Ýnsanlarýn pek çoðunun bir hedefi olmaksýzýn, gerçek amaçlarýndan uzak yaþadýklarýna þahit oluruz. Aile kurmak, ev sahibi olmak, para kazanmak hemen hepsinin en önemli amaçlarýdýr. Daha büyük ve daha önemli hedefler ise, daha iyi eve sahip olmak ya da daha fazla para kazanmaktýr. Toplumun büyük bir kesiminde amaçsýzlýk ve boþluk hakimdir.

Söz konusu insanlar hayata dar bir pencereden bakar, yalnýzca o günü geçirmeyi amaçlarlar. Erkekler genellikle zamanlarýný kahvehanelerde, kadýnlar da televizyonda kadýn programlarý ve dizi filmleri izleyerek geçirirler. Herhangi bir nedenle bunlarý yapamadýklarýnda ise müthiþ hayýflanýr, boþ iþlerle çocuklar gibi oyalanýrlar.

Kitap okumak ve kendilerini geliþtirmek gibi bir düþünceleri yoktur. Kitap ve gazete okuma oranýnýn düþüklüðü, magazin gazetelerine, dergi ve programlarýna olan yoðun ilgi toplumdaki yozlaþmanýn bir göstergesidir.

Tüm bunlardan daha tehlikeli olan ise, insanlarýn büyük bir kesiminin toplum için zararlý ve batýl fikirleri savunuyor olmalarýdýr. Amaçsýz ve boþ yaþayan kiþiler, bu batýl görüþlerin önderlerinin etkisine girmeye çok açýktýrlar. Ki zaten ne tarafa çekilirlerse o yöne gidecek kadar hiçbir þeyin farkýnda olmayan bir ruh haline sahiptirler.

Ýþte bu nedenlerle hem baþýboþ yaþayan kiþilere, hem de batýl fikirlerin ardýnda sürüklenenlere, dünyada varoluþ nedenlerinin ve Kur’an ahlakýnýn anlatýlmasý gereklidir. Kur’an’da müjdelenen müminlerin niteliklerinden olan iyiliði emredip kötülükten sakýndýrmak, Allah’ýn farz kýldýðý bir ibadettir.

Kuran ahlakýnda, insanýn gerçek iyiyi ve kötüyü yalnýzca kendisinin bilmesi ve yaþamasý yeterli deðildir. Müminler, diðer insanlarý da din ahlakýný yaþamaya davet etmekle sorumludurlar. Ayrýca, karþýlarýndaki kiþinin nefsine aðýr gelebilecek de olsa, Kur’an dýþý davranýþlarýný engellemek amacýyla uyarýlarda bulunurlar. Çünkü mümin, hiçbir insanýn sonsuz hayatýný dönüþü olmayan azap içinde yaþamasýný istemez. Bu nedenle de Rabb’imizin hoþnutluðunu kazanacaðý üstün ahlaka sahip olmalarý için diðer insanlara uyarýlarda bulunur. Bu ayný zamanda üstün bir merhamet örneðidir de. Çünkü asýl merhametsizlik, karþýsýndaki insanýn ahiretini düþünmeksizin, hatalarýna göz yummak ve öðüt vermemektir.

Ölüm son deðildir; insanýn sonu yoktur. Birçok insanýn zannettiði gibi ölüm hiçbir þeyi bitirmeyecektir. Ölümle sonlu olan dünyevi þeyler bitecek, her insan için gerçek ve sonsuz yaþam baþlayacaktýr. Dünya hayatýnýn asýl amacý, Yüce Allah’a gereði gibi kulluk edebilmek ve O’nun hoþnutluðunu kazanmaktýr.

Müminler, emrolunduklarý üzere, yaþamlarý boyunca insanlara iyilik ve kötülüðün arasýndaki büyük farký anlatýr, onlarý kötülüklerden sakýnmaya çaðýrýrlar. Çünkü Rabb’lerinin hoþnutluðunu ve gerçek kurtuluþu umut ederler.

Sizden, hayra çaðýran, iyiliði emreden ve kötülükten men eden bir topluluk bulunsun. Ýþte kurtuluþa erenler onlardýr. (Al-i Ýmran Suresi, 104)