Bu yazýyý, kendi iç dinamiklerini harekete geçiremeyen; dalkavuklarýn ve dalkavukluðun gölgesinde miskinler tekkesi hüviyetine bürünmüþ bir ülkenin bahtsýz ve sade bir vatandaþý olarak kaleme alýyorum. Çaresizliðimin hýncýný kalemimden alarak rahatlamaya çalýþýyorum.

Türkiye, her türlü imkanýn ortasýnda aymazlýðýn ve savurganlýðýn kurbaný olan ve elindeki imkanlarý çarçur eden bir mirasyedi konumunda.

Ülke olarak , yaþadýðýmýz bütün sorunlarýn merkezinde ahlak düþüklüðü, riyakarlýk ve yalakalýðýn yer aldýðýný söylemek için kahin ya da müneccim olmaya gerek yok. Anadolu’nun en ücra köyündeki Ahmet Aða veya Beþir emmi bu iþin farkýnda ama ülkede egemen olan ve kendilerini “ elit” diye tanýmlayan reziller hala aymazlýk ve vurdumduymazlýk sarhoþluðunda (Bu durum iþlerine geliyor.)

Biz halk olarak siyasilere kýzýyoruz. Ama bana kalýrsa Türkiye’de asýl problem bürokraside.(Çünkü siyasiler bugün var, yarýn yok.) Türkiye’nin kamu kurum ve kuruluþlarýnda çöreklenmiþ, bu kurum ve kuruluþlarý ülke gerçeklerinden kopuk, savurgan bir padiþahlýk zihniyetiyle yöneten anlayýþ ülkedeki olumsuzluklarý körükleyen uðursuz bir nefes bence.

Eðer siyasi irade bu ülkeye iyilik yapacaksa önce bürokraside köklü bir devrim yapmalý ayrýk otu gibi yer etmiþ çýkar þebekelerini daðýtmalý. Ýþe buradan baþlarsa baþarý yolunda gerçek anlamda bir adým atmýþ olur.

Ülkede dalkavuk ve riyakar zihniyet, o denli hakim konumda ki her türlü ahlaki düþüklüðe ve zaafa sahip bir bürokrat çevresinde þakþakçý bulma konusunda hiç sýkýntý çekmiyor.

Bukalemun yapýlý ( Bu hayvandan da özür diliyorum. Çünkü bu yaratýk kendi iradesi dýþýnda renk deðiþtiriyor.) kiþiler her siyasi kadro deðiþikliðinde siyasi yapýya çok çabuk entegre oluyorlar ve onlarýn adamý hüviyetine bürünüyorlar.

Ben, seçim gecesine kadar küfrettiði siyasi lider, seçimden galip çýkýnca onu alkýþlayýp öven; yüksek ahlak ve erdem sahibi(!) çok insan gördüm. Sizlerin de bu tiplere tanýk olduðunuzu düþünüyorum.

Daha önce üst düzey yöneticisine raký sofrasý hazýrlayan kiþilik erozyonuna uðramýþ rezillerin þu anda da iftar sofrasý hazýrlama telaþýnda olduklarýný bilmenizde yarar var. Bu baðlamda AKP yöneticililerinin de ayný insanlarla ülkeyi yönetmeye çalýþacaðýndan kuþkunuz olmasýn. Çünkü hazretler seçim gece yarýsýndan itibaren AKP’liler ve AKP’ye toz kondurmuyorlar. Ne diyelim her iki tarafa da mübarek olsun.

Benim son söyleyeceðim eðer AKP yöneticileri halkýn teveccühünü ve güvenini boþa çýkarmak istemiyorlarsa bu konuda samimilerse önce bürokrasiyi bu çakýldaklardan ve çýkar þebekelerinden temizlesinler. Ondan sonra fazla gayretkeþ olmaya gerek yok. Yok biz bu bukalemun ve þakþakçýlardan memnunuz diyeceklerse kendileri bilir. Yollarýna devam etsinler! Demokratik bir ülkede her dört ya da beþ yýlda bir seçim var. Ömrü olan da bu günleri görür...



Yazarýn notu:Bu yazý 2002 seçimlerinden bir gün sonra kaleme alýnmýþtýr. Yorumu okuyuculara býrakýyorum....