Yürüyorum.Ýþten yeni çýktým.Cumartesi saat 13.10. Bozulmuþ kilit taþlý kaldýrýmlarda, arkadaþýn yanýna doðru gitmeye çalýþýyorum. Kaldýrýmýn taþlarý öyle girintili çýkýntýlý olmuþ ki adeta tipik bir ''topukkýran''. Ayakkabýmýn topuklarýný kýrmamaya, bileðimi burkmamak için sürekli yeri kontrol ederek yürüyorum. Bana,yürümek için havanýn soðukluðu, sýcaklýðý farketmiyor. Ama, yine de en rahat bahar yürüyüþleri oluyor. Bahar yürüyüþlerinden sonra kýþ yürüyüþlerini yaz yürüyüþlerine tercih ediyorum. Gaziantep'in Gazi Muhtar Paþa bulvar'nda nerdeyse tamamýna yakýný ingilizce isimlerden oluþan maðazalarýn önünden geçerek yürümeye devam ediyorum. Bir maðazanýn adý dikkatimi çekiyor, eski bir dostumun maðazasý. Uðrayýp selam vermek istiyorum. Ama, onun ulaþtýðý zenginliði düþününce uðrayýp ilgi göstereceðinden emin olamadýðýmdan maðazanýn önünden sesszice geçip gidiyorum.

Ben, ailem ve saðlýðým hariç tüm servetimi kaybetmiþken bazýlarý baþarýlarla dolu bir geçmiþle çok büyük bir servet sahibi oldular. Bir zamanlar bu adamlarýn her türlü konuyu danýþtýklarý ben, artýk aranmayan sorulmayan bir adam oldum. En kötüsü de bulunduðum durumdan en çok kendim nefret etmem. Biliyorum þükretmem gereken çok þeyin olduðunu biliyorum. Ama, hayat beni hatalarýmdan dolayý acýmazsýzca yýkýmlara uðrattý. Þükür etmem bile ailemin ve kendimin geleceðini mahvettiðimi düþüncesini bana affettiremiyor. Her cumartesi þýhcan civarýnda ki dostlarýmý görmeye giderken kendimle bu iç hesaplaþmalarý yapýyorum, yapýyorum ama hiç bir þeyi çözümleyemiyorum. Ýþte belkide bu sürekli kendimi cezalandýrma isteði bu yalnýz yürüyüþere neden oluyor.Ta ki dostlarýma kavuþuncaya dek. Onlara kavuþunca iki gerçek dostun ilgisiyle, ikramlarýyla, espirileriyle rahatlýyor ve adeta hiç yürüyüpte 30-40 dakika boyunca kendini eleþtiri yaðmuruna tutan ben gidiyor, sakin, huzurlu birisi olarak onlarla evime dönüyorum. Dostlarýmýn sayýsý bir elimin parmaklarýndan daha az olmasý onlarýn ne kadar deðerli olduklarýný çok iyi anlatýyor. Ve herkese en azýndan haftada bir gün bir dost terapisi öneriyorum. Ama, biliyorum ki haftaya cumartesi yine yürürken kendimi eleþtirmeye devam edeceðim. Sizce?