sabah günesinin portakal kabugu rengindeki ýsýgý ,üzerinde koyu yesil cicek deseni olan bordo perdenin açýk kalan kýsmýndan ahsap pencereyi delerek odanýn içine sýzmýstý çoktan.o,yarý uyanmýslýkla uyanmamislýklar arasýnda gidip gelmekteydi.gözüne çarpan ýsýk zaman geçtikçe daha da güçleniyordu.bundan rahatsýz olmamýstý.hosuna gitmisti hatta.sabahlarý günesle uyanmaktan büyük zevk alýrdý ,birde piyano sesinden.ýsýk sadece ahsap pencerenin biraz uzagýnda duran yatagýn bas tarafýný aydýnlatýyordu.oda küçük olmasýna ramen portakal kabugu rengin gücü yetmemisti odayý aydýnlatmaya,sadece hafif losluk kazandýrmýstý odaya.yapabilecegi ancak bukadardý.o ise hala yatagýnda ýsýgýn damarlarýnda hissettirdigi sýcaklýgýn hazzýný yasamanýn verdigi mutlulukla yatýyordu.elini yatagýn yan tarafýnda duran komidinin üstündeki sigarasýna ve çakmagýna uzattý.hemen bir sigara yaktý ve büyük bir rahatlamayla bir nefes çekti cigerlerine.bundan daha güzel bir sey olamaz diye düsündü.her sabah ayný güzellgi yasardý.sigarasýný tam içmedi ve o kýzgýn alevi söndürdü.iste o anda içindeki tüm huzur gitmisti birden.güzel baslayan bir sabahýn bukadar kýsa sürecegini düsünmemisti.hemen yatagýndan kalktý ve ahsap pencerenin önünde durup bordo perdesini sonuna kadar açtý.günesin ýsýgý odayý artýk tamamen aydýnlatmýstý.içinde hissetti parlaklýgý ve penceresini açýp dýsardaki bisikletli çocugu seyretti bisüre.her sabah ayný manzarayý karsýsýnda bulurdu.yüzüne çarpan ýlýk rüzgarla kendine geldi ve artýk çýkmasý gerektigini hatýrladý.saat çoktan 7yi gösteriyordu.aynanýn karsýsýna geçti ve rengini gökkusagýndan aldýgý uzun dalgalý saçlarýný düzeltti.saçlarý herzamankinden daha dalgalý duruyordu bu hosuna gitmisti.aynanýn karsýsýndan uzaklasýp üstünü giyindi.çok sevdigi siyah saçaklý etegi ve askýlý bordo blüzü vardý üzerinde.huzurla huzursuzluk arasýnda gidip geliyordu.aslýnda kendini iyi hissetmesi gerekiyordu fakat ne hissettigini kendisi de kestiremez olmustu.portakal kabugu rengin aydýnlattýgý yarý dagýnýk küçük odasýný terkedip ayakkabýlarýný giymek için holden kapýya dogru ilerledi .minik ayaklarý çýplaktý.siyah açýk ayakkabýlarýný geçirdi ayagýna ve artýk dýsardaydý.denizin kokusu içine dolmustu çoktan,derin bir nefes daha aldý ve sahile dogru ilerlemeye basladý.Gözlerindeki umutlu bakýslarý hala tazeligini koruyordu.Kocaman çekik gözleri vardý.Dogdugundanberi hep ayný bakýslar vardý çekik gözlerinde.Denizi içinde hissederek sahil boyu yürüyüsüne devam etti ve saçlarý hafif agýrmýs,genç olmasýna ragmen yüzünde çizgilere bolca sahip olan mavi gözlü simitçinin yanýna gitti.Ordaki simitin lezzetine hiçbir yerde bulamamýstý.Simitini aldý ve banklardan birine denizi görebilecek sekilde oturdu.