Ahirete kesin bir bilgiyle iman etmeyen kiþiler, ölüm sonrasýnda gerçekleþecek olaylarý hiç akýllarýna dahi getirmemiþlerdir. Ancak o gün, Allah’ýn sonsuz gücünü, yaþadýklarý korkunç olaylar sonucunda apaçýk görerek, kendilerini bekleyen azabýn da farkýna varmýþlardýr. Artýk sýðýnacak, kendilerini kurtaracak hiçbir güç yoktur, onlarý çok zorlu bir yaþam beklemektedir. Sonsuza dek hiç bitmeden sürecek olan azap ve sýkýntý, o gün yaþadýklarýyla kýyas dahi edilemeyecek kadar þiddetlidir. Bu kiþiler böyle azap dolu bir yaþam yerine topraða karýþmayý dilerler:

Gerçekten Biz sizi yakýn bir azap ile uyardýk. Kiþinin kendi ellerinin önceden takdim ettiklerine bakacaðý gün, kafir olan da: "Ah, keþke ben bir toprak oluverseydim" diyecek. (Nebe Suresi, 40)

Ýnsanlarýn karþýlaþtýklarý olaylardan duyduklarý þiddetli korku ve paniðin yaný sýra, “... Ýnsanlarý da sarhoþ olmuþ görürsün, oysa onlar sarhoþ deðillerdir. Ancak Allah’ýn azabý pek þiddetlidir.” (Hac Suresi, 2) ayetiyle de adeta sarhoþ gibi olduklarý bildirilir.

Rabb’imiz insanlarýn bu dehþet dolu anlar nedeniyle yaþadýklarý korku sonucunda oluþan davranýþlarýný, sarhoþluða benzeterek tarif eder. O gün sarhoþ gibi olan insanlar kontrolsüzce “Ýnsanlarýn, ’her yana daðýlmýþ’ pervaneler gibi olacaklarý gün...” (Kaaria Suresi, 4) ayetindeki gibi koþarak saða sola kaçýþmaya baþlarlar.

Gerçek olan va’d yaklaþmýþtýr, iþte o zaman, inkar edenlerin gözleri yuvalarýndan fýrlayacak: "Eyvahlar bize, biz bundan tam bir gaflet içindeydik, hayýr, bizler zalim kimselerdik" (diyecekler). (Enbiya Suresi, 97)

Ayrýca o günün korkusunu yaþayan insanlarýn, karþýlaþtýklarý felaket nedeniyle gözlerinin yuvalarýndan fýrlamasý, yaþadýklarý korkunun büyüklüðünü anlatýr. Kýyamet anýnda inkar eden insanlarýn hepsi bu korkuyu yaþayacaktýr. Ancak yalnýzca korkuyu yaþayacaklardýr; “Eðer inkar edecek olursanýz, çocuklarýn saçlarýný aðartan bir günde kendinizi nasýl koruyacaksýnýz?” (Müzemmil Suresi, 17) ayetiyle dikkat çekildiði üzere, kendilerini korumaya güçleri yetmeyecektir. O gün Allah’ýn dýþýnda sýðýnýlacak baþka bir makam da olmayacaktýr. Yakýnlarýna yardým etmek, ya da onlardan yardým beklemek de asla söz konusu deðildir. Her insan yaþadýðý dehþetten dolayý yakýnlarýný unutmuþ, kendi derdine düþmüþtür:

Böylece Sur’a üfürüldüðü zaman artýk o gün aralarýnda soylar (veya soybaðlarý) yoktur ve (üstünlük unsuru olarak soyluluðu veya birbirlerine durumlarýný) soruþturmazlar da. (Mü’minun Suresi, 101)

Ýnsanlar o güne kadar dünyada çok çeþitli felaketler yaþamýþlardýr. Her felaket ya da doðal afet insanlara çok þiddetli korkular yaþatmýþ ve onlarý derinden etkilemiþtir. Ancak bu felaketlerin hiçbiri, çocuklarýn saçlarýný aðartacak, hatta “Onu gördüðünüz gün, her emzikli kendi emzirdiðini unutup geçecek ve her gebe kendi yükünü düþürecektir…” (Hac Suresi, 2) ayetiyle bildirildiði kadar korku verici deðildir. O gün insanlarýn dünya hayatý boyunca yaþadýklarý en zorlu gündür.

O gün, dünya hayatýnýn hatta tüm evrenin son günüdür, ancak ahiretteki sonsuz yaþamýn baþlangýcýdýr. O sonsuz yaþamýn baþlangýcýnda, insanlar yaptýklarýnýn karþýlýðýný adaletle alacaklar, dünyadaki yaþamlarýnda Allah’a ve o güne inanmýþ olanlar cennette aðýrlanýrken, Allah’tan yüz çevirerek yaþamýþ olanlar cehenneme sevk edileceklerdir.

Bu, insaný bekleyen en önemli gerçektir ve bu gerçeðin üzerinde düþünmek gerekmektedir. Kaçýlamayacak olan bu gerçeði göz ardý etmek, asla kaçýþý olmayan sonsuz hayatý azapla geçirmeye neden olacaktýr.

Allah sonsuz merhametiyle kullarýný yakýn bir azapla uyarýr. Uyarýlardan öðüt almalýyýz. O günün korkusunu yaþamamak için yapmamýz gereken, vicdanýmýzýn sesine kulak vererek hatalarýmýzý düzeltmek ve yaþamýmýzý Kur’an ahlakýna uygun olarak düzenlemektir.

Kim bir iyilikle gelirse, artýk kendisine daha hayýrlýsý vardýr ve onlar, o günün korkusuna karþý güvenlik içindedirler. (Neml Suresi, 89)

Dipnot: Allah birçok Kur’an ayetinde þiddetle tehdit ediyor. Neden tehdit etmesin, bu kadar nimet vermiþ. Ýnsan baþka türlü etkilenmiyor. Hatta insanlarýn çoðu etkilenmiyor.

Allah, insanlarýn Kendisine yönelmeleri için çeþitli olaylar ve ortamlar yaratýyor; Kendisini hatýrlatýyor. Yaþanan sýkýntý ve zorluklar da bu hatýrlatmalardan. Ýnsanlarýn acizliklerini ve çaresizliklerini gösteren bu durumlar, gaflet perdelerinin aralanmasý için verilen yeni birer fýrsat. Çünkü Allah’tan yüz çevirerek yaþayan kiþi, bu sýkýntý anlarýnda aczini anlar. Ardýndan vicdanýnýn sesine kulak verdiðinde ise, hatalarýný görür ve kendisini düzeltmeye gayret eder. Zor zamanlar, gerçekleri kavrayan insan için tevbe etmeye ve Allah’a yönelmeye bir fýrsattýr. Allah, "öðüt alabileceðimiz kadar süre" verir bize. Allah öðüt alanlardan kýlsýn, sevgimizi ve korkumuzu artýrsýn.