Þehrin ýþýklarý vardý,uzun upuzun çamurlu yollarýna gölgesi yansýyan,
Ve en sevdiði filmleri getirir gibi aklýna,
Soðuktan üþüyen bie kýz çocuðu
Rüzgarda vardý ama öylesine duvarlarý büyük þehrin giriþ kapýsýnda,
Hayallerime yer yoktu,
Geceye bembeyaz damgasýný vuran kar vardý,sessizliði ezberlercesine,
Kýzýn alýnyazýsýnda,
Þehrin ýþýklarýnda üþümek vardý yalnýzlýðýn bilinmez taraflarýný hiç ama hiç,
Yaþamamýþcasýna,
Sinemalarýnda karanlýk korku filmlerine benzer yüzler vardý,
Soðuk ve asýk yüzler,
Ýfadesiz bir þehirde,ifadesiz bir filmde oynar gibi,ifadesizlik hakimdi
Belirsiz suratlarýnda,
Öte yanda bir köþesinde þehrin sýcaktan bunalan insanlarý vardý,
Ýçten kopuk dýþtan ayrýk,
Düþüncelerinde yarýn yok,bugün bitmese
hayallerinde diyen koskoca
Bir karamsarlýk vardý,
Dumaný tüten dört duvar arasý mutluluklar vardý þehrin gecesinde,
Flu renklerde,
Oysa ben yoktum bu þehirde dercesine yollarý sýradan kaplayan ýþýklarýn,
Belirsiz parýltýlarý altýnda,ýþýksýzlýktan yakýnan düþünceler gibi
Kör ve paslý duygularýmla,
Aranýlan ayakizlerinde kýz çocuðunun çamurlu duygularýný yansýtan
Film afiþlerinin yýrtýk resimlerinde yokolurken,
Bu þehirde yaþamak,
Geceden kalan yaþama savaþýnýn güne ezberlenmiþ sýradanlýðý vardý,
Bu þehirde yaþamak,bir film afiþinde yollara haram bir arabanýn,
Farlarýndan bakmak deðildi hayata,
Bir bank'a oturup martýlarý hayal ederek denize karþý þiir okumak hiç deðildi,
Hep ayný kaldýrýmlar üzerinde hep ayný þekilde düþerek,kalkarak
Zamaný linç etmek deðildi,
Yaþamak bu þehirde düþünebileceðin gibi hiç deðildi,
Gün ötesinde sakladýðý yanlarýný vururdu rüzgara karýþýp beyaz sessizliðe
Beyaz renginden hiç utanmaz sayýlýrdý,
Çoðu bedenin savaþçý,asýk suratlý düþlerinde
Özlemek bu þehirde hiç bitmeyen bir hikayenin yazarýný kýrmýzýya boyamak
Gibi birþeydi aslýnda,
Dört dolara adam öldürmek kadar ifadesiz gecelere figüran olmaktan
Çok uzaktý bu þehir,
Upuzun ýþýklar altýnda kýsacýk saçlarýyla,yapayalnýz kýz çocuðuydu umutlarým,
Mide bulandýran sarhoþlarýný atardý geceye sokaklarýnda,
Barlarýnda hep ayný terane,ayný suratlar,hep ayný hastalýklar çoðalýrdý sabahlarýna,
Yaþamanýn ötesinde,
Þehrin bitmeyen senfonisinde,aðlamayý unutan zamansýz bedenler,
Bir parça ekmek için bu þehrin en mutena alanlarýnda ölüp giderlerdi,
Kimseye anlatamadýklarý hatýralarýna sebepsizce gülüp geçerlerdi,
Gözleri vardý þehrin karanlýk dolu gecelerindeki yalnýzlýklarýnda,
Bebek çýðlýklarý yükselirken varoþlarýndan,
Ve en güzelini hayal ederken,
Genç kýzlarý çok uzaktayken çocukluklarýndan,
Bu þehrin ýþýklarýndan çok daha anlamlý,
Yaþamaya alýþmýþtý her çehrenin katil insanlarý,
Ve hep ayný yerde enselenip,
Ayný yere dönerdi ruhsuz,vicdansýz,bedensiz ayaklarý
Mevsim kýþ aklým sonbahardý bu þehirde,
Ve yaz'dan kalma üç-beþ sarhoþ az ilerilerde,
