Tavukçu
mahallesindeyim...


Meskun
bir mýntýka
ve oldukça sakin bir sanduka


Sakinleri çok melul,
þaþkýnlýk içinde nazar ediyorlar


Çocuklar
her ne kadar oynasalarda,
vurgun var içlerinde


Ýç çekiþleri,
merak halinde ki çekinceleri
dile gelmiyor nedense


Þehremin
denen yöneticiler kimbilir
hangi meþguliyetin derdinde


Mülki amir
illa nüfus sahibine mi
icabet edecek


Kapýda
karþýlayýp, istek
ve temennileri
ajandasýna kaydedecek


Bu fakir
ve düþkün nefeslerin halleriyle
kimler hakkýyla ilgilenecek


Solmaya
yüz tutan býçkýn
umutlarý yeniden yeþerip,
þevkle filizlenecek


Tütmeyen bacalar,
yanmayan ocaklar hangi
ihlasýn endiþesine girecek


Her taraf
adeta viran içinde


Kapýlar
kýrýk dökük,
pencerelerin perdeleri delik deþik


Her evin
yaný olmuþ birer çöplük,
zavallý çocuklarýn suçu ne


Öksüz ve garip
olmak mý kabahatleri,
yoksa mahzunluk aþikar deðil mi


Ýçimi titreten
bu hakikat karþýsýnda,
servetin hesabýný yapamayanlar kimdi


Güya her bir
tarafa aþevleri koymuþlar


Yaðmurun
altýnda bekleyen
zavallý nisalar, öksüren çocuklar


Bir umut için
solgun halleriyle haber
bekleyen böylesi suskun yolcular


Köylerinden
iþ için heveslenip, yolda
kalmýþ ibretli sancýlar, ne sabýrlýlar


Ey edebin
rahlesinde ki nazarlar,
ne zaman garibin derdine derman olacaklar


Mustafa CÝLASUN