Bir adam vardý;
Ýri mi iri gözleri,
Geniþ omuzlarý,
Esmer bir teni…


Bir adam vardý;
Elinde kara bir kalem ve eski de
Bir tütün tutardý cebinde...
Üstelik,
Önünden hiç eksik etmediði
Tavþankaný bir çayla,
Sýðdýrmýþtý tüm kederleri,
Yeryüzündeki o noktamsý cismine…
Kamburlaþýrdý sanki dünya,
Onun yüreðinin emsalsiz aðýrlýðý altýnda…
Sallanýp durdu zaten küstah
Sirkeleyebilmek için onu sýrtýndan…


Bir adam vardý;
Bembeyazdý, gül kokardý hayalleri
Sýðmadý ama bedenine,
Sýðdýramadý!
Sonra gözyaþý olup aktý
Döndü nehirlere,
Katýldý denizlere…


Bir adam vardý;
Öyle bir adamdý ki,
Ýsmi masallarda saklý…

ZUHAL ERASLAN