Gülümseyen hep ayný kýz çocuklarý,
Ayný kahvenin hep ayný gürültülü maç saatleri vardý bitmeyen gecelerinde,
Oysa hala mevsim kýþ,aklým hiç olmamýþtý bu þehirde,
Böylesine en uzun yalnýzlýk gecelerinde,
Bu þehrin uzun upuzun ýþýklarý vardý yol boyunca,
Hiç sönmeyen sabahlara kadar
Çapulcularýn,serserilerin sessizliði bozan sözlerinde,
Þehrimde yaþamak,
Gözlerim önünde parlayan tüm ýþýklardan daha karanlýktý,
Aydýnlýðý aramaksa soðuk gecelerinde,
Sadece aptallýktý,
Sonra bu þehrin insanlarý vardý,küçük kýz çocuklarýnýn yürüdüðü,koþtuðu,
Çamurlu yama yollarýnda,
Hayatlarýnýn ýþýklarýný arayan sahtekarlýklarýn peþisýra,
Gölgelerinde ardarda,
Mumlarla ortaçað oyunlarýný oynatan,
Minyon suratlý,kütüphane arþivlerinde tozlanmýþ yýllarýyla esrik gözyaþý ve,
Yamalý çarýklarýyla sözü geçmeyen þehrimin,aðýzlarý kelepçelenmiþ,
Umutlarý sömürülmüþ,kuþtüyü yastýk düþleriyle sabaha varan hayallerinde,
Kapýsýz insanlarý vardý,
Günbegün çoðalan yosma dolu elli santimlik kaldýrýmlarýnda,
Pýrpýr eden sokak lambalarý altýnda,
Bu þehirde el yazýsý ile yazýlýp okunamayan her þiirde bir ünlem gibi,
Her yaðan yaðmur'a yenik sessiz bir pandomim ustasý ayarýnda,
Þeytan kýlýðýnda kurallar vardý,

Binlerce kýz çocuðunun
Binlerce erkek çocuðunu aldattýðý zamanlarýnda,
Geceleri ayrý mekanlarda düþünen,düþünmeyen,gören görmeyen,
Görünmek istemeyen hayatýn,
Elleri baðlý iþsiz güçsüzhayal dünyasýnda yaþayan umutlarýyla,
Yelkenlerini suya salan bir gemiden en son atlamaya çalýþan kaptan kýlýðýnda,
Kurallarý vardý bu þehrin,
Tüm bedenleriyle iki ayaklarý üzerinde yama dolu asfalt yollarýný arþýnlayan,
Bir gitarýn en güzel melodilerini,gökyüzüne yansýtan rüzgarlý yaðmur dinletilerinde,
Karanlýk yüzleri aydýnlatýyordu gece,
Yýldýzlarý katledipte,
Bu þehrin caddelerinden ne þiir kalpli insanlar geçerdi,
Oysa yüreðimle bir atar sandýðým,
Vururken geceye çalmýþ ýþýklarýndan sahipsiz gölgeler vitrinlerine,
Yaðmurlarý bile çamura bulanmýþ,karamsarlýk dolu yarýnlarýna,
Beyaz bir güvercin tazeliðinde,
Tüm çekingen yürekli asfalt þairleri gibi,
Yalnýzlýða okurdu tüm aþk þiirlerini,
Bu þehirde zaman geriye giden bir tren gibi,boyutsuzca,
Yapayalnýz oyunlarýn birer birer son bulduðu kýrýk piyano tuþlarý naifliðinde,
Kararsýz ölümlerin ayaküstü seviþmelerini hatýrlatýrken,
Sonbahar yapraklarý gibi her yüreðe,
Bekleyen ve hareket eden her bedenin,her vücudun her zerresinde,
Dumanlarý beyazlaþan sahipsiz ruhlar yükselirdi þehrimin sahipsiz yerlerinde,
Yaþamak ve onu çaðrýþtýran herþey,
Gözyaþýna boðulup düþünmek gibi,interaktif paylaþýmlarý,
Caddeler boyu eskimek kadar,
Korkudan terkedilmiþ evlerine býraktýðý hüzünlerinde bir maymun iþtahý ile,
Yalan ve düzenaltý illegal karýþýklýklarýný bir yerlerinde içine sindiremeyen
Ýnsanlarý vardý bu þehrin,
Ölümü kabullenemeyen diðerlerinin haysiyetsizliklerini bile bile,
