...
"Bazý insanlar vardýr ki" dedi.
"Yaþamýna alýrken onlarý ýzdýrap duyarsýn.Zorlanýrsýn.Pek tabiki yaþamýna ýzdýrapla giren birisinin gidiþi güle oynaya olmaz."
Yavaþça arkasýný döndü
Bastonunu bana uzattý.
Minderine oturdu.
"Ve" dedi
"Eyer o.Hiç beklemediðin bir anda çýkýyorsa hayatýndan giderken yanýnda senin bir parçaný da götürür.Onu özlediðin kadar aslýnda bir nebzede kendinden giden o parçayý özlersin"
Aðzýndan dökülen her kelimeyi içimden tekrar ediyordum.
Sanki gizli bir dinin saklý kitabýnýn ayetleri gibiydi.
beyazlamýþ sakalý pencereden izinsiz giren güneþ ýþýklarýyla parlýyordu
konuþmaya devam edeceði her halinden belliydi
yaþlý ciðerlerini doldururcasýna derin bir nefes çekti
"yani evlad" dedi
"insan kaç yaþýna gelirse gelsin en çok da kendisini özlüyor.Ve yitip giden yýllar seni kendinden biraz daha uzaklaþtýrýyor"
gözlerinde yaþlýlýðýn hüznü ile bana bakýyordu
bana bakmasýna daha fazla dayanacak dermaným kalmamýþtý
"dede" dedim
"nargileni hazýr edeyim mi"
"et evlad " dedi
bastonu yanýna býraktým
odanýn kapýsýný açtým
hala soyledýklerýný tekrar edýyordum..