Bir deliyle baþederken, yapýlacak en mantýklý þey normal rolü yapmak. -Herman Hesse |
|
||||||||||
|
Merhaba. Ben Çiçek. Daha doðrusu annemle babam bana Çiçek adýný vermiþ, doðduðumda kokuma doyamadýðý için adýmý Çiçek koyduðunu söylüyor annem. Babam ise, bana Yaðmur da diyor yanýmýzda annem olmadýðý zamanlar. Neden bu isimle hitap ettiðini sorduðumda, ‘ufakken, bir kýzým olursa adýný Yaðmur koyacaktým ama annen senin kokunu o kadar çok sevmiþti ki ona adý Yaðmur olsun diyemedim’ dedi. Ben de onun bu cevabýndan sonra annemi ne kadar çok sevdiðini görüp o ismi de benimsedim. Yani adým hem Çiçek hem de Yaðmur aslýna bakarsanýz. Ýki ismimi de seviyorum. Ýki ismim de bana ilkbaharý hatýrlatýyor ve ben ilkbaharý çok severim. 5 yaþýmdayým. Annemle babam o kadar üzerime düþerler ki bunlarý size anlatamam. Hep yanýmdalar. Bir an olsun yanýmdan ayrýlmýyorlar. Biz birbirimize çok baðlý bir aileyiz. Bu durum beni oldukça mutlu ediyor. Bazý çocuklar görüyorum, sokakta, annesiz ya da babasýz kalmýþlar, kimileri de evinden kaçmýþ. Üzülüyorum onlar için ve ailemle beraber olduðum için çok mutlu oluyorum tekrardan. Çünkü bu bazen kýymetini gözümüzden kaçýrsak bile, çok deðerli bir þey. Onlar olmasaydý, ben annesiz babasýz ne yapardým bilemiyorum. Mesela sabahlarý saçlarýmý yataktayken kim severdi? Kahvaltý da ekmeðime yaðla reçeli kim sürecekti peki? Babam olmadan beni parkta salýncakta kim sallayacaktý? Kimin sýrtýna binecektim evde? Kime yardým edecektim yemek yaparken? Kimin saçlarýný tarayacaktým kuaför olup? Kimin ayaklarýnýn altýný gýdýklayýp etkisiz hale getirip hapse atacaktým? Sonra en sevdiðim mis kokulu þampuaný kim alacaktý bana? Yanaklarýmý kim ýsýracaktý? Parmaklarýma kim oje sürecekti? Ojeli parmaklarýmý kim ýsýracaktý ki minikler diye? Ben onlarsýz yapamam ki hem, ufaðým miniðim. Keþke kimse annesiz babasýz kalmasa hayatta. Saydýklarýmý düþününce çok zor olmalý annesizlik, babasýzlýk. Annem beni pamuðum diye seviyor. Saçlarýmla oynamaya, benimle yemek yapmaya, parmaklarýma oje sürmeye, sürdükten sonra da parmaklarýmý yemeye bayýlýyor. Babamýn dediðine göre gözlerimi ve parmaklarýmý güzelliðimle beraber annemden almýþým. O makyaj yaparken aynada gözlerine bakýyorum. Onun gözleri daha büyük benimkilerden, benimkilerse ufacýk? Sanýrým babam yanýlýyor. Elleri de büyük. Neyse, bir bildiði vardýr babamýn. Annem bazen, bana çok sýký sarýlýyor. Sarýlýrken de aðlýyor kimi zaman. Niye aðlýyorsun dediðimde daha çok bastýrýyor beni göðsüne. Ben de kollarýmý kocaman açýp sarýlýyorum ona. Annemin göðsü cennet gibi kokuyor. Çok seviyorum onun kokusunu. O da benim kokumu seviyor, saçlarýmý tararken koklayarak tarýyor hep. Büyüyünce annem gibi olacaðým ben de, benim de kýzým olduðunda ben de onu annem gibi seveceðim. Babam çok yakýþýklý bir adam. Bence dünyanýn en yakýþýklý erkeði. Annemle sanki oyuncak bebeklerim gibi yakýþýyorlar birbirlerine. Babam benimle zaman geçirmeyi çok seviyor. Ne istersem alýp, nereye gitmek istersem götürüyor beni. Bazen annemden izin koparýp onsuz gezmeye çýkýyoruz. Arabayla uzak yerlere gidip çok güzel yerler görüyoruz. O beni iki eline alýp da gökyüzüne fýrlattýðý zaman sanki uçuyormuþ gibi hissediyorum. Beni o kadar yükseðe atabiliyor ki babamý yukardayken ufacýk görüyorum sanki. Babam da benim gibi saçlarýný güzel kokulu þampuanýmla yýkadýðý için onun da saçlarý güzel kokuyor. Ben onun da þampuanýmý kullanmasýna izin verdim. Ama az az kullanabilir. Çünkü çabuk bitiyor. Hem göz de yakmýyor. Babamýn saçlarý da benim saçým gibi koktuðu için annem babamýn saçlarýný da çok seviyor. Ben de onlarýn ikisini çok seviyorum. Ama evimize misafirler geldiðinde onlar beni unutuyorlar. Sanki yokmuþum gibi davranýp öyle hareket ediyorlar. Sanýrým küçüðüm diye yapýyorlar bunu. Ben de büyükler olduðu zaman annemlerin yataðýna atýyorum kendimi, onlar gidene kadar da çýkmýyorum odadan. Bazen duyuyorum, annemin arkadaþlarýndan bazýlarý ‘neden çocuðunuz olmuyor’ diye soruyor. Annem, onlara benden bahsetmiyor hiç, hep bilmediðim þeylerden bahsediyor. Üzülüyorlar sonra beraber. Ben de üzülüyorum onlara benden bahsetmediði için. Ama annem üzülüyor diye ben de üzülüyorum. Sonra herkes gittiði zaman koþarak kucaðýna atlayýp sarýlýyorum ona, üzülme anneciðim diyorum, ben varým, buradayým diyorum. Sarýlýp, öpüp, kokluyor beni. Unutuyor üzüntülerini. Bir gün annem babam ve ben bir hastaneye gittik. Gözlüklü bir doktor amca annemle babamý karþýsýna oturtmuþ konuþuyorlardý, ben de karþýdaki minik sandalyeye iliþtim. Hiç anlamadýðým þeylerden konuþuyorlardý sürekli, hiçbir þey anlamýyordum. Sonra annem ve babam baþlarýný öne eðdiler, annemin çenesi titremeye baþladý. Doktor amca gözlüðünü düzeltip, elindeki kaðýtlara bakýp, ‘üzgünüm, durumunuz çok ciddi, maalesef çocuðunuzun olmasý imkansýz’ dedi. Annem bunu duyduktan sonra aðlamaya baþladý. Çok aðlýyordu, babam da gözleri nemli annemin elinden tutuyordu. Kapýdan çýkarken sarýldýlar birbirlerine, annem hýçkýrýyordu. Çok aðlýyordu annem, çok aðlýyordu.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Caner Almaz, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |