Sarý solgun yapraklarla dolu bir yolun bir adým gerisinde sona giden yolculuðumun eþiðindeyim...Su birikintilerine son bir kez bakýp atýyorum adýmýmý,bir kaosun içindeyim þimdi, derisi yüzülmüþ yüzümü görüyorum birikintilerde,soðuk esen rüzgarýn iðne tadýndaki acýsýný hissediyorum kalemimde...Nasýl bir yol ki bu?dedin içinden,bu yolun adý bilindik aslýnda,aþkýn ýslak kaldýrýmlarý,çivileri çýkmýþ ahþap evler,martýlar,puslu gecelerin eðlencesi buðulu camlar,bitmek bilmeyen yol çizgileri ve sarý sokak lambalarý, en önemlisi koca bir yürek, yaþamý pamuk ipliklerine baðlý...Daha önceleride tadar gibi oldum bu duygularý fakat bu kez çok büyük çok yüce bir aþk bu yolun adý.Karmaþýk..Dokunuþu,gülüþü içimi tir tir titreten bir sevgiliyle çýkýlmýþ sonsuz bir yol...Kendi kaderinden bakarsan yanlýzlýðýn daniskasý aslýnda.yanýndaki sevgili uðruna verirsin savaþýný ancak yanlýz Tanrýn ve sen varsýn attýðýn her adýmda.."Yanlýzlýðýn beyaz perdesine hoþ geldiniz.""Aþýk Pinokyonun ormanda ki yanlýzlýðý"filmi bugün gösterimde... Böyle bir film afiþi olsa özetlerdi herhalde bu yazdýklarýmý.