"Kim sünnetimi ihya ederse, beni ihya etmiþ olur. Kim beni ihya ederse Cennette benimle beraberdir." Hz. Muhammed (sav)

Yüce Allah, din ahlakýnýn anlaþýlmasý ve uygulanmasý için her topluma mutlaka bir elçi göndermiþtir. Gönderilen her peygamber ve elçi, Allah’ýn sözlerini iletir, buyruklarýný teblið eder. Allah, bu kutlu insanlara tabi olmayý emreder. "Kim Resûl’e itaat ederse, gerçekte Allah’a itaat etmiþ olur. Kim de yüz çevirirse, Biz seni onlarýn üzerine koruyucu göndermedik." (Nisa Suresi, 80) ayetiyle Yüce Allah, dinini teblið için gönderdiði peygamberlere itaatin, Kendisi’ne itaat etmek olduðunu bildirir.

Diðer peygamber ve elçiler gibi Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav) de Allah’ýn kutlu dinini teblið etmek üzere gönderilmiþtir. Allah, "Biz seni alemler için yalnýzca bir rahmet olarak gönderdik.” (Enbiya Suresi, 107) buyurmuþ ve onu kýyamete kadar bütün insanlýða peygamber kýlmýþtýr. Ona itaat etmek, saygý ve sevgi göstermek, onun sünnetine uymak, iman sahipleri için yerine getirilmesi gereken önemli yükümlülüklerdir.

"Hayýr öyle deðil. Rabbine andolsun. Aralarýnda çekiþtikleri þeylerde seni hakem kýlýp sonra senin verdiðin hükme içlerinde hiç bir sýkýntý duymaksýzýn tam bir teslimiyetle teslim olmadýkça iman etmiþ olmazlar." (Nisa Suresi, 65)

Yukarýdaki ayetten açýkça anlaþýldýðý gibi Peygamberimizin (sav) uygulamalarý Kur’an gibi kesin hüküm kaynaðýdýr. Çünkü sünnet, Kur’an’ýn yorumu, açýklanmasý ve hayata geçirilmesinin diðer adýdýr.

Allah Kur’an’da, "ey bürünüp örtünen kalk ve uyar" buyurur. Birçok Kur’an ayetinde Peygamberimize emredilen teblið ve inkarcýlara karþý mücadele, onun yolunda yürüyen Müslümanlarýn da en önemli görevleridir. Bu önemli görevler Peygamberimizle sýnýrlanamaz.

"Ey Peygamber, kafirlerle ve münafýklarla cihad et ve onlara karþý sert ve caydýrýcý davran. Onlarýn barýnma yerleri cehennemdir, ne kötü bir yataktýr o!.. (Tevbe Suresi, 73)

Öyleyse kafirlere itaat etme ve onlara (Kur’an’la) büyük bir mücadele ver. (Furkan Suresi, 52) buyurur Allah Peygamberine. Ve "Ey peygamber, Rabbinden sana indirileni teblið et. Eðer (bu görevini) yapmayacak olursan, O’nun elçiliðini teblið etmemiþ olursun. Allah seni insanlardan koruyacaktýr. Þüphesiz, Allah, kafir olan bir topluluðu hidayete erdirmez. (Maide Suresi, 67) ayetiyle teblið yapmadýðý taktirde elçilik görevini yerine getirmemiþ olacaðý konusunda uyarýda bulunur.

Allah birçok Kur’an ayetiyle kafirleri çepeçevre kuþattýðýný, onlarýn hileli düzenlerini boþa çýkaracaðýný, kafirlere mü’minlerin aleyhinde kesinlikle yol vermeyeceðini vaad eder. Yukarýdaki ayetten de anlaþýldýðý üzere Allah, yolunda cihad eden kullarýný koruyacaðýný bildirir. Allah’ýn vaadinden dönmeyeceðinin bilincinde olan Müslümanlarýn, "kýnayanýn kýnamasýndan korkmadan", Peygamberimiz (sav)’in sünnetine uyarak Kur’an ahlakýný insanlara anlatmalarý gerekir. Bu, Allah’ýn hoþnut olacaðý ve karþýlýðýnda insanlarý rahmeti ve cenneti ile müjdelediði iman alametidir. Peygamberimiz (sav), Müslümanlara bu sünnetine uymalarýný þöyle bildirir:

"Benim teblið ettiklerimi, beni görenler (þahid olanlar) görmeyenlere teblið etsin, duyursun." (Kütüb-i Sitte, Muhtasarý Tercüme ve Þerhi, Prof. Dr. Ýbrahim Canan, 2. cilt, Akçað Yayýnlarý, Ankara, s. 398)

Ancak her dönemde Allah yolunda mücadeleden kaçýnan insanlar olmuþtur. Kur’an’da birçok ayette, Peygamberimiz(sav) döneminde yaþamýþ olanlardan söz edilir. "Onlara: "Gelin, Allah’ýn yolunda savaþýn ya da savunma yapýn" denildiðinde, "Biz savaþmayý bilseydik elbette sizi izlerdik" dediler. O gün onlar, imandan çok küfre daha yakýndýlar. Kalplerinde olmayaný aðýzlarýyla söylüyorlardý. Allah, onlarýn gizli tuttuklarýný daha iyi bilir. (Ali Ýmran Suresi, 167) ayetinde söz edilen kiþiler savaþmayý bilmediklerini söylerler; oysa yalnýzca çýkarlarýný gözetirler.

Peygamberimiz (sav) mücadeleye çaðýrdýðýnda, "bu sýcakta biz çýkamayýz" diyen kiþiler hakkýnda Kur’an’da, “yakýn bir yarar olsaydý” gelirlerdi buyrulur. Gerçekte bu kiþiler, çýkarlarýna uygun olmadýðý için mücadeleden kaçarlar. Bir kýsmý da "evimiz açýkta" diyerek, ailelerini bahane eder. Samimi insan, kendi ailesi ve çocuklarýný düþündüðü kadar, diðer çocuklarý da düþünmelidir. Allah, bunun bir münafýk tavrý olduðuna dikkat çekerek Müslümanlar’ý uyarýr.

Bugün de milyonlarca Müslüman zorluk içinde yaþar hatta can çekiþirken, öncelikler iyi belirlenmelidir. Zaman, dini konularda detaylarda boðulma deðil birlik olma zamanýdýr. Afganistan’dan Irak’tan zulüm, iþkence ve tecavüz haberleri gelirken, Müslümanlarýn detaylarla bu denli uðraþmalarýnýn nedeni deccali hipnozdur.

Müslüman Kur’an ayetlerini çok iyi öðrenmeli, teblið yapmalý, fitne yeryüzünden kalkýncaya ve din Allah’ýn oluncaya kadar mücadele içinde olmalýdýr. Diðer sünnetleri uygulayýp, bundan kaçýnanlar için öncelikleri eþleri, aileleri, mallarý ve ticaretleridir:

De ki: "Eðer babalarýnýz, çocuklarýnýz, kardeþleriniz, eþleriniz, aþiretiniz, kazandýðýnýz mallar, az kar getireceðinden korktuðunuz ticaret ve hoþunuza giden evler, sizlere Allah’tan, O’nun Resûlünden ve O’nun yolunda cihad etmekten daha sevimli ise, artýk Allah’ýn emri gelinceye kadar bekleyedurun. Allah, fasýklar topluluðuna hidayet vermez. (Tevbe Suresi, 24)

Peygamberimiz(sav), Allah’a olan kuvvetli imaný ile görevini en güzel þekilde yerine getirmiþ, insanlarý Allah’ýn hayat veren yoluna, hidayete davet etmiþ ve çaðrýya icabet eden samimi insanlarýn yolunda ýþýk olmuþtur.

Samimi müminlerin yapmalarý gereken, Peygamberimiz (sav)’in kendilerini hayat verecek bir yola çaðýrdýðýnýn bilincinde, onun yoluna uymalarý ve sünnetini kendilerine rehber almalarýdýr. Ancak Kur’an’a katýksýzca iman edildiði ve Peygamberimiz’in (sav) sünnetlerine kararlýlýkla uygulandýðý takdirde Kur’an ahlaký tüm dünyaya hakim olabilir.

Tüm insanlara güzel ahlaký ile örnek olan, onlarý güzel ahlâka davet eden Peygamberimiz’in (sav) izinden giden samimi müminlere, Allah yardým edecek, yollarýný açarak onlara baþarý verecektir.

Fuat Türker, Haber Hilal