Ne
sukunetin melali
Ne kalbin inþirahtan
arileþerek kal eden mecali


Nefsin
terbiye ve tezkiyeye
muhtaç hali, iradenin
azim içinde ki cehdi


Derviþin
suskun ve sakinkiði,
nasibin bahta ram olan
niyetin asliyesinde ki vakti


Ruhun
adýna derlenen ve
neþredilmesini bekleyen
kitabýn kederi, akýl
ve izan içinde ki önemi


Ne
kadar kelam etsem
Gönle düþmeyen aþktan söz
etmeye nasýl cüret edip hasretsem


Ruhun
meskun halini,
lafzay-ý celalin nazargah kýlan
bu kalbi þehretmeye meyletsem


Her okuduðum
kitapta, ruhuma ve
kalbime seslenen sürelerin
meyanýnda nefsime söz geçirsem


Göçüp giderken,
hazan heryanýmý kuþatmýþken


Takatim
ve hevesim þevke ve edebe
muhtaçken kime nasýl seslenirim


El Rezzak olan bilinirken

Bir ulufe
uðruna ruhunun esaretine
göz yumanlar etrafýmý kuþatmýþken


En
yakýnlarým edebin dilini,
halin ilmini ihmal ederken


Kazanmak
uðruna kalplerini fedaya
hazýr bir vaziyetteyken


Kime sýðýnýrým,
hangi yüzle el açmak için
bahane ararým, taatlerin feyzi
için niye bu kadar figaným


Taklit üzre
inandýk ve iman ettik,
en yakýnlarýmýzýn anlattýklarýyla
yetinmeyi birþey sandýk


Ne derlerden
kurtulmak için bin bir yol
içinde sadece kendimizi kandýrdýk


Derin bir
uykunun hicranýyla
aþk adýna tutkuyu sevda sandýk


Nefsimizden
nükseden heves ve keyfiyet
için merakýn en þedidini yaþadýk


Yalan ve yanlýþ olan
ne varsa, hiç umursamadýk


Ruhun ve
kalbin lisanýný öðrenmek
için her ne hikmetse kaçýndýk


Bir ölüm
haberiyle hangi vadide
olduðumuzu düþünsek bile
sadece o kadarýyla yetindik


Akýl ve izan
sahibi olduðumuzun
farkýndalýðýyla böbürlenip,
fanilik adýna mütemadiyen filizlendik


Ne vakit
bir afetle karþýlaþtýk,
panik atak olmamak için çýrpýndýk


Ve fakat
hala avunmayý
en mühim bir çare olarak
gönlümüzde barýdýrdýk



Mustafa CÝLASUN