Tevrat ve Ýncil zamanla tahrif edilmiþ, Allah’ýn hak dinine uygun olmayan bazý kavramlar ilave edilmiþ, bazý hak kavramlar da çýkarýlmýþtýr. Kur’an’a uygun olan kýsýmlarý geçerlidir; Kur’an gibi nurdur, güzelliktir; kalbe ferahlýk verir.

Kutsal kitaplardaki tahrif konusunda Müslüman için kýstas Kur’an’dýr. Kur’an bu konuda ne buyuruyor, kýsaca inceleyelim. Allah Kur’an’ýn, insan eliyle tahrif edilmiþ olan Kitaplarý doðrulamasý için indirdiðini birçok ayette haber verir:

O, sana Kitab’ý hak ve kendinden öncekileri doðrulayýcý olarak indirdi. O, Tevrat’ý ve Ýncil’i de indirmiþti. (Ali Ýmran Suresi, 3)

Onlara: "Allah’ýn indirdiklerine iman edin" denildiðinde: "Biz, bize indirilene iman ederiz" derler ve ondan sonra olan (Kur’an)ý inkar ederler. Oysa o (Kur’an), yanlarýndakini (kitabý) doðrulayan bir gerçektir. (Onlara) De ki: "Eðer inanýyor idiyseniz, daha önce ne diye Allah’ýn peygamberlerini öldürüyordunuz?" (Bakara Suresi, 91)

Sana da (Ey Muhammed,) önündeki kitap(lar)ý doðrulayýcý ve ona ’bir þahid-gözetleyici’ olarak Kitab’ý (Kur’an’ý) indirdik. Öyleyse aralarýnda Allah’ýn indirdiðiyle hükmet ve sana gelen haktan sapýp onlarýn heva (istek ve tutku)larýna uyma. Sizden her biriniz için bir þeriat ve bir yol-yöntem kýldýk. Eðer Allah dileseydi, sizi bir tek ümmet kýlardý; ancak (bu,) verdikleriyle sizi denemesi içindir. Artýk hayýrlarda yarýþýnýz. Tümünüzün dönüþü Allah’adýr. Hakkýnda anlaþmazlýða düþtüðünüz þeyleri size haber verecektir. (Maide Suresi, 48)

Bu Kur’an, Allah’tan baþkasý tarafýndan yalan olarak uydurulmuþ deðildir. Ancak bu, önündekileri doðrulayan ve kitabý ayrýntýlý olarak açýklayandýr. Bunda hiç þüphe yoktur, alemlerin Rabbindendir. (Yunus Suresi, 37)

Kur’an’da Tevrat

Kur’an’da Musa’ya vahyedilen kitabýn, insanlara "yol gösterici" kýlýndýðý,"bir rehber ve bir rahmet" olduðu, insanlarý "karanlýklardan nura çýkarmasý" için indirildiði, "bir hidayet ve bir rahmet" olduðu bildirilir.

Bugün Tevrat’ta, Kur’an ayetleri ile saðlamasý yapýldýðýnda içinde hak dine ait pek çok konunun korunduðunu görürüz. Ýnanç esaslarý, daðýnýk da olsa içinde yer alýr.

Ancak Tevrat, yine Kuran’da bildirildiði gibi, sonradan tahrif edilmiþ ve içine insan sözleri katýlmýþ ve hak kitap olma özelliðini yitirmiþtir. Bugün elimizdeki Tevrat, tahrif edilmiþ Tevrat’týr. Kur’an, aþaðýdaki ayetlerle bu bilgiyi verir:

Kimi Yahudiler, kelimeleri ’konulduklarý yerlerden’ saptýrýrlar ve dillerini eðip bükerek ve dine bir kin ve hýnç besleyerek: "Dinledik ve karþý geldik. Ýþit, -iþitmez olasý- ve ’Raina’ bizi güt, bize bak" derler. Eðer onlar: "Ýþittik ve itaat ettik, sen de iþit ve ’Bizi gözet’ deselerdi, elbette kendileri için daha hayýrlý ve daha doðru olurdu. Fakat Allah, onlarý küfürleri dolayýsýyla lanetlemiþtir. Böylece onlar, az bir bölümü dýþýnda, inanmazlar. (Nisa Suresi, 46)

