Soðuk bir esinti tenimi yalýyor geçiyor, geçmiþimi, geleceðimi, hayallerimi ve umutlarýmý fýsýldayarak kulaðýma... Bedenimi bir ürperti sarýyor, içim titriyor adeta… Geçmiþim aklýma geliyor, yaptýklarým, yapmadýklarým ve yapamadýklarým… En çok yapamadýklarým acýtýyor kalbimi… Keþke diyorum, keþke… Her keþkenin ardýndan hayallerim geliyor gözümün önüne bir bir… Ýçimi yine bir ürperti kaplýyor…

Saçlarým yüzümü kaplýyor, denizimi karartýyor… Dalgalarýn sesini dinliyorum gürültülü dünyamda, yine de umutla sesleniyor tüm gücüyle… Saçlarýmý topluyorum, önümde koskocaman bir deniz… Umutlarla ve hayallerle hiç durmadan sinirleniyor, sakinleþiyor, sinirleniyor ve yine sakinleþiyor… Týpký yorgun bedenim gibi, týpký yorgun ruhum gibi…

Hava soðuk, esiyor usul usul… Banka oturuyorum ve bedenime bakýyorum karanlýk denizde… Ve
ruhumu görmeye çalýþýyorum karþý kýyýnýn ýþýltýsýnda… Hafifçe bir gülümseme yerleþiyor yüzüme… Keþke diyorum keþke, içimdeki her þeyi söyleyebilseydim, hayatý ertelemeden yaþamayý deneyebilseydim. Hayallerime ulaþmanýn tek yolunun onlarý baþlatacak bir þeyler yapmak olduðunu bilebilseydim… Ama yapamadým, yapamadým, sadece cesaretsizdim, sadece korkuyordum… Sonun beni bu kadar sabýrsýzlýkla beklediðini bilemedim… Hayallerimi bitirdiðim yerde umutlara sýðýndým, hiçbir þey yapmadan, yapamadan… Sadece bekledim… Bir umut… Umutsuz bir bekleyiþ, umuda yol alan…

Geçmiþimi düþünüyorum, boðuluyorum denizimde, çýkamýyorum bir türlü… Keþkelerim boðuyor beni…

Bir ses geliyor, yerler ýslanýyor yavaþ yavaþ… Kendime geliyorum yüzümden, tenimden süzülen yaðmur damlalarýyla… Damlalara inat dik durma çabasý veren yapraklarýn coþkulu sesleri ürpertiyor duyularýmý... Ruhumun sonsuzluðuna uzanan deniz, her damlayla daha da ahenkle kýpýrdamaya baþlýyor... Küçük küçük damlalar her yeri, herþeyi kendi ahengine uyduruyor... Her yer, herþey onun ritmini tutuyor...

Ben de yaðmurun ritmini tutmaya baþlýyorum, gözlerimden süzülen damlalarla... Kendimi gecenin karanlýðýna býrakýyorum hiç direnmeden... Rüzgarý arkama alýyorum, yavaþ yavaþ itiyor beni... Gözlerimden süzülen yaþlar, gecenin karanlýðýndan düþen damlalarla bir oluyor... Önümde yorgun bedenim, arkamda yýpranmýþ ruhum... Yorgun bedenime dönüyorum uçsuz bucaksýz dalgalarla dans eden siyahlara ve soðuklara bürünmüþ bedenime...

Bir an gök yüzü yarýlýyor, her yer aydýnlanýyor... Ýçimde birþeyler kopuyor... Ardýndan acýklý korkutucu bir ses... Þimþek çakýyor... Ruhumda ve bedenimde þimþek çakýyor kara, yorgun sularla buluþtuðum an...

26.12.2011
Funda...