YENÝ ANAYASA, SON ANAYASAMIZ OLMAYACAKTIR.

Uluslararasý Stratejik Tahlil ve Araþtýrmalar Merkezi (USTAD)’ ýn, “Yeni Anayasa ve Sivilleþme” baþlýðý altýnda görüþlerine baþvurmak üzere DP eski Genel Baþkaný Süleyman Soylu’ yu konuk etmesi ve onunla düzenledikleri halk söyleþisine (dinleyici olarak) ben de katýldým. Baþta baþkan Ahmet Akgül olmak üzere USTAD temsilcilerine ve katkýsý olan herkese teþekkür ediyorum. Güzel bir paylaþým oldu.

Öncelikle belirteyim ki, böylesi halk ile yapýlan söyleþilerin, potansiyel liderler veya uzman akademisyenlerle daha sýk yapýlmasýnýn taraftarýyým. Panel sonunda, dinleyicilerden gelen sorulara açýk yüreklilikle cevaplarýn verilmesi durumu da söyleþiye ayrý bir kalite katýyor.

Süleyman Soylu, konuþmasýnda, geniþ bir vizyon ortaya koyarak, geniþ ölçekli bir bakýþla neredeyse dokunmadýðý konu býrakmadý. Bölgeye gelen her lider gibi, bölge sorunlarý hakkýnda olumlu mesajlar verip, iyimser dokunuþlar yaptý. Çok güzel þeyler söyledi. Sonuç itibariyle, doðru çözümlemeler var, ciddi bir çözüm yok; gerçekçi analizler var, uygulamaya dair adým atmak yoktur, ne yazýk ki... Ancak, iyi ki geldi ve iyi ki onun görüþlerini, kendi aðzýndan dinledik. Bu onun için de, bizim için de güzel olmuþtur, diyebilirim. Diyalogdan zarar deðil, yarar çýkar; öyle de olmalýdýr...

Geçmiþte gelen her lider, bölgenin sorunlarýna kesinlikle vakýf olarak, nabza þerbet mesajlar sunabildiler; ama çözüme dair bir tek kýrýntýlarý olmadý. Hatta kendi bölgelerine (veya Ankara’ya) döndüklerinde, bölgemizdeki o doðru söylemlerinin tam tersi söylemlerle geri adýmlar attýlar; yani gerçek yüzlerine (veya statükocu sistemin emrine) dönüverdiler. Bölge halkýna sunduklarý hayal, kýsa bir süre içinde, balon gibi sönüveriyordu her seferinde.

Demirel, “Kürt Realitesi” ni tanýdý da ne oldu; ona, “Baba” diyenleri hala anlayamýyorum..Sahi neyin veya kimlerin “baba” sýydý.. Tüm demokrasi (Tokmak-Rasi) havarisi askeri darbeler, hep ona misafir oldu ve darbelerden sonra onun rütbesi hep yükseldi.. O, “Baba”larýydý, “Bir Bilen” iydi onlarýn..

Mesut Yýlmaz, Diyarbakýr’da; Avrupa’ya giden yol Diyarbakýr’dan geçer, demiþti. Kürtler açýsýndan; bu mesaj, “Türkiye’nin de bir Kürdistan’ ý var ve baþkenti de Diyarbakýr’dýr”, gibi bir mesaj verildiði biçiminde algýlandý. Bu da tam bir yanýlgýydý…

Tayyip Erdoðan da, 2005 yýlýnda gittiði Diyarbakýr’da; “Kürt sorunu vardýr ve bu benim de sorunumdur. Devlet de geçmiþte hatalar yapmýþtýr.” dedi. Kürtler de, onun için; iþte tarihiyle yüzleþebilecek lider, deyip, onunla çözüm gelecek, hayalini kurdular bir daha.. Ama o demecin arkasýndan kim bilir kaç kere “Tek dil, tek millet…” dedi Erdoðan; yani o,Kürtçe de yok, Kürt milleti de yoktur, demek istiyordu açýkça. Erdoðan için, tek dil, Türkçe; tek millet de Türk milletiydi. Kürt açýlýmý da, bu “tek” gördüðü “Millet’ in Birlik ve Bütünlük Projesi”ne dönüþünce, bir balon daha sönmüþ oluyordu...

Süleyman Soylu da, Mardin panelindeki konuþmalarýnda sýk tekrar ettiði; Adnan Menderes, Kürtlerle barýþmak için, Þeyh Sait’in torunu A.Melik Fýrat’a gidip milletvekili olmasý için, ikna etmesini, yeni bir bilgiymiþ gibi bize sunuyordu. Oysa bu bilgiyi, bizzat A.Melik Fýrat’ýn aðzýndan duymuþtuk. Menderes’in niyeti, Kürt milletiyle barýþmak mýydý; yoksa Kürt oylarýný kendi partisine “paket” yapmak için miydi; onu bilenler, biliyor zaten… Düne takýlmak günü deðildir; o da bir mazlum oldu sonuçta...

Ancak, Soylu’ nun, konuþmalarý içinde söylediði tartýþýlmaz bir gerçek vardý ki, seçim dönemlerindeki yazýlarýmda ben de üzerinde durmuþtum; o da, BDP dahil, Ak Parti, CHP, MHP ve tüm siyasi partiler, “Lider Sultasý” altýnda olduklarýndan, parti içi demokrasiyi bile uygulamýyorlar, gerçeðiydi. Milletvekili adaylarý, halk (parti tabanlarý) tarafýndan deðil de, parti liderleri tarafýndan seçilebiliyorlar sürekli.

