Kimi insanlarýn hayatlarý boyunca yoðun olarak hissettikleri ve onlara en sýkýntý veren kavramlardan biridir korku. Ýnsanlarýn çoðu yalnýz kalma, yoksullaþma, mallarýný, iþlerini, sevdiklerini kaybetme, toplumda küçük görülme, amaçlarýna ulaþamama, çirkinleþme, yaþlanma, hastalanma, ölme gibi korkularla mücadele ederek ömür sürdürürler. Ancak saydýðýmýz bu korkular dünyevidir. Tümü Allah’ýn imtihan amacýyla yarattýðý ve sonsuz ahiret yaþamýna geçmeden önce bekleme salonu hükmünde olan dünya hayatýna ait korkulardýr. Ancak bu korkular kimilerinin hayatýný kabusa çevirir.


Korku çok küçük yaþlarda aile ve çevrenin telkinleriyle öðrenilir. Küçükken genellikle “öcü” kavramýyla korkutulan çocuk, büyüdükçe korkunun diðer çeþitleriyle tanýþýr. Korkularý yaþýyla doðru orantýlý olarak sürekli büyür. Hemen her çocuðun yaþadýðý karanlýk korkusu yerini, üniversite sýnavý korkusuna, daha sonra gelecek korkusuna býrakýr. Bu kabus samimi iman etmeyen kiþinin yaþamý boyunca sürer. Ýnsanlarýn yaþamlarýndaki en büyük korku, ölüm korkusudur. Ahirete kesin bilgiyle iman etmeyen, dünya hayatýnýn tek bir yaþam olduðu gafletindeki kiþiler için, ölüm bir sondur. Oysa ölümle birlikte yalnýzca imtihan amacýyla yaratýlmýþ geçici yaþam bitecek, sonsuza dek sürecek olan ahiretteki yaþam baþlayacaktýr. Ölüm korkusu, insan yaþamýna her döneminde hakim olan en önemli korkudur.


Çok cesur olduðu, hiçbir þeyden korkmadýðý iddiasýnda olan kiþi dahi, korkunun bir çeþidini kesinlikle yaþar. Örneðin iþini yitirmekten korkmayan insan, hastalanmaktan korkar. Kimi mallarýný deðil, ailesini yitirme korkusunu içinde taþýr. Az ya da çok her insan yaþamý boyunca bir þeylerden korkar. Kendisini ölüme yakýn hissettiðinde, “ölmekten korkmuyorum” diyen kiþi de, hangi þekilde öleceðinin korkusunu yaþar. Korkularýyla kabusa çevirdikleri yaþamlarý sona erdiðinde ise, bu kiþiler sorgulanmak üzere yapayalnýz Rabb’leri huzuruna çýkarlar.


Birbirinden farklý gibi görünse de tüm korkular ayný ruh halinden kaynak bulur. Bu ruh hali Allah’a ve ahirete kesin bilgiyle iman etmemek, samimi Allah sevgisini ve korkusunu taþýmamak, ölümle her þeyin bitireceði gibi düþünceler barýndýrýr. Ýnsan, Allah’ýn tek güç olduðunun, O’nun dilemesi dýþýnda hiçbir þeyin gerçekleþmeyeceðinin bilincinde olmadýðý ve O’na güvenip dayanmadýðý sürece tüm bu korkular kaçýnýlmazdýr. Gaflet halindeki kiþiler korku duyduklarý her þeyi baðýmsýz birer güç olarak düþünürler. Oysa tüm kiþiler ve olaylar sonsuz güce sahip Allah’ýn kontrolündedir.


Samimi imanýn getirdiði Allah korkusu tüm bu korkularý ortadan kaldýrýr. Ýnsan yalnýzca Allah’tan çok korktuðunda bu korkular yerini Allah’a tevekküle býrakýr. Kendinde güç görüp, kaygý içinde tek tek korkularla boðuþmak anlamsýzdýr. Korku duyulan herkesi ve her þeyi Allah’ýn yarattýðýnýn þuurunda olmak, korkularý yenmenin çözümüdür.


Korku duyulan insanlar Allah’ýn dilemesi dýþýnda hiçbir þeye güç yetiremeyen, nefes bile alamayan aciz varlýklardýr. Korku duyulan hastalýklar, Allah’ýn imtihan etmek ve kiþinin imanýný olgunlaþtýrmak için yarattýðý acizliklerdir. Allah dilemediði sürece hiçbir insan hastalanmaz, iþini, mallarýný, ailesini yitiremez. Geleceðe dair insanýn yaptýðý planlara Allah dilememiþse kimse müdahale edemez. Ve yine Allah dilemediði sürece, O’nun belirlemiþ olduðu vakit gelmeden kimse ölemez.


Her þeyin tek ve gerçek sahibi, sonsuz güç sahibi olan Yüce Allah’týr. Korku duyulan her þey O’nun iradesi ve kontrolündedir. O halde Yüce Allah’ýn dýþýnda korkulacak, mutlak güç sahibi hiçbir þey yoktur. Dünyayý, ahiret hayatýný ve evrendeki her þeyi yaratan Allah’a duyulan korku, tüm korkularýn önündedir ve diðer korkulara son verir.


Yaþamýmýz boyunca karþýmýza çýkan her þeyi Allah’ýn yarattýðýnýn bilincinde olduðumuzda, hiçbir olay bizim için korku sebebi olmayacaktýr. Allah’tan gelen her þeyi, sabýr ve tevekkül içinde, O’ndan hoþnut olarak, en güzel tavýrla ve nezaketle karþýlayalým. O zaman Allah’ýn iman eden samimi kullarýna vaat ettiði üzere, yaþayacaðýmýz baþka bir korku kalmayacaktýr.


Haberiniz olsun; Allah’ýn velileri, onlar için korku yoktur, mahzun da olmayacaklardýr. (Yunus Suresi, 62)


Fuat Türker