Siz (Müslümanlar,) onlarýn size inanacaklarýný umuyor musunuz? Oysa onlardan bir bölümü, Allah’ýn sözünü iþitiyor, (iyice algýlayýp) akýl erdirdikten sonra, bile bile deðiþtiriyorlardý. (Bakara Suresi, 75)

Sözleþmelerini bozmalarý nedeniyle, onlarý lanetledik ve kalplerini kaskatý kýldýk. Onlar, kelimeleri konulduklarý yerlerden saptýrýrlar. (Sýk sýk) Kendilerine hatýrlatýlan þeyden (yararlanýp) pay almayý unuttular. Ýçlerinden birazý dýþýnda, onlardan sürekli ihanet görür durursun. Yine de onlarý affet, aldýrýþ etme. Þüphesiz Allah, iyilik yapanlarý sever. (Maide Suresi, 13)

Ey peygamber, kalpleri inanmadýðý halde aðýzlarýyla "Ýnandýk" diyenlerle Yahudilerden küfür içinde çaba harcayanlar seni üzmesin. Onlar, yalana kulak tutanlar, sana gelmeyen diðer topluluk adýna kulak tutanlar (haber toplayanlar)dýr. Onlar, kelimeleri yerlerine konulduktan sonra saptýrýrlar, "Size bu verilirse onu alýn, o verilmezse ondan kaçýnýn" derler. Allah, kimin fitne(ye düþme)sini isterse, artýk onun için sen Allah’tan hiçbir þeye malik olamazsýn. Ýþte onlar, Allah’ýn kalplerini arýtmak istemedikleridir. Dünyada onlar için bir aþaðýlanma, ahirette onlar için büyük bir azap vardýr. Onlar, yalana kulak tutanlardýr, haram yiyicilerdir. Sana gelirlerse aralarýnda hükmet veya onlardan yüz çevir. Eðer onlardan yüz çevirecek olursan, sana hiçbir þeyle kesin olarak zarar veremezler. Aralarýnda hükmedersen adaletle hükmet. Þüphesiz, Allah, adaletle hüküm yürütenleri sever. (Maide Suresi, 41-42)

"Ey Kitap Ehli, neden hakký batýl ile örtüyor ve bildiðiniz halde hakký gizliyorsunuz?" (Al-i Ýmran Suresi, 71)

Tevrat, hak olan bölümlerin yaný sýra, çok önemli bozulmalar da içerir. Örneðin çok önemli olan ahiret inancýna ait bölümler içinden çýkarýlmýþtýr. Dahasý Tevrat’ta, ahiret inancýný reddeden birçok ifade vardýr. (Vaiz, 9:5-6; Vaiz, 1:4) Bu inanç olmazsa imtihan olmaz, yapýlanlarýn karþýlýðýnda ödül olmaz, dünya hayatýnýn hatta dinin anlamý kalmaz. Allah’ýn adaleti ahirette tecelli edecek, herkes yapýp ettiklerinin karþýlýðýný ‘hurma çekirdeðindeki iplikçik’ kadar haksýzlýða uðramadan orada alacaktýr. Ahiret inancý, dinin olmazsa olmazýdýr.

Bugünkü Tevrat’ta bulunan diðer batýl açýklamalar; peygamberlere dair iftira ifadeleri ve en önemlisi de Allah’ýn Zatýna yönelik sapkýn anlatýmlardýr.

Hz. Musa içlerindeyken bile Allah’ýn emirlerine itaatsizlik eden ve Peygamber’lerine isyan eden Ýsrailoðullarýnýn davranýþlarý Kur’an’da detaylarýyla anlatýlýr. O dönemde Kitaptan yüz çeviren Ýsrailoðullarý hakkýnda Allah þöyle buyurur:

Onlar: "Allah, beþere hiçbir þey indirmemiþtir" demekle Allah’ý kadrinin hakkýný vererek takdir edemediler. De ki: "Musa’nýn insanlara bir nur ve hidayet olarak getirdiði ve sizin de (parça parça) kâðýtlar üzerinde yazýlý kýlýp (bir kýsmýný) açýkladýðýnýz ve çoðunu göz ardý ettiðiniz kitabý kim indirdi? Sizin ve atalarýnýzýn bilmediði þeyler size öðretilmiþtir." De ki: "Allah." Sonra onlarý býrak içine ’daldýklarý saçma uðraþýlarýnda’ oyalanýp-dursunlar. (En’am Suresi, 91)

