimi dua etmektir. Samimiyet, Allah’a güven ve teslimiyet, beraberinde Allah’ýn rahmetini ve hidayetini getirecektir. Bu aþamada insan, þeytani ümitsizlik duygusundan kaçýnmalý, Rabb’inin yardýmýyla þeytanýn telkinlerinden korunacaðýnýn bilincinde olmalýdýr. Allah’ýn, kalbini Ýslam’a açacaðýný ve kendisini en doðru yola ileteceðini umut etmelidir.

Allah Kullarýný Arýndýrmak Ýster

... gerçekten Allah, sizden kiri (günah ve çirkinliði) gidermek ve sizi tertemiz kýlmak ister. (Ahzab Suresi, 33)

Samimi müminler Allah’tan korkan, Allah’ý büyük bir aþkla seven, Allah’ýn sýnýrlarýný koruyan ve O’nun korumasý altýnda olan insanlardýr. Yaþamlarý boyunca Allah’ýn hükümlerine titizlikle uyar, O’na boyun eðer, beðendiði ahlaký sergilerler. Ancak insan yaratýlýþý gereði hata yapabilen bir varlýktýr; müminler de zaman zaman hatalar yaparlar.

Mümin hata yaptýðýný farkettiði an Allah’tan baðýþlanma diler, tevbe ederek Allah’a yönelir. Bu samimi tevbesi karþýlýðýnda, Allah onun nefsinin pisliklerini giderecek, onu günahlarýndan arýndýracaktýr. Çünkü Allah, iman eden kullarýný tertemiz kýlmak ister.

Ýnsan büyük günahlar iþlemiþ, Allah’ýn sýnýrlarýný çoðu zaman ihlal etmiþ de olsa, Allah’ýn rahmeti geniþtir. Ýnsaný þirkten, kötülükten ve manevi kirlerden temizleyecek olan Yüce Allah, sonsuz merhamet sahibidir.

Allah Tevbeleri Kabul Etmek Ýster

Allah, size açýklayarak anlatmak, sizi sizden öncekilerin sünnetine iletmek ve tevbelerinizi kabul etmek ister. Allah bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir. (Nisa Suresi, 26)

’Cahil ve nankör’ olarak yaratýlmýþ insan, bencil tutkularý yüzünden zaafa düþmeye açýk olan nefsinin etkisiyle her an hata yapabilir, günah iþleyebilir. Çünkü nefis, insaný sürekli olarak isyana sürüklemeye, ona vesvese vermeye ve telkinlerde bulunmaya çalýþan þeytanýn sözcüsüdür. Ancak Allah, kuluna bu olumsuzluklar nedeniyle iþleyeceði hata ve günahlarý telafi yolunu gösterir: Tevbe etmek...

Ýnsan ne denli büyük hata yaparsa yapsýn, dönüþ yolu vardýr. Allah, içten Kendisine yönelerek samimi tevbe eden kullarýnýn tevbelerini kabul eder ve onlarý baðýþlar. Kullarý, aleyhlerinde olarak ölçüyü ne kadar kaçýrmýþ da olsalar, Allah onlara þöyle buyurur: "... Allah’ýn rahmetinden umut kesmeyin. Þüphesiz Allah, bütün günahlarý baðýþlar. Çünkü O, baðýþlayandýr, esirgeyendir. (Zümer Suresi, 53)

Þeytan ve emrindeki nefsi, insaný, dünyevi tutkular peþinde sürüklemeye çalýþsa da Allah sonsuz merhamet sahibidir; sürekli kuluna fýrsatlar verir:

Allah, tevbelerinizi kabul etmek ister; þehvetleri ardýnca gidenler ise, sizin büyük bir sapma ile sapmanýzý isterler. (Nisa Suresi, 27)

Allah Ýnkarcýlarý Azaplandýrmak Ýster

Þu halde onlarýn mallarý ve çocuklarý seni imrendirmesin; Allah bunlarla ancak onlarý dünya hayatýnda azaplandýrmak ve canlarýnýn inkar içindeyken zorlukla çýkmasýný ister. (Tevbe Suresi, 55)

Ýnkar edenler ne kadar mal ve mülk sahibi de olsalar, ne denli üst düzey makama da yükselseler, ellerindeki hiçbir dünyevi meta onlara gerçek mutluluðu kazandýramaz. Manevi boþluklar maddi þeylerle doldurulabilir mi? Kur’an’ý yaþamanýn getireceði gerçek güzellikler hakkýnda en ufak bilgileri olmayan bu kiþilerin aksine müminler tümünü doðal olarak yaþarlar. Samimi iman, yalnýzca Allah’a kulluk ve ibadet, insaný gerçek huzur ve mutluluða ulaþtýrýr.

Allah Kur’an’da, inkarcýnýn elindeki güç ve dünyevi metanýn, onu daha da azgýnlaþtýracaðý sýrrýný verir. Gittikçe küfrü artan inkarcý, sahip olduklarýyla yükseleceðini zannederken aþaðýlarýn aþaðýsýna, sonsuz azaba sürüklenir.

Göklerde ve Yerde Ne Varsa O’ndan Ýster

Yüce Allah göklerde ve yerde bulunan herþeyi sonsuz gücü ve ilmiyle sarýp kuþatýr. Kullarýna rýzký hesapsýzca veren, gökten indirdiði suyla yerden nimetler sunan, þifa veren, güldüren, aðlatan, yükselten, alçaltan, bütün iþleri evirip çeviren yalnýzca O’dur. Allah nimet vermese ya da bir musibet dilese sýðýnýlacak, yardým beklenilecek kimse yoktur. Hayýr dilese bunu da kimse engelleyemez. Tek dost, tek veli, tek yardýmcý, Kendisine ihtiyaç olunan ve yardým dilenilen sadece O’dur.

Göklerde ve yerde olan ne varsa O’ndan ister. O, her gün bir iþtedir. (Rahman Suresi, 29)