Yeni Anayasa’yý kimler þekillendirecektir peki; bu partilerle ve bu liderlerle nasýl bir “Yeni Anayasa” orta çýkabilir ki; merak ediyorum doðrusu. Yeni Anayasa, sivil olmalý denilince, aklýmýza sivil toplum örgütleri de geliyor hani; bu örgütlerin de periþan halleri ortada duruyor... Kimi gösteriler, 40-50 sivil örgütün ortaklaþa düzenlediði söylenir; gösteriye katýlým kitlesine bakýyoruz da, düzenlemesinde imzasý olan o kadar örgütün asil ve yedek üye sayýsý kadar bile bir kitle oluþmuþ deðildir. Sýradan üyeleri de yok mudur bu kuruluþlarýn; ya da birer tabanlarý olmaz mý yani? O dernek ve kuruluþlarýn kimilerine, “Sivil” demeðe bin þahit ister neredeyse.. Bu dernek ve kuruluþlarýn, yeni bir anayasanýn ortaya çýkmasýnda demokratik katkýlarý veya etkileri ne kadar objektif ve bilimsel olabilecektir acaba? Olmalarý, olmamalarýndan iyidir yine de. Hele bu süreç bir hýzlansýn, belki görebileceðiz katkýlarýný da, inþallah…

Görünen odur ki, yapýlmasý düþünülen “Yeni Anayasa” eskiye göre “yeni” olabilir ve elbette daha “demokratik” de olabilecektir belki; ancak, kesinlikle SON ANAYASA’ mýz olmayacaktýr. Bu anayasanýn, halklarýmýzýn tüm sorunlarýna çözüm vesilesi olacaðýna inanmýyorum. Tüm halklarý memnun edebilecek bilimsel bir çözüm sunabileceðine de inanmýyorum. Oluþacak bu “Yeni Anayasa”, çýkýþýnýn hemen akabinde, “daha yeni bir anayasa” nýn tartýþýlmasýna neden olabilecek açýklar barýndýracaðýna inanýyorum. Bu durum, Kürtler açýsýndan daha hayati bir gerçeklikte olacaðýna inanýyorum. Çünkü Türkiye, kendi Kürtlerine, diðer parçalardaki Kürtlerden daha ileri bir statü sunmayacaðýndan neredeyse eminim; tersi mucize olur benim için. Kesinlikle Türkiye, Ortadoðu Bölgesinde, demokrasi açýsýndan model olamadýðý gibi; kendi içinde demokrasiyi önemsemiþ bir ülke de deðildir bana göre.

Bulunduðumuz bu nazik bölgede, yeni bir dünya kurulurken, “Büyük” bir projenin þekillenmesi yürürlükteyken, Kürtler olarak, olasý bu yeni þekillenmenin içerisinde önemli bir yerimiz olacaðýný düþünmeliyiz ve basit hesaplarla hiçbir sonuç alamayacaðýmýzý öngörmemiz gerekir ve ona göre mevzilenmemiz gerekiyor, diye düþünüyorum.

Her örgüt ve parti, dünya görüþünde, toplumsal çýkarlarýmýzý baz almalý, kendi örgütsel ve yapýsal çýkarlarýný da bu gözleme göre mevzilendirmesini ve muhaliflerin çeliþkilerinden yararlanmasýný bilmeli ve bu baðlamda, çaða ve gerçekliðimize uygun, ulusal ve uluslararasý güç birliklerini oluþturabilmelidirler.

Bilmeliyiz ki, ülkede geliþen görünürdeki demokratik açýlýmlar, içerdeki partnerlerin istemleriyle geliþmiyor; Dünya devleri büyük güçlerin, bölgemiz üzerindeki “Büyük” projelerini yürürlüðe koyarlarken, öngördükleri oluþumlarýn mevzilenmesine göre, ittifak edebilecekleri güçleri harekete geçirmekte ve onlara gerekli açýlýmlar yaptýrmaktadýrlar. Sürece uyum saðlamayana yer, makam veya destek vermeyeceklerdir. Bu görülüyor…

Yerel liderler de, bu proje sürecinde, kendi toplumu, kendi halký, kendi parti ve örgütleri için en iyi nasýl mevzilenmeleri gerektiðini öngörebilmelidirler. Kendilerini olaylarýn merkezine koyup, kendi “lider sultasý” egolarýný tatmin için küçük hesaplar yapmamalý ve kendi dar grup çýkarlarýyla, halkýmýzýn, kendi gerçekliklerine uygun geliþmiþ, var olan enerjisini heba etmemelidirler.

Geniþ ölçekli düþünerek, derin hesap ve oyunlarý bozamazsak; doðru mevzide doðru yerimizi alamayýz ve önümüze gelen tüm yaþamsal fýrsatlarý kaçýrmýþ oluruz. Bilimsel akýl ile hýzlý düþünüp, doðru projeler yapmalýyýz. Doðru örgütlenme biçimleriyle, doðru partnerlerle ittifak yollarýný aramalýyýz. Onun için de, tüm parti ve örgütlerin, duruþ ve söylemlerini, pratikleri ve davranýþlarýyla sýnamalýyýz. “Ayinesi iþtir; kiþinin lafýna bakýlmaz.”

Her þey, halklarýn kardeþliði, eþit, özgür ve gönüllü birlikteliði için olmalýdýr. Bunun için, partilerin kendi içinde olsun ve ülke geneli içinde olsun, tam ve þeffaf bir demokrasiyi öngörüp dayatmasý gerekiyor. Umarým, Yeni Anayasa, bu baðlamda, en demokratik ve en gerçekçi bir yapýda oluþur.
Selam ve sevgiyle kalýn.

M.Nazým Güler
info@mnazim.com