Tiyatrolarýnda tozlu perdeleri ve yeni yüzlerinde eskiyen hatýralarý ile,
Sokaklarýnda terkedilmiþayak izleri sýcaklýðýnda,
Yalnýzlýklarýn itilmiþliklerin durgun akþamlarýna,
Bir ucu yanýk nostalji mektuplarý sessizliðinde dekore edilmiþ çýrpýnýþlarý getirir
Kimbilir belki de,
Bu þehirde yaþamak,
Nefes alýp veriþlerdeki solgun taraflarýný hayatýn,
Yalýnayak çiçek satan kýz çocuklarýnda,
Ve mezar baþlarýnda,rüzgara sýrtýný dayayan mumlarýn,
Eriyen zahiri umutlarýnda aramak gibi deðildi,
Bakýþlara yazýlan sahipsiz þiirlerin unutulan þairleri gibi
Büyümenin kýyýsýnda oynadýðým,
Saklambaç öykülerinin basit günlüklerini yakardý,
Yasaklanmýþ caddelerde,
Ýzmarit avý ve gazoz þiþelerinin geceye taþýnan öyküleri adýmlarýmýn ucuna dokunan,
Dahasýnda ýþýk yokken ve mumlarýn rüzgarlarýnda hiç sönmediði,
Kýzamýk þekeri akþamlarýnda yaþadýðým aþk'ýn baþlangýcýný yapan sokaklarý,
Bu þehirden bir insana yazdýðým þiirlerimin sevdasý
Bu þehirde ellerine dokunmak istediðim bir insanýn yüreðiyle
Gözlerinde hapsolduðum gecelerimin rüyasý,
Ve birlikteyken zamanýn kimsesizliðe kucak açan boþ caddelerinde,
Dokunmak ister gibi gecelere,
Yaðmurlara,
Þimdi kendimi anlatýyorum suskun düþüncelerde,
Sen yinede dinle,
Yürümek ve sonsuzluk gibi anlamsýz gelmeyecek dedirten,
Sönük geçen geceler içindeyim,
Sana yazdýðým þiirlerimin yakýldýðý soðuk köþelerde,
Hep ufak umutlar vardýr elbet,
Yeniden aþýk olmak gibi Orhan Veli'nin hecelerinde,
Sevgiliye yazýlan mektuplar gibi sabýrsýzlýkla sonu gelmeyen yalnýzlýklarla,
Ve durgun denizlerin gökmavisine karýþan dalgalarýnda,
Bir gölge iken dünya,
Gözlerine karýþtýðým o mekansýz zamanlarda
Hep küçücükte olsa umuda yolculuk vardýr elbet,nefesinle ýsýnýr sandýðým,
Yürürken,koþarken,konuþurken hep kolkola,
Bir yanda gülümser bana,
Kýzýla boyanmýþ saçlarýyla bir poyraz gibi,
Geceye yol alýr,yalnýzlýk dolu suskunluðuyla,
Bense daha sýký tutmak isterdim utanmasam ellerini,
Daha sýký sarýlmak isterdim,
Ezberlemek istercesine saçlarýnýn rengini,
Okuyabilmek istercesine aklýndan geçenleri,
Bir severim desen iki severim derdim,
Zamansýzca özlerdim,
Sahi neydiki özlemek onuda senden öðrendim,
Gözlerine saatlerce gülebilmek isterdim bu þehirde,
Bu þehirde yüreðini yüreðim bilirdim,
Hani o hiç gelmez dediðim yaðmur gelmiþti iþte yine,
Ve yaðýyordu ýþýksýz evlerin kýrýk pencerelerine,
Kenarýnda gülümseyen bir sevgiliyi resmeder gibi sararmýþ fotoðraflarýn,
Hüzüne yatkýn yakarýþlarý gibi çaresizce,
Suskunluðum cebimde beklerdim,
Ýçimden geçirdiðim son umuda yolculuktu bu belki de,
Bu sessizlikte hiç ayrýlmak istemezcesine ellerinden,
Bedenimi çok uzaklara gönderip gözlerine mevsimleri býraktýðým þehrimde,
Bir yaðmur damlasý gibi,
Bir yaným varlýk,bir yaným yokluktu,kendi yalnýzlýðýma yazdýðým þiirlerde,
