Türkiye, her zaman olduðu gibi gene yaþadýðý coðrafyanýn çetrefilli oyunlarýnýn içinde buluyor kendini. Bu coðrafya, tarih boyunca bu millete hiç rahat vermedi ki, bugün de versin. Dört bir yanýmýzda politika kazanlarý asýldý gene ve türlü çeþitli oyunlar kaynamaya baþladý...

Önce etrafýmýzda dönen ve gittikçe de ýsýnýrak dönecek oyunlara bir göz atalým, sonra da içerideki son tezgâhlanan oyunlarýn dýþ politikamýza etkilerine bakalým izninizle...

***

Son dönemlerde bölgesinde ve dünyada bir yýldýz gibi parlayan Türkiye, elbette ki kýskançlýklarý ve de doðal olarak düþmanlýklarý da hýzla üstüne çekti. Recep Tayyip Erdoðan’ýn kararlý ve cesur liderliði, Türkiye’nin hem bölgesel hem de dünya çapýnda güçlü bir aktör olduðunu gözler önüne serdi. Buraya kadar dost-düþman herkes mutabýktýr. Ýþin bundan sonrasýnda bazý yanlýþ adýmlar, Türkiye’nin hýzla yükseldiði dýþ politik arenadaki yerini az da olsa sarsmaya baþladý...

Bunun en belirgin örneði, Ahmet Davutoðlu’nun Suriye politikasý oldu ve Davutoðlu buradaki yanlýþýna baþbakan Erdoðan’ý da çekerek, tam bir çýkmaz yaranmasýna sebebiyet verdi. Pek dilim varmýyor söylemeye ama Davutoðlu’nun Sünnî-Alevî ekseninden yola çýkarak, en baþta Sünnî muhalefetin yanýnda yer almasý, haklý olarak mezhebe dayalý bir siyaset güttüðü izlenimi verdi. Buna baðlý olarak da Ýran ve Irak’taki Þiî yönetimin de tepkilerini ve hatta biraz daha ileri giderek hasýmâne tutumlarýný üstümüze çekti...

Recep Tayyip Erdoðan’ýn içerideki Alevî ve Þiî vatandaþlarýyla barýþýk bir politika izleme çabasýyla alýnan mesafe, Davutoðlu’nun Emevî Sünniliðine yakýn bir çizgide duruþ sergilemesi hem Türkiye’nin Suriye politikasýný bir bataðýn içine çekti, hem de kendi içindeki vatandaþlarýnýn içine kurt düþürmüþ oldu.

Bekle ve gör politikasý uygulamasý gereken Türkiye, hem Suriye iktidarýna hem de muhalefete ayný mesafede durmayý baþarsaydý, belki de Türkiye’ye güvenerek þiddeti týrmandýran bir muhalefet yerine, sadece meydanlarý dolduran bir muhalefet olacaktý ve despotun iktidardan gitmesini daha da hýzlandýracaktý.

Suriye iktidarý, yýllardan beri kemikleþmiþ, mezhepsel ve Baas politikasýnýn tezahürü olan milliyetçilik kaidesi üzerine oturtulmuþ çok saðlam bir yapýya sahiptir. Bir yýla yakýn bir süredir direnebilmesi de bunun açýk ispatýdýr. Oysaki Sn. Davutoðlu, Tunus örneðindeki gibi, Esad’ýn da Bin Ali gibi hemen apar topar bir uçaða binip kaçacaðýný hesaplamýþ olmalý ki, bu gerçekleþmeyince hem ne kadar yanýldýðýný zaman ortaya koymuþ oldu, hem de Türkiye hiç de bulaþmamasý gereken bir siyasetin içine çekildi.

Esad’ýn devrilmesi mukadderdir. Ya sonrasý ne olacak?! Bir yýl kadar bir süredir savaþan güçlerin, Esad gidince hemen masaya oturup barýþ çubuðu tüttürecekleri mi sanýlýyor?

