Gün aðarýrken
Nefes müddetine
ram olan bir hakikatken


Akýl inkiþafa
eriþtiren ferasetin
suhuletinden nüksederken


Neden
biçareyim,
sýð bir halin talibiyim,
sukut -udilden kal ederken


Niçin
söz vedim
Neyi hakkýyle
bilmek için emek sarfettim


Hakikati
niye geç farkettim,
hidayetten bir müddet habersizdim


Mukallitlikte
ikamet eyleyen bir çaresizdim,
ne kadarda sefil kederdim


Kime
nazar etsem
Temaþa etmeye
koyulup, halini okusam


Sineme
zerkettiði ne varsa hiç
sýkýlmadan sessizce anlatsam


Muhakemeye
sarýlsam, zandan kurtulmak
için inþiraha yakýnlýk duysam


Ne fenayým,
fanilik adýna zayiyim


Fark fark
ettirene ne kadar
yakýnsam, hak için kefilim


Ruhumun
hicran damlalarýný
nasýl derleyip, kal edip hasredeyim


Hangi vicdanýn
nazarýný çekeyim, nasip
eden Rabbime þevkle iltica edeyim


Bir saba
yeli tenime seslenir
Sahranýn her halini
þehredip, ibret þimdi benimdir


Umman
nasýl bir halin vecdindedir,
sessiz çýðlýklarý aksettiren ayettir


Kitabullah
anlaþýlmak için inzal edilmiþtir,
ruhumun miracý hangi vakittir


Beytullah
nasýl bir mahþerdir
Nefsinden vazgeçenlerin
hali ne kadar caziptir


Sanki
ihsanýn adresi, inayetin
þirazesi, vicdanýn aþikar halindendir


Göçüp
gidenler
þimdi nerdedir,
neyi emanet etmiþlerdir,
mazi Ademle zikredilendir


Koru beni,
nefsimin illetinden


Melun
halinden, kalbimi
karartan hainliðinden


Aklýma
tutukluluk yaþatan
kederinden, zan ile hükmeden sefillikten


Þerrin
her halinden,
vaktin titreten mecalinden,
sadrýn kaybolan benliðinden


Sahipsin,
meliksin, Rabbimsin
Her neye dücar isem,
zafiyet benimdir, hakký senindir


Ýçine düþtüðüm
periþanlýðýn kadri,
asiliðimin meyaný hadsizliðimdir


Yaratansýn,
sabrýn cenahýsýn,
maðfiretin adresi,
sýðýnaðýn ülfeti olan Rabbimsin




Mustafa CÝLASUN