Herþey
söylenmiyor
Kalpten sökün etse
bile akýl sýr verdirmiyor



Ruhumdan
südur hicran ne vakit
dile geliyor,sessizce düþündürüyor



Heves çýrpýnsada
muvazene geçit vermiyor,
irade metanette niye direniyor



Kalp
tebessüm ettirir
Nefs kahkaha atýrmakmak
için bahane içindedir



Kemaliyet
aklýn þirazesi,
ruhun esin zerkeden
edep mizan gerekçesidir



Neyle
iþtigal edersen,
ndiþe etmeden gönlünü
hasredersen keder seninledir



Talihin elinde
kimse oyuncak olmaz
Çocuðun iþvelerinden hesap
sorulmaz, masumiyet suçlu olamaz



Nerde
düðümlenirsen,
sinenin derinliklerini
tefekkür et, kabahatsiz kul durulmaz



Tevbe
kapýsý Rabbin
bahþettiði eþiktir, iltica eden kul
için ne ulvi nimettir, uzaklaþýlmaz



Velinimetini
tahkir edip yargýlama
Hiçbir vakit zatýný
bulunmaz kumaþla kýyaslama



Nefs
turap eder,
gönlünü kurutup harap
eyler, piþkinliðe asla vurma



Nice
kitaplar yazýlmýþtýr,
ibretin haznesinden akseden
sessiz bir aðýttýr, uzak kalma



Kuþun cilvesine
bir bak, nasýl emek var
Yaprak dalda salýnýrken
teslimiyetinde ki ibret, kul için fark-ý ar



Toprak
ne müthiþ bir hamiyettir,
her nefes için en ülvi ayet olan gerekçedir



Hakikatin
ilgasýndan, ruhu
mest eden aþk narýndan
zan edip kararma iksirdir



Hangi hal
ve melal içindeysen
Sabrýný zorlayan bir
belanýn ahirinde ki namzetsen



Nasýl
huzura erceksin,
kalbini aþikar eylemeden
mi göçmeyi istersin



Her hatanýn
bir tevbe kapýsý var,
umutlarý kurutmak ne
büyük yanýþtýr, çekinme





Mustafa CÝLASUN