Suriye nüfusunun üçte birinin kinini üstümüze çektiðimiz yetmiyormuþ gibi, Esad sonrasýnda Sünnî muhalefetin intikam duygularýyla bu nüfus üzerinde baþlatacaðý kýyýmý nasýl durduracaðýz?

Güneyimiz kaynýyor ve kaynamaya devam edecek. Buraya bir nokta koyarak biraz da kuzeyimize bakalým...

***

Rusya’da devlet baþkanlýðý seçimlerine çok az bir süre kaldý. Son yirmi yýlda görülmemiþ bir muhalefet direniþinin ve halkýn bu direniþe ilgi gösterdiðinin müþahade edildiði son zamanlarda, bütün dünyanýn gözleri de Rusya’ya çevrilmiþ vaziyettedir.

Mesele, Putin’in yeniden seçilmesi veya kaybetmesi meselesi olmadýðý gibi, alýnacak oy oranlarýyla da çok baðlý deðildir. Mesele, bu seçimlerin Rusya’da taþlarý yerinden oynatacaðý meselesidir ki, bu husus hem Rusya’yý, hem etraftaki eski Sovyet ülkelerini, hem de baþta Türkiye olmak üzere bütün dünyayý ilgilendirmektedir.

Tarihinde olmadýðý kadar yüksek derecede iliþkilerini geliþtiren Türkiye ve Rusya, hemen her alanda büyük bir iþbirliði kurmuþlardýr. Son Suriye politikasý dýþýnda, gene uluslararasý dýþ politikada da ayný çizgiyi tutturan iki ülke, ekonomik olarak da zirve sayýlabilecek bir seviyede iþbirliði içindedirler.

Hâl böyleyken, Rusya’da çýkacak bir kargaþa herkesten önce Türkiye’yi rahatsýz edecektir. Bölgede ve dünyada yýldýzý parlayan Türkiye’nin güçlü bir aktör olmasýnýn bir ayaðý da; son on yýldýr Rusya ile en üst noktaya taþýdýðý iliþkilere baðlýdýr. Güç kaybeden Rusya, Türkiye’ye güç kazandýrýr mý? Yani, Türkiye fýrsattan istifade diyerek Rusya’nýn kaybettiði mevzileri kapabilir mi? Burasý þüphelidir!

Rusya’da bir kargaþa çýkar mý diye soracak olursak; çýkacaðý kesin gibi görünüyor...

Artýk Putin’in seçimi yüzde seksenlerle kazanmasý hayâl olduðu gibi, hile ile açýklanacak sonuçlarda da rakamlar çok fazla gösterilemeyecektir. Yüzde elli iki-üç gibi bir sonuç açýklanacaktýr diye tahmin ediyorum. Çünkü üstündeki bir rakam, hem dünya kamuoyunu hem de içerideki muahalefeti inandýrmayacaktýr. Açýklanacak rakam ne olursa olsun, hatta hilesiz hurdasýz gerçek rakamlar dahi olsa, muhalefet hile yapýldýðýný öne sürecek ve gene meydanlara dökülecektir.

Eksi yirmi derecede yüz bini aþkýn protestocu toplayan Rusya muhalefeti, önümüzdeki Mart ve Nisan aylarýnda artacak ýsý ile birlikte yarým milyonluk mitingler düzenlemeye adaydýr. Geride kalan mitingleri gayet düzenli ve demokratik teamüllere uygun bir biçimde düzenleyen muhalefet, devlet baþkanlýðý seçimlerinden sonra yapacaðý mitinglerde bu düzeni saðlayamayabilir. Toplum psikolojisinin zamanla hýrçýnlýða dönüþebileceði gibi, fýrsat-ý ganimet deyip içlerine kimi provakatörlerin de dalýp kargaþa yaratma ihtimalleri yüksektir. Yarým milyonluk, bir milyonluk bir kalabalýðý zaptetmek o kadar kolay deðildir. Bu hususta hem Rus polisi zorlanacaktýr hem de bizzat mitingi düzenleyenler.