Dahasý Allah, hikmetli bir anlatýmla Musevilerden samimiyetsiz ve çýkarcý olanlarýn Tevrat hükümlerini bozacaklarýný, yine Tevrat’ta haber verir:

Musa Yasa’nýn sözlerini eksiksiz olarak kitaba yazmayý bitirince, Rab’bin Antlaþma Sandýðý’ný taþýyan Levililer’e þu buyruðu verdi: "Bu Yasa Kitabý’ný alýn, Allah’ýnýz Rab’bin Antlaþma Sandýðý’nýn yanýna koyun. Orada size karþý bir tanýk olarak kalsýn. Çünkü sizin baþkaldýran, dikbaþlý kiþiler olduðunuzu biliyorum. Bugün ben saðken, aranýzdayken bile Rab’be karþý geliyorsunuz; ölümümden sonra daha ne kadar çok baþkaldýracaksýnýz. Oymaklarýnýzýn bütün ileri gelenlerini, görevlilerinizi bana getirin. Bu sözleri onlara duyuracaðým. Yeri göðü onlara karþý tanýk tutacaðým. Ölümümden sonra büsbütün yozlaþacaðýnýzý, size buyurduðum yoldan sapacaðýnýzý biliyorum. Son günlerde kötülüklerle karþýlaþacaksýnýz. Çünkü Rab’bin gözünde kötü olaný yapacak ve yaptýklarýnýzla O’nu öfkelendireceksiniz." (Yasa’nýn Tekrarý; 31:24-29)

Kur’an’da Ýncil

Allah, Tevrat gibi Ýncil’in de gönderildikleri dönemde insanlar için rehber olduðunu bildirir:

Onlarýn (Peygamberleri) ardýndan yanlarýndaki Tevrat’ý doðrulayýcý olarak Meryem oðlu Ýsa’yý gönderdik ve ona içinde hidayet ve nur bulunan, önündeki Tevrat’ý doðrulayan ve muttakiler için yol gösterici ve öðüt olan Ýncil’i verdik. Ýncil sahipleri Allah’ýn onda indirdikleriyle hükmetsinler. Kim Allah’ýn indirdiðiyle hükmetmezse, iþte onlar, fasýk olanlardýr. (Maide Suresi, 46-47)

Ýncil’in tahrif olmasý konusu ise Kur’an’da þöyle geçer:

Sonra onlarýn izleri üzerinde elçilerimizi birbiri ardýnca gönderdik. Meryem oðlu Ýsa’yý da arkalarýndan gönderdik; ona Ýncil’i verdik ve onu izleyenlerin kalplerinde bir þefkat ve merhamet kýldýk. (Bir bid’at olarak) Türettikleri ruhbanlýðý ise, Biz onlara yazmadýk (emretmedik). Ancak Allah’ýn rýzasýný aramak için (türettiler) ama buna da gerektiði gibi uymadýlar. Bununla birlikte onlardan iman edenlere ecirlerini verdik, onlardan birçoðu da fasýk olanlardýr. (Hadid Suresi, 27)

Kur’an, Hýristiyanlarýn ahlakýný över ve onlarý daha dindar olmaya davet eder. Ancak birçok ayetle Hristiyanlýktaki teslis (üçleme) inancýnýn büyük yanýlgý olduðuna dikkat çeker. Teslis görüþüne inananlarý Allah, sorgulama gününe dikkat çekerek uyarýr:

Ey Kitap Ehli, dininiz konusunda taþkýnlýk etmeyin, Allah’a karþý gerçek olandan baþkasýný söylemeyin. Meryem oðlu Mesih Ýsa, ancak Allah’ýn elçisi ve kelimesidir. Onu (’OL’ kelimesini) Meryem’e yöneltmiþtir ve O’ndan bir ruhtur. Öyleyse Allah’a ve elçisine inanýnýz; "üçtür" demeyiniz. (Bundan) kaçýnýn, sizin için hayýrlýdýr. Allah, ancak bir tek Ýlah’týr. O, çocuk sahibi olmaktan yücedir. Göklerde ve yerde her ne varsa O’nundur. Vekil olarak Allah yeter. Mesih ve yakýnlaþtýrýlmýþ (yüksek derece sahibi) melekler, Allah’a kul olmaktan kesinlikle çekimser kalmazlar. Kim O’na ibadet etmeye ’karþý çekimser’ davranýrsa ve büyüklenme gösterirse (bilmeli ki,) onlarýn tümünü huzurunda toplayacaktýr. (Nisa Suresi, 171-172)

Ýncil’deki diðer önemli bozulma, Hz. Ýsa’nýn Allah olduðu yönündeki yanlýþ inançtýr. (Rabb’imi tenzih eder, yüceltirim) Allah Kur’an’da, bu inanca sahip Hristiyanlarýn küfür içinde olduklarýný bildirir:

Andolsun, "Þüphesiz Allah, Meryem oðlu Mesih’tir" diyenler küfre düþmüþtür. Oysa Mesih’in dediði (þudur:) "Ey Ýsrailoðullarý, benim de Rabbim, sizin de Rabbiniz olan Allah’a ibadet edin. Çünkü O, Kendisi’ne ortak koþana þüphesiz cenneti haram kýlmýþtýr, onun barýnma yeri ateþtir. Zulmedenlere yardýmcý yoktur." (Maide Suresi, 72)

Hz. Ýsa, Allah’ýn yarattýðý ve üstün kýldýðý kutlu bir kul ve peygamberdir. Kur’an’da Hz. Ýsa’nýn, kendisine atfedilen bu asýlsýz iddiayý reddettiði þöyle haber verilir:

Allah: "Ey Meryem oðlu Ýsa, insanlara, beni ve annemi Allah’ý býrakarak iki ilah edinin, diye sen mi söyledin?" dediðinde: "Seni tenzih ederim, hakkým olmayan bir sözü söylemek bana yakýþmaz. Eðer bunu söyledimse mutlaka Sen onu bilmiþsindir. Sen bende olaný bilirsin, ama ben Sen’de olaný bilmem. Gerçekten, görünmeyenleri (gaybleri) bilen Sensin Sen." (Maide Suresi, 116)

Hz. Ýsa’nýn insanlara verdiði mesajý bir Kur’an ayetinde, "Benden önceki Tevrat’ý doðrulamak ve size haram kýlýnan bazý þeyleri helal kýlmak üzere size Rabbinizden bir ayetle geldim. Artýk Allah’tan korkup bana itaat edin. Gerçekten Allah, benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. Öyleyse O’na ibadet edin. Dosdoðru olan yol iþte budur." (Al-i Ýmran Suresi, 50-51) ifadesiyle bildirilir.

Allah Kur’an’da, peygamberlerin tebliðinin özü konusunda þöyle buyurur:

Beþerden hiç kimsenin, Allah kendisine Kitab’ý, hükmü ve peygamberliði verdikten sonra insanlara: "Allah’ý býrakýp bana kulluk edin" deme (hakký ve yetki)si yoktur. Fakat o, "Öðrettiðiniz ve ders verdiðiniz Kitab’a göre Rabbaniler olunuz" (deme görevindedir.) (Al-i Ýmran Suresi, 79)

Sonuç Olarak ;

Kur’an saf vahiydir; hiçbir çeliþkisi ve eksikliði olmayan Allah kelamýdýr. Diðer Kitaplarýn tahrif edilmesine bir hikmet üzere izin veren Allah, Kur’an’ý Kendi korumasýna almýþtýr. Kur’an, Musevi ve Hristiyanlar için de net bilgi içeren büyük bir nimettir. Bizler, Allah’ýn Kur’an’da buyurduðu gibi, tüm peygamberlere indirilenlere, aralarýnda hiçbir ayýrým yapmadan, Kur’an’a uygun bölümlerinin hak olduðuna hüsn-ü zan ve iman ederiz.

Deyin ki: "Biz Allah’a; bize indirilene, Ýbrahim, Ýsmail, Ýshak, Yakub ve torunlarýna indirilene, Musa ve Ýsa’ya verilen ile peygamberlere Rabbinden verilene iman ettik. Onlardan hiçbirini diðerinden ayýrt etmeyiz ve biz O’na teslim olmuþlarýz. (Bakara Suresi, 136)


Fuat Türker