Lodos zamaný çok ters olur her þey. Anlamsýz aðrý kaplar her tarafýný hassasiyeti olanlarýn. Baþý fazla gibi gelir. Alnýndan ensesine kadar uyuþur tüm hatlarý. Duvardan duvara vurmak ister rahatlamak adýna.

Ilýk ýlýk esiyor tepenin yamacýna doðru rüzgar. Yamaca çarpýp yukarý yönleniyor, tepedeki altýyüzelli yýllýk çýnar aðacýnýn gölgesinde bakýþan sevgililere hissettiriyor geldiðini, hatýrlatýyor aþk zamanýný... Bakýþlarýný serinletiyor, ürpertiyor heyecanlarýný. Dili oluyor duygularýnýn..

Ilýk esen rüzgardan þimdi eser yok çok kýsa zamanda þiddetleniyor. Baþlangýçta verdiði serinlik duygusunun yerinde þimdi fýrtýnalarýn yarattýðý korku var. Baþlangýçtaki hoþ duygularýn yerinde þimdi nefret var sadece...

Ýlk aþk gibi týpký. Ýlk öpüþ yada... Yüreklerdeki heyecanýn yüz kýzarýklýðýndaki pembelik gibi.. Sonralarý hayatýn cilveleri doluyor o pembeliðin uçuþan tozlarýna. Karartýveriyor hayalle baþlayan heyecanlarý... Rüzgar oluyor yüreðinde sonra da fýrtýna...

Fýrtýna diniyor.. Üste kalmamýþ hiç bir þey. Ne varsa gözünün nuru, parçalanmýþ. Yaralanmýþ. Ne varsa hayatýnýn anlamý, yitirmiþ anlamýný, boþ kalmýþ içi.. Ilýk baþlayan duygular soðuyup sertleþince dokunsan kýrýlacak kadar hassas oluvermiþ.

Ilýk esen rüzgarýn verdiðini, toplaþan kara bulutlarla beraber gelenler fazlasýyla alýp götürmüþler. Hayatýn ýlýk heyecanlarý kaybolunca yerine geçenlerin ýlýk olmalarýnýn hiç bir anlamý kalamamýþ...

Lodos gibi ýlýk ama sert esen rüzgarlar belirlemiþ tutunabilenlerin gücünü, tutunamayanlarýn sonunu...