Temennimizi deðil, tahminlerimizi sýraladýðýmýz gözden kaçmasýn. Mart ve Nisan aylarýnda Rusya’da düzenlenecek çok büyük çaptaki mitingler, Putin’in otoritesini büyük ölçüde sarsacak ve kendi baþýnýn derdine kalmasýna sebebiyet verecektir. Rusya’da büyük çapta bir iç kargaþanýn çýkmasý, en çok Kuzey Kafkasya’da hareketlenmelere sebep olacaktýr. Meselâ, Putin yönetiminin iþbaþýnda tuttuðu ve her türlü soytarýlýðýna göz yumduðu Çeçenistan devlet baþkaný Ramzan Kadirov, büyük ölçüde sýkýntýya girecektir. Belki de çok kýsa bir zaman içinde defolup gitmek zorunda kalacaktýr.

Diðer taraftan Kafkas Müslümanlarýnýn yaþadýðý diðer küçük devletlerde de hareketlenmeler beklenebilir. Bu tür hareketlenmelerin Rusya’yý bir kaosa sürükleyebileceði gibi, Putin yönetiminin alacaklarý sert önlemleri halka açýklamakta iþlerini kolaylaþtýrabilecekleri ve böylelikle de iç kaos bahane edilerek muhalefeti durdurmayý baþarabilecekleri de düþünülebilir.

Daha açýk söyleyecek olursak: Moskova'da muhalefet baskýsýndan bunalacak olan Putin'e kurtuluþ yolu olarak; Kafkaslarda herhangi bir hareketlilik yaþanmýyor olsa da, FSB tarafýndan birkaç ayrý yerde ve ayný zamanda birkaç bomba patlatýlarak ihtiyaç duyulan hareketlenme yaratýlmýþ olur!..

Bu hareketlenmeler, zamanla Güney Kafkasya ve hatta Orta Asya ülkelerine de sirayet edebilir. Hatta sirayet etmesi mukadderdir de denilebilir. Baþta Azerbaycan olmak üzere, bunlarýn hepsi de bizi çok yakýndan ilgilendirir.

Bütün bunlarýn yanýnda bir de Batý ile Ýran arasýndaki uyuþmazlýðýn hangi boyutlara ulaþacaðý hususu vardýr. Bir çatýþmanýn dahi kaçýnýlmaz olduðu varsayýmýndan yola çýkýldýðýnda, otuz milyondan fazla soydaþýnýn yaþadýðý Ýran için Türkiye, çok daha hassas ve doðru politikalar üretmek zorundadýr.

Ortaya çýkabilecek bütün olaylarýn altýndan ancak güçlü bir Türkiye yara almadan çýkabilir. Hatta, belki de mevzi kaparak ve soydaþlarýnýn demokratik hak ve hukuklarýný geniþleterek yarar da elde edebilir...

***

Bütün bunlarýn ýþýðýnda düþünürsek; acaba diyorum “þu son zamanlarda içeride oynanan oyunlar, her hafta yazýlan yeni senaryolar “ güçlü bir Türkiye’nin önünü kesmek için, iþi dýþarýya býrakmadan ve daha kolay yolu seçerek içeriden vurulmasý oyunu mudur?

Bölgenin en güçlü devleti Türkiye’nin içine sýzan Patrick Deveciyanlar kimlerdir?

Patrick Deveciyanlarýn, Sarkozylerin dýþarýdan vuramadýklarý darbeleri içeriden vurmaya kalkanlarýn oyunlarýný kim ya da kimler bozacak?!

Devletin emekli genelkurmay baþkanýný içeri atmak yüreklerini soðutmadý, þimdi de MÝT baþkanýný içeri atmak isteyenler kime hizmet ediyorlar acaba?!

Biraz da bunlarýn üstünde kafa yormak lâzýmdýr diye düþünüyorum...