Ne vakit
nazarýný fark etsem


Yalnýzlýðýn
ucsuz bucahsýz
bahtýnda söylensem


Dilimi düðümleyen
sualleri bin hüzün içinde
serdetmeye meyletsem


Bir endiþe
kuþatýr benliðimi


Ýzan içinde
südur eden medcezirleri,
boyun büktüren sessizliði


Bazen
sorarým kendi kendime


Acaba cüret
etsem mi diye, içimi
titreten mechulin gailesiyle


Nefesim acizleþir,
hevesim fakirleþir, umudum
her ne hikmetse nüveleþir


Neden böyle
bir kaygý kuþatýr sineyi


bin bir sual içinde
derlenen elim izmihlali,
sukut ettiren sesgide ki edebi


Konuþmak
bu kadar mý zor


Selamvermek
neden içime sessizce
zerkettiði sancýlar koyar


Niyetin samimiyeti,
halin fark edilmeye muhtaç
kederi nasýl bir irfana kapý aralar


Yorgun ve bitap
bir haldeyim ey sukut ettiren melal,
hangi umudum ruhum için sürura kapý aralar


Þehrin
yükü ne kadar aðýr


Her taraftan
kuþatan ve açlan caddeler
kalbimin inhisarýnda bir kahýr


Hangi tarihi
bir abideye baksam

Ýçinde
kümelenmiþ nefeslerin
kaygýlarýný aralasam


Heves ve keyfitetin
ne kadar fakir ve sýð olduðunu derleyip,
yürek sahiplerine sukunetle anlatsam


Ümera
bilmem ki nerdedir


Hangi hesabýn
içinde bitap olmak içim azmektedir,
makam ve þöhret bunun için midir


Kalbin ve ruhun
yalnýzlýðý ne kadar kýymetlidir mavera
için hangi hesabýn mizaný nefesimdir


Lahzalar
artýk kime sesleniyor,
araf merak içinde kimleri bekliyor


Ölüm
ne hikmetse sineme
sessizce aksediyor


Hangi
þairin kitabýný okusam


Ýçine düþtüðü
yalnýzlýðý bilmek ki nasýl
þehredip halin diliyle anlatsam


Vaziyet edemediði
sualleri nasýl anlasam,
derd-i gamýyla mý hicrana uzansam


Her kelimenin
kadrini bilmeden ve halde þehredip
divanenin meþkiyle kal etmekten hala uzaksam


Mustafa CÝLASUN