Birincisi, beklentileriniz belirlidir. Yani ne istediðinizi bilirsiniz. Ýkincisi, beklentiler belli deðildir. Bir þeyler istersiniz ama, ne istediðinizi bilmezsiniz.

     Genellikle ne istediðimizi, kesin çizgiler ile bilemeyiz. Karþýmýzda miyop gözlerin çizdiði bir hayal, suluboya resimdeki çizgiler vardýr. Ne istediðimiz, ne kadar istediðimiz konusundaki belirsizlikler, yaþama karþý, arkadaþlarýmýza karþý, kendimize karþý ne kadar dürüst davrandýðýmýz gibi zor bir soruyla baþbaþa býrakýr bizi.

     Kendini çok kararlý ve/veya çok dürüst sanan kiþiler dahi ciddi tartýþmalarý yaþar kendileriyle.

     Yalan söylemek bana göre deðil. Ama, yalan söylemediðim yalanýný nasýl söylerim. Þartlar insaný nelere zorlar, bilemezsiniz. Bizler kimyasal bir tepkimenin geliþmiþ düzeneði, doðanýn bir parçasý, klasik bencil varlýklarýz.


     Agop Kotoðyan

     Küçüklüðünde, kolunu prese kaptýran bir týp profesörü. Ýstanbul Kocamustafapaþa'lý olduðunu öðreniyorum. Ben çocukken o gençliðini yaþýyor.

     Agop'un çocukluk fotoðrafý var. Çok sevimli. Zamaný görmek gibi bir dileðiniz var mý. 13 Þubat 2005 tarihli Hürriyet Pazar'ýn 15. sayfasýna bakýnýz. Oradaki öyküyü okuyalým. Cildiyeci Kolsuz Agop ile tanýþalým.

     Yaþam, gazete sayfasýndaki yarým sayfalýk özet deðildir.

     Saksýya diktiði aðacýn büyümesinin, saksýdaki toprak, su ve diðer katýlan öðeler ile ilgisi konsunda deney yapan 15-16,yy. da yaþayan bilim adamý ile olan akrabalýk iliþkim konusunda çalýþma yapacaktým. Böyle bir çalýþmanýn henüz yok. Olmasý gerek. Amaç kendime pay çýkarmak deðil. Ne olduðumuz ve ne olmadýðýmýz konusnda düþünce üretmek.




     Ferhan Þensoy



     Ferhan Þensoy'un eðlenceli birþeyler anlatmasýný umuyorum. Bu hafta vizyona giren "Pardon" adlý, baþrolünü Ferhan Þensoy'un oynadýðý filmden söz ediliyor. 6 Mart 2005 tarihli Milliyet Gazetesi'nin Pazar eki.

     Filme konu olan olayýn gerçek kahramaný, ilgisi olmadýðý bir suçu itiraf eden yurttaþ Nevzat Pak. 9 yýl hapis yattýktan sonra suçsuç olduðu anlaþýýlýyor.

     Bu senaryo tanýdýk geliyor. Mesleði benim yaptýðým iþ olan kiþinin yadýrgamamasý gerek. "Suçlarý kabul edene kadar yediðim dayaðý bir ben bilirim" diiyor, Nevzat Bey. Bir gün Yaþar ve arkadaþlarýnýn da ayný süreçten geçtiði açýða çýkacak mý acaba.

     Benim bilmem yeterli deðil. Baþkalarýnýn da bilmesi gerekiyor.

     Suçsuz yere cezaevinde yatan kiþiye verilmek istenen tazminat miktarýný da merak ediyor musunuz. Burasý önemli deðil. Adama suçu daha doðrusu suçlarý kabul ettirene kadar, iþkence yapýlýyor. Dayak sözcüðü daha medeni deðil. Neyse. Asker olmasý falan da tanýdýk geliyor.

     Sonrasý iyilik saðlýk. Kararý veren baðýmsýz mahkeme.... Suçsuzluk karine. Hem Anayasa'da yazýlý, hem TCK'da, hem de uluslararasý mevzuatta.

     Karine denilen þey hukuki bir terim. Bitti. Var mý bunun ötesi.

     Yine þiirde, hak, hukuk adalet gibi kavramlarýn yalnýzca birer sözcük oluduðunu öðretir zaman deniliyor. Böyle olduðunu görmek zor bir durum. Bizi izlemeye devam edin.

     Bir baþka olay. Bir suç isnadý ile 6 ay tutuklu kalan adamcaðýz, malumunuz, suçunu itiraf eden takýmýndan, hakim tarafýndan, itirafý dikkate alýnmadan, tahliye ediliyor. 14 Haziran tarihli Hürriyet gazetesi olabilir.(2005) Olmaz böyle þey demeyin. Oluyor böyle þeyler, Ünlü iþkenceci devletten maaþ alýyor. Gidip Yaþar ve Cüneyt'e sorun.

     Sonra da ÝHM'ye "hangi insanlarýn haklarý" diye sorun. Özgürlük ve demokrasi meselesi. Eleþtiri hakkýnýz her zaman var. Ancak sonuç alacaðýnýz için eleþtirdiðinizi sanmak hakkýnýz da var.

     Sizi Odabaþ kardeþimizin þiirleri ile baþ baþa býrakýyorum.





     ÖZEL ÝDARENÝN ÖZEL ÝHALESÝ


     Müteahhit olmak ve çok para kazanmak, sanýldðý gibi zor deðil. Ama kolay da deðil. Siz torpilli torpilli ihale alýr mýsýnýz Özel Ýdare'den. Haber Ekspresgazetesinin 18 Temmuz 2005 tarihli örneðini bulup, devletin taþýnýn nasýl devlete satýldýðýný okuyun. Ben de size haberde geçmeyen ayrýntýlar üzerine Bayýndýr Güzellemesi okuyayým..