Bayanýn birinin bir gün hanýmlýðý tutmuþ. Sabah kalmýþ, "Üzerimde bir yorgunluk var, bugün bir þey yapmak istemiyorum” diye içinden geçirmiþ. Ocaða bir tavuk koymuþ ve bahçeye çýkmýþ.

Tavuk ocakta piþerken o da kapý önünde oturuyormuþ. O sýrada bir dilenci gelmiþ. Dilenci, “Haným bir hayýr ver" demiþ. Haným, “Bugün benim hanýmlýðým tuttu, gir içeriden ne alacaksan al” demiþ. Dilenci içeriye mutfaða girmiþ. Bir bakmýþ ocakta tavuk piþiyor. Ocaktan tavuðu alýp, torbasýna koymuþ, tencerenin içine de çarýklarýný býrakmýþ. Haným dilenciye “Bir turcehun okur musun?” demiþ. Dilenci uygun bir melodi ile, “Tencereden tavuk alýnýp torbaya konacak, çarýklarda tencereye konacak, iþte geldi turcehun” demiþ. Haným dilenciye “Aðzýna saðlýk” deyip yollamýþ.

Dilenci gidince hanýmýn kocasý gelmiþ. Kadýn eþine “Bugün benim hanýmlýðým tuttu, gir içeriye ocakta tavuk var. Al onu ye” demiþ. Kocasý içeriye mutfaða girmiþ. Tencereye bir bakmýþ içinde çarýklar var. Adam karýsýna “Bu ne iþtir haným” diye sormuþ. Kadýn, “Bugün benim hanýmlýðým tuttu, dilenci gelmiþti, hayýr istedi, ben de gir içeriden al dedim, bir de turcehun okudu, o yapmýþtýr” demiþ.