önce denizi seyretti uzun uzun ,sonra sahilden gecen bir çifte takýldý umutlu gözleri ve tekrar denize döndü ,sanki huzurun yeniden yavas yavas içinde canlandýgýný hissetti.Birden saatin geçtigini düsündü ve saatine baktý yelkovan akrebin çoktan önüne geçmisti.Saat 9'a yaklasýyordu.Banktan kalktý ve hýzlý bir sekilde gidedecegi yere yürümeye basladý.iki saatlik bir yolu vardý.rengini gökkusagýnýn renklerinden aldýgý saçlarý rüzgarda uçusuyordu.içindeki cocukta saçlarý ile birlikte havalanýyordu.býrakýn beni çocuk kalmak istiyorum dedi içinden.mýutluluk damarlarýndan geçip kanýna karýstý ve artýk vücuduna tamamen islemisti,çocuk ruhu uyanmýstý,uyandýrýlmýstý.icinde huzurdan yoksun en ufak bir nokta dahi kalmamýstý.mutlulugun ulasýlmaz zirvesine o ulasmýstý.bunun hazzýyla adýmlarý her gecen saniye daha da hýzlanýyordu.siyah saçaklý etegi bacaklarýna dolanýyordu kimi zaman fakat buna aldýrmýyordu.martýlara baktý,onlarýn yanýndaydý sanki.birden ben sizden daha hýzlýyým cünkü benim yer çekimi diye bir korkum yok.bakýn sizden daha hýzlýyým diye haykýrdý ve gülmeye basladý.ama bu çok uzun sürmedi.yüzüne tokat yemis gibi aniden donup kaldý.umut dolu gözlerini actý ve gelecegi yere coktan vardýgýný gördü.içindeki kapkara bosluk yüzünde belirdi.birden ruhunun cocuk yanýný hissetmedi.cünkü balýkcý teknesinin yaný basýndaydý.coktan varmýstý oraya.herzamanki yerine oturdu.balýkcý teknesinin sag tarafýndaki en kösede duran kücük sandalyeleri olan kýsa bacaklý masasýnda yerini aldý.kaptan herzamanki gibi gökkusagýrenkli saclý kýza elini biraz basýna yaklastýrýp ve hafifce egilerek selamýný verdi.kýzda umut dolu gözlerini kapatarak karsýlýk yolladý. su ana kadar hersey istedigi gibi gidiyordu.içindeki karýsýk duygularý canlandý.we seslendiler haykýrdýlar .gözlerinde birer damla oluvermislerdi.ve simdi sakinlesti.fakat henüz bitmemisti.yavasca kaldýrdý basýný etrafýna bakýndý gokkusagý renkli saclý kýz.umut dolu bakýslarý hala cenlýydý.ve karsýsýnda biri varmýscasýna anlattý..karsýsýndakide dinliyordu onu büyüük bir dikkatle.ellerindeki titrek duygular sesinede ulasmýstý artýk titrek nefessiz bir sarký cýkýyordu dudaklarýndan simdi sarkýsýnýn en güzel yerindeydi. kendisi icin, hayatý icin caldý son parcasýný.. isyanýný haykýrdý nefessiz harflerinde.. bunun son demlerine gelmisti artýk farklý bir zaman dilimindeydi.. o cok sewdigi piyano týnýlarý vardý kulaklarýnýn icinde.agýt yakýyodu týnýlar gelecege dair.evet suan önünde o cok sevdigi piyanosu wardý ve parmaklarý dile getiriyordu her bir melodiyi resmen konusturuyordu.yüzüne dokundu once ýslaklýgý hissetti sonrada sarkýsýný bitirdi.gözlerini actýgýnda kýsa bacaklý masada buldu kendini.ufak bir tebessüm attý ve kaptana seslendi,iki tane balýk ekmek istemesinin zamaný gelmisti.annesiyle birlikte yapmaktan en büyük zewk aldýgý seydi..her günü ayný gecerdi kalkar sigarasýný yakar ,ayný kýyafetlerini üzerine gecirir ve annesiyle bulusmak için sahilde saatlerce yürürdü..mavi gözlü genc adamdan simidinini alýr ve martýlarla yarýsýrdý..annesini bekleme zamaný gelincede onu beklerken hayallerini yasardý içinde . o kendine boyacý derdi..ben bir boyacýyým .. önce hayal kurarým sonra onu boyarým derdi..yavas yavas tablosunu tamamlamak üzereydi çünkü balýk ekmekler coktan gelmisti.gözbebeklerinden gecip kalbine ulasan içindeki kasýlma damla damla aktý damarlarýna...ileriye dogru umutlu gözleriyle bakarak annesini düsündü.adýmlarýnýn gittikce daha hýzlandýgýný hissetti annesinin.çünkü o da kýzýný uzun zamandýr göremiyordu.kýz saate baktý ve yine yelkovanýn akrebi gectigini gördü herdefasýnda bu böyle oluyordu..aradan 5 ceyrek saat gecmisti ve saat hala 9 a yaklasmak üzereydi.gökkusagý renkli saclý kýz ayaga kalktý annesini görebilme umuduyla birkac adým attý...fakat daha fazla gücü yetmedi bunu yapmaya dizleri titriyordu artýk ve bacaklarý onu tasýyamaz hale gelmisti...serince ve güclü bir rüzgar esmekteydi fakat dalagalanan saclarý artýk ucusmuyordu rüzgarda.rüzgarýn nedemek oldugunu uzun zamandýr hissetmemisti..hissettigi tek sey yüzüne bir kapýnn carpmasýyydý.. ve yine kendini ayný yerde buldu bembeyaz bambaska bir yerde ..içeriye birinn girdigini farketmedi.. biri ona ayaga kalkmasý için yardým ediyordu. iki adým attý ve bulut tadýndaki yatagýna uzandý gözünü actýgýnda doktor coktan cýkmýstý.. kapýlar yine üstüne kapanmýstý.. gözlerini actý fakat o umut dolu bakýslarý tasýmýyordu göz bebekleri.. cünkü hayata duyulan umudun ne demek oldugunu uzun zamandr tatmamýstý.. umut duyabilcei hic birsey yoktu hayatýnda..sonra saclarýna dokundu tanýyamadý. gökkusagý renkli saclý kýz yoktu karsýsýnda .bütün renkleri solup gitmisti.çünkü hayatý boyunca önce günesin aydýnlýgýný sonrada yagmurun ýslaklýgýný tatmamýstý bedeninde..annesiyle balýk ekmek yemenin zavkini yasayamamýstý o kýsa bacaklý masanýn basýnda.. hep beklemisti ama o gelmemisti.. saat 9 a hep yakýndý ,ilerlemiyordu.. anneside ilerleyememisti balýkcý teknesine, yelkovan akrebi gectigi sýrada...artýk tek basýnaydý beyaz boyalý odada..ama orayý o boyamamýstý..odaya bir kez daha göz gezdirdi..sadece üzerinde beyaz carsaf olan yatak vardý .hiç te düsündeki gibi bir odaya benzemiyordu..senelerdir her hayalinden uyanýsýnda kendini ayný beyaz odada buluyor ve onu yerden kaldýrmak için caba gösteren bir doktorun yanýbasýndaki görüntüsüyle karsýlasyordu..bu manzaraya alýsmýstý ama bisikletli cocugu görmeyi tercih ederdi..kapýdan ses geldi ardýnda birini bulundurdugu belliydi..kapý sonuna kadar acýldý annesini bekledi kýz yine ama karsýsýnda duran doktordan baska kimse deildi...doktorun dudaklarý kýpýrdadý ve nasýl oldugunu merak eden bir ses tonuyla konustu .dalgalý saclý kýz ben bir boyacýyým önce hayal kurarým ve sonrada onu boyarým dedi .. saclarýnýn rengi çoktan akmýstý renk katacak hiçbirseyi yoktu...ve ruhunun derinliklerinden gelen sýcaklýktaki göz yasýný akýttý kalbindeki piyanodan gelen ayný melodilerle....calýnacak farklý bir parcasý yoktu çünkü... ve sarký bitti...