Son günlerde "dindarlýk" kavramý üzerinden yapýlan tartýþmalarda dindarlýk ve muