Ne söylesem
Sinemi aþikar eylemeden
sessizce göçüp gitsem


Umudun
senasýnda dirilmenin
itminanlýðýna eriþip sevinsem


Þevkin lahzasýnda
tebessüm etmeyi öðrenip,
hikmetini þehretsem


Vurgun
yemiþtir nice gönüller


Sanki intizarýn
halvetinden nükseden,
ruhu yoran dehlizler


Issýz sokaklarda,
eþiklerin kucak aþtýðý
nazarlardadýr kimsesizler


Bir lokma ekmeðe
muhtaç kalan nefesler,
nefislerin terketmediði zafiyetler


Hangi
nisayý fark etsem


Bir köþede
suskun ve kederli
halini merak edip düþünsem


Parmaklarýnýn
arasýnda tüten sigaranýn
acziyetinden medet
beklemekten mi söz etsem


Kahkaha atan
ve fakat fark etmekten
uzak talebelerin
ufuklarýndan ne beklesem


Yalan, yanlýþ
niçin devam eder


Tefekkür etmek
bu kadar mý ruha azap
eden nahoþ bir keder


Ellerden
düþmeyen telefonlar
hangi meramýn derdine
derman olacak bir bedel


Aklým ve izaným,
irademe hükmetmeyen
bir belanýn intirarýnda
inleyen hangi neden


En yakýn
dostum vefat etmiþ...


Bir ömrü
ilim tahsili için derlemiþ
ve tebessüm için ne naif bir
nefesin sahibiydi


Her vakit
umudun içinde cehdeden,
emri bilmaruf için seferden
sefere giden bir arifti


Gençlik yýllarýmý
en güzel ve en anlamlý
kýlan bir rehberdi,
yokluðunda umutla beklenirdi


Ýmamhalipli yýllarý,
ilahiyat fakültesinde ki
azimli secaatý her vakit
dikkatimi cekmiþtir


Bazen
sefil halimi Hazreti Ömerin
hasletlerine benzetirdi
ve muhabbetle gülerdi


Kimi zaman
üstadým, “þu sözlerime
darýlma der ve eðer


“yenge haným
cennete giderse senin
titizliðine sabrettiði için
gideceðine inanýrým” derdi


Simsiyah
ve gür kaþlarý vardý,
sangi saçlarýna nispet yapmak
için adeta yarýþtalardý.


Cenabý Hak
Talaslý Mehmet Muchan
kardeþime Rahmet eylesin
ve mekanýný cennetle müjdelesin.




Mustafa CÝLASUN