Ey sevgili, içki içmem günahmýþ. Bu gece efkarlýyým söyle nasýl içmeyeyim. Gel yanýma, sana bakýp içmeden sarhoþ olayým. Ne ben günaha gireyim ne sen hoyrat ellerde kadeh gibi kýrýl. Seni sevmek üzüme bakýp þarap küpüne dönmektir. Gel otur yanýma, saðým solum bað bahçe olsun. Yüreðim yanýnda ezilip büzülerek þaraba dönüþsün, sarhoþluk damarlarýma dolsun. Ne ben günahkar olayým ne sen baþýmý döndüren içki ol. Yanýmda altýndan þarap nehirleri akan cennet gibi kurul da, seni sevmenin sevabýna ereyim.

Ölmek ve yaþamak ne ki? Ýnsanlar dünya kadehinden boþalýr gider. Dolu dolu þarap tadýnda yaþamak isterken, bir salkým üzümden düþen tek bir tane gibi ayrý düþer topraða. Tek bir þarap damlasý kalýr dudaklarýnda. Dünyadan aldýðý tat sadece budur.

Ýnsanýn sarhoþluðu dünya baðýnda sepetlere doldurulan salkýmlardan çýkan bir kadeh þaraptýr belki. O þarap ki sevgi denilen gönül baðýnda asýl tadýný alýr. Aþk þarabý baðrýna vurulan gönül baðýnýn üzümlerinden damlaya damlaya oluþur. Sonra yürek küpüne dökülür. Ey sevgili yüreðini bir kadeh gibi ver elime. Korkma kýrmam onu. O kýrýlýrsa ne sen beni seversin ne ben aþkýnla sarhoþ olurum. Anca ben bilirim kýymetini. Anca ben bilirim dünyanýn bir mahzen olduðunu. Dünyadan alacaðým bir damlalýk tadýn o mahzenden dýþarýya açýlan tek kapý olduðunu da bilirim. Bu dünya mahzeninin karanlýðýna bir üzüm tanesi kadar bir delikten ýþýk sýzar. O ýþýk aslýnda sevgilim senin dudaklarýn, gözlerin kadar büyüktür. Bu kadar ýþýðý çok görme bana. Gel otur yanýma, kapansýn sarhoþluðumla içine düþtüðüm kuyu. Kurtar bedenimdeki yokluðu.

Sokma beni günaha. Bir içimlik dünyada küplere bindirme beni. Dereleri, nehirleri boðazýma dolayýp beni boðma. Bir damla içki için beni günaha sokma. Gel otur yanýma. Sana bakýp içmeden sarhoþ olayým. Altýndan þarap nehirleri akan cennet gibi yanýma kurul. Cehenneme beni atma. Deðmez bu dünya için yanmaya. Bir damla dünya tadý için deðmez kül olmaya.