Sonra geriye dönmeden,
Hep beyaz tuvallere çizilen manzara silüetlerinde,
Gölge olmak gelmiþtir içimden demeye çalýþtýðým,
Gölün kirli mavisi üzerinde,
Donuk bulutlara bir rüya gibi serpiþtirilen,
Belirsizliði anlatan bir kuþ sürüsü yüreði umuduyla aþk'a karýþan,
Güneþ'in rengine yol alan ve sessizliðin bir ömür boyu sürdüðü,
Hep ayný mekanda,
Rüzgarlarla saçlarýný tarayan bir sevgili gibi,
Öfkeyi kýyýlarýnda býrakýpuzaklarý anlatan tüm þairlerin esiri olmak,
Ve herþeyi paylaþmak isterdim yalnýzlýðýnda,
Karanlýk bir þehrin aydýnlýk sabahýnda,
Yaþanýlan tüm öykülerin yüreðimi terketmesi kadar doðal olmayan baþlangýçlarda,
Geceyarýsý filmlerinde altüst olan hayatlarýn,
Yere basmamýþ ayaklarý altýnda nefessiz ve korkuya yenik yanlarýmla,
Bir fazladan inanarak yeni gelen günün ilk ýþýklarýna,
Ve beklediðim o büyük sessizlikle çekip gitmeden,
Beyaz tuvallere çizilen manzara resimleri gibi,
Aþýk olmak gelmiþtir içimden bu þehirde doyasýya,
Belki sýrf bu yüzden,
Yýkýntýya uðramýþ taraflarýndan görmek için,
Hayatýn yüzsüzlüðünde boðulanlarý,
Ve sesleriyle yankýsýz donup kalan yanlarýný
Her satýrda kýrýlan kalem ucuyla,
Yazamadýðým konuþma metinlerinde,
Kurgusu yapýlmamýþ imlaya kýrgýn somurtkanlýklarýmý bu yaþanmýþlýktan arta kalan,
Bir hatýra olarak kýrýk pencerelerden giren ilkbahar yaðmurlarý gibi
Ve umutlarýmýn seni düþünerek yapayalnýz gitmesi
kadar
Koparamaz bu þehir beni senden uykuya dalan her bedenin habersizliði gibi

Þimdi ben kendime ve kendimden arta kalan herkese demek isterdimki,
Bir þairim ya kendimce,
Kendi içimde,
Þehrimin uykuya dalan gecelerinde,
Ayýþýðý sessizliðinde,
Odamýn bir köþesinde seni düþünerek yazdýðým her þiirin her köþesinde,
Noktasýnda artý virgülünde,
Geriye kalan zamanlarýn ötesinde,
Þehrimde bir kendim bir sen birde pencereleri kýrýk bir evim,
Uzaklara dalýp giden gözlerimle gülümseyiþlerinin peþinde,
Özlerim özlerim özlerim diyerek tükenmeyide hayata eklediðim,

Bir ben vardým kendimi hep böyle bildiðim,
Þehrim ve evim,
Bir transparan gibi yakalarken gözlerimi,gece
Sessizliðe ýþýk tutarken yüreðimi,
Yargýsýzca yakarken bedenimi,
Ve özlerken sebepsiz,saatlerce sözlerimi,aptalca þiirlerimi
Gecelere hapsedilmiþ gündüzlerimi,herþeyimi,
Ve ben kendimi senin gibi bilirim,
Gerçek hayallerinin çok ötesinde,
Mevsimi olmayan yaðmurlar gibi,
Seni her düþündüðümde,
Yalnýz seni severim,



(I)



Sadece seni sevdiðim yalan deðildi,
Bir hayaletin ýssýz geceme tanýk oluþu gibi yalnýzca,
Seni düþünüþüm hayal deðildi diyerekten,
Baþladýðým tüm aþklarýmý kaybettim bu þehirde,

Þafak vakti,
Deniz rengi umutlarýmý aldý bu þehir,
Bu þehir,tüm yanýlgýlarýmla yürümeye alýþtýðým yanlarýmý çaldý,
Aksonometrik bakýþlarýn odaklandýðý bar köþelerinde,
Ve ben bir kez daha inandým aþk'a
Aþk'ýn ölmediði böyle havalarda,olur olmaz yerlerde olur olmaz insanlar arasýnda,
Çiçekleriyle gülümseyen gözleriyle tam bir itilmiþlik içinde,
Yazýldýkça þiirlerin ve yazdýkça þairlerin o titrek seviþmelerinde,
Bir anlamdan çok daha ötelere,
Sadece sana inandýðým,seni sevdiðim bu þehirde,
Yaðmurlarý beklerdim,
Düþünmek bile istemezdim baþka dünyalarýn paraya doymayan insan kýrýntýlarýný,
Bir kerede olsa öpebilmek için tüm umutlarýmý,
Ve hep baskýsý üçüncü sýnýf okuduðum yüreðimi anlatan kitaplarýmý,
Getirerek uzun bir yolculuktan,
Gelmeni beklerdim bu þehirde,
Hiçbir zaman gelemeyeceðini bilerekte olsa,
Paylaþmak adýna söylenen her þarkýda,
Hayallerime bir býçak gibi saplanan hep o kýz çocuðu,
Yürüyordu geceme yalýnayak,
Gölgesi vitrin camlarýnda buðulanýyordu nefes nefese,
Ben,
En iyi tanýdýðým kendimle bile baþa çýkamazken,
Hep o benzetirdi beni ay'ýn yalancý yüzüne,
Düþünmeden anlamazdým,belkide düþünmek istemezdim,
Tüm otellerin en lüks odalarý günahkar doluydu gecelerce,
Ýçimde sirenler çalarken,suskunluðun bütün gürültülerine,
Bilirdim,konuþmazdým,gülüp geçerdim,
Ýþte paylaþtýk dediðim saatlerin zamansýz terkedilmiþliðine,
Belkide kim olduðunu anlayamadýðým birinin,
Gece biterken eðilipte kulaðýma söylediði o giz dolu þarkýnýn sözlerine,
Ve ben mazide bir ýslýk,
Ben hep gelecekte dört nemli duvar arasý yalnýzlýk iken düþlerinde,
Sana geldim derdim zaman umurumda deðil dercesine,
Senden baþkasýný düþünmezcesine,
Baþkasýyla böylesine,
Kan ter içinde seviþmezcesine karanlýk gecelerde,
Yalýnayak,özgürce,
Birþeyleri beklemekten sýkýlmayan insanlarýn,
Bu þehirde çürüyen yürekleriyle,
Yaþamak uðruna,sýcak vitrinlere yapýþan hep o kýz çocuðu hayaliyle,
Sana geldim derdim bu þehirde,
Sessizlik olurdu,aðlardýn,konuþmazdýn,gülmeyi zaten beceremezdin böylesine kolay,
Çekip giderdin,gömerdin beni bu þehirde,
Hepsi bu..



(II)



Üç kapý vardý,
Gözlerimin önünden çok uzaklara taþýyan beni,
Dizginleyemediðim acýlarým vardý kapýlarýn ardýnda,
Konuþamadýðým bir sürü ceset,
Sokak baþlarýnda,ýþýklý belediye direkleri
altýnda,tüm kayboluþlarda,
Unutamadýðým unutkanlýðýnla,beni her unutuþuna yazdýðým perspektif þiirlerim vardý,
Ve,
Kaldýrým üstlerinde kelepir býraktýðýn duygularýmla,
Senden ayrý yalnýzlýðým vardý,
Korkularým,sevinçlerim
Yaðmur altýnda öpüþmelerim,
Özlemlerim,öfkelerim,
Senindir dediðim yüreðim vardý bu þehirde,
Bu þehirde sende vardýn,bende vardým,
Bu þehirde bende vardým,sen yoktun,
Üç kapý vardý sonsuzluða uzanan
Bedenimi çalýp en gizli köþelerde canýmý acýtan,
Okumaya çabaladýðým bütün kitaplarda,
Senin adýn vardý,gözlerin,ellerin vardý ellerim içinde kaybolan,
Yarýçýplak kahramanlar vardý dýþarýda umarsýzca
Dýþarýdakileri hep aldatan,
Ve,
Kapýlarýn dýþýnda kalan yüreðim vardý bu þehirde,
Kapalý kapýlar ardýnda hayalleriyle yaþadýðýný sanan,
Sana dair tüm þiirlerini kapýlara kazýyan....