Ne vakit ecelin
vecdine þahit olsam
Kimsesiz ve mahzun bir
nefesin umutlarýný yadetip okusam


Yüreðime
hicran zerkeden sualleri nasýl
onlasam ve hakkýyla ram olsam


Yaþý silmeye
mecali olmayan ellerim açsam,
ruhumun vecdiyle nar-ý aþkýna kansan


Ne kadar
imrensem,sukut edip geçsem


Beni
benden alan firkatin
refakatilde canýmdan geçsem


Siyaha
yakýn iki noktayý, kalbi aklý,
sevday-ý nazarý þehredip göçsem


Ruhumun esareti,
irademin zafiyeti, kalbimin
lekelerinden arileþip yüzleþsem


Ne asumaným var,
ne hüzün halimde yaþar


Umutlar
nasýl bir iklimin
muvazenesinde bahtýn kapýsýný çalar


Ömür kitabý
yazýlýrken vicdaným sýzlar,
kefil arayan virane halime kim bakar


Kim bilir
ne kadar susadým yar, serabýn
halinde düþlerim sessizce niye hasretinle yanar




Ne çocukluk
anýlarým ve ne de korkularým


Ruhumdan
neþet edecek yarýnlarým,
umudun ihsanýna muhtaç taatlarým


Hangi düþü görsem,
yýrtýk resimin halini acýyla
hissetsem, yürekten gelir yaþlarým


Bilsen
ne kadar acizim,
elhak boynu bükük sabinin
samimiyetinden nükseder figaným


Avalik mi
acý verir sineme, kýrýk kalbime


Ýzana
muhtaç melalime, bin hüzün
içinde ki elem bahþeden derdime


Nasýl bir
hasretin ruhunda dirilmeli,
aþkýn vecdinde iradeden vaçgeçmeyi bilmeli


Sevda ki
ne müthiþ bir çaðlayan,
aklý divane kýlan,
kimseye muhtaç býrakmayanda dirilmeli




Mustafa CÝLASUN