Halin
dokusu baþkadýr


Mütehassis
bir izanýn, fark fark
ettiren ihsanýn sanatýdýr


Ruhun
hanifliðinden
nükseden firkatin gamý,
umudun vuslat selasýdýr


Ýnsan
olmaya namzet olan can,
halis niyet ve say-ý hasletle
muhatap sahradýr


Aþk,
tutku adýna hezeyandýr


Feraset
bakýmýndan, gönül kapýsýný
aralayan sevdanýn irþadýdýr


Ancak kul,
ihlas ve samimiyet
bakýmýndan muhtaçlýðýnýn
farkýndaysa muhataptýr


Acziyete
bel baðlamak bühtandýr


Akýl ve
ilmin refakatinde yol
almak hakikat adýna adýmdýr


Bir lahza
yok ki hakký anmasýn


Ýçinde nüveleþtiði
zamaný düþ kýrýklýðýna
uðratsýn, zafiyetlere abansýn


Ýnsan
iradesi olan sultandýr


Hesabýn vaktine
umut baðlayan hicrandýr,
aþk edeb-i nardýr


Mizan,
insanda ki vicdandýr


Beytullahýn
halinde ki hakikattir,
akleden için vuslatýn niþanýdýr


Ne vakit
hevesin eþiðinde nefeslensen


Umudun
gerekçelerini düþünmeden
el açýp figan etsen, bahtýn için
neye bedel olacaðýný bilmeden


Ýçinde
bulunduðun þartýn
insicamýylainleyip kendi
kendine bir çýkýþ yolu için dirensen


Ve fakat
hayrýn ve þerrin þehrine
malik olmadan, izanýn neye
ihtiyacý var anlamadan istersen


Özürlü insana
açýrsýn, hissiyatýný aralarsýn


Ýnsan olarak
tabii bir halin nispetini
yaþarsýn,o an ne hikmetse
sanki bir kabahat ararsýn


Nesiller boyu
insanýn baþýna gelen
hikayeleri okumadan, ibretiyle
yol almaktan niye uzaksýn


Ýnsan,
kul olmasý için
yaratýlan bir nidadýr


Ýblis zaten
bilinen bir vakýadýr,


Ýþte o vakit
hak ve hakikat niçin
haline bu kadar yabandýr


Lahza seni
sessizce alýp götürüyor


Her sahnesinde
ibretten kesitler derliyor
ve halin melalinde yaþatýyor


Hak adýna
cehdeden nefes çile içinde
yoðruluyor, batýl adýna talan
eden can, dünyayý içinde yaþatýyor


Ölüm
her an kapýsýndayken,
korku ve pakin içinde kahkaha
atarken, aslýndan kurtulamýyor




Mustafa CÝLASUN