Danýþýklý dövüþ sanatýnýn en parlak olduðu Soðuk savaþ döneminin sonuna doðru, Kýzýlorduya karþý kullanýlan yeþil Ýslam gücü. ABD açýsýndan Ýslam dünyasýnda öncü lider olma olasýlýðý bir süre önce CÝA Markalý montun üstüne monte ettiði Arabi kültür sarýðýn, pekte uyuþmadýðýný her fýrsatta bildiren Washinton Allemeleri. Bin Laden’in Dar-ý Ukba‘ya gitmesiyle, endiþelerini de e-Karte etmiþ oluyordu!
‘‘Arap baharý‘‘da domino taþý teorileriyle Ýslam dünyasýnýn Medyasýna servis edilirken, Mýsýr devrimi(!) ve akabinde Nato’nun Libya çýkartmasý ile ‘NATO’nun Libyada ne iþi var?‘ sözü Akdeniz semasýnda çatýþtýmý, çakýþtýmý? Diye düþ aleminden þuhud alemine geçiþ yapacaktýk ki Suriyede malum olaylar!
Daha uykunun verdiði mahmurluk göz kapaklarýmýzdan kalmýþ deðilken; Türkiye‘nin, Ýsraille girdiði sözlü Polemik! Türkiye ye hem içte, hemde Araplarýn Ortaçaðdan çýkmasýna, günümüz Modern dünyasýnda hak ettiði yerini almasý için yeni bir gövde gösterisinin en temel haklý sloganýný üretmiþti.
Slogan mücahidleri: Suriyeyi kendi malum olaylarý kendi içiþleri olarak görenler; Bahreyn ve Yemen‘e, Suud-i Mücahidlerce isyancý teroristlere(!) yapýlan Barbarlýklara kör olmuþken. NATO ve füze kalkaný Projesi çerçevesinde geliþtirilen, Ýraný Ablukaya almak stratejisine, gönüllü üyelik yapma haklýlýðýný, göðüslerinde taþýdýklarý Þeref madalyasýndan alýyor olmalýydýlar.
Üstelik bu gönüllü adanmýþlýk! Batýya entegrasyon sürecinde olmasýna raðmen, hala Kültüründe Komünizm’in buram buram koktuðu Polonya kadar bile Reel-Politik ilkelerine aldýrmadan…
Ankara‘da; ‘Türkiye nazik, hassas, önemli bir ülke. Türkiye Avrupa’nýn önemli bir parçasý. Türkiye ve ABD, günümüzün sorunlarýna, tehditlerine, tehlikelerine karþý yan yana olmalý, birlikte çalýþmalý.‘ Diyerek yapýlmasý gerekenleri, yol haritasý olarak sýralayan ‘‘Siyaha bürünmüþ Beyaz Adam‘‘, Türkiye M. Meclisine üflediði aðýr havanýn aðýr kokusu geçmeden, Mýsýr‘da; ‘Ankara'da Amerika'nýn Ýslam ile asla savaþta olmayacaðýný açýkça vurguladým. Bununla beraber güvenliðimize büyük bir tehdit oluþturan þiddet ve aþýrýlýk yanlýlarýyla mücadeleye durmaksýzýn devam edeceðiz.‘ Beyanatlarýyla, Ýslam dünyasýnýn yüzyýl kadar var ki baþsýz kalmýþ bedenine; Dinamik bir beynin olmazsa olmazýnýn ipuçlarýný da veriyordu. Ýlginçtir ki bu bedenin baþýnýn kim ve nasýllýðýný, Ýslamýn en olmazsa olamazý olan bu beyin/Halife/‘in, ‘‘Mutlak Þer‘‘ olan ABD yi çok ama çok üzmüþ ve dahi derinden etkilemiþ olmalýydý. Ki Hulefa Ýslamý öðretileri, bu yükümlülüðün en mükemmel öncüsü de, Pensilvanyada daimi misafir olan, Sakin, Modernist ve pek Muhterem zamanýn Nizam ul-Mülk’ü! Hem bu konuda oluþturduðu Modern Nizamiyeler zinciri ile de rüþtünü ispatlamýþtý.
Ýspatlanan bu rüþtün: Tarihin derin tahlillerine ihtiyaç duyulmasý da, kadim Ýslam Medeniyetinin kendi içinde verdiði Ýmamet ve hilafet ekollerinin savaþ zamanlarýnda, Bizansýn pekte rahat olduðu gözlenmiþti. Ýslam akýncýlarýnýn önceliði; elbette ki Ýslam dünyasýnýn içten südur eden pek büyük fikri fitne ve tehlikelere karþý, huruc vakti gelmiþti.
ABD’nin, Modern zamanlarýn Modern Hilafet Ekolünü, Türkiyeli pek muhterem iki öncünün üstlendiði rol ile nisbeten yardýmcýlýðýný Mýsýr‘ýn üstlenmesiyle Alem-i Ýslam’ýn ki huzur ve sukutuna, içten yükselen Velayet ekolü mensuplarý kast eylemiþti, tekrardan bahþeylemeliydi.
Yazýnýn baþlýðýna dönecek olursak. Galiba Araplar, 21.yüzyýlda; Sarýklý, Cübbeli bir Halife bekleyecek kadar da Bedevi kalmadýlar. Hem Kravat; Modern zamanlarda Modern müslümanlarýn da vazgeçilmezi olmalý! Öyleyse Padiþah ile Þeyh ul-Ýslam da zamanýn gereklerine uyarlanmalý deðil mi?
Bir tarafta Velayet-i Fakihin evrensellik süreci, diðer yandan ABD’nin olmazsa olmazý olmuþ Modern zamanlarýn,Hulefa Ekolü!
‘‘ Mevla görelim neyler, neylerse güzel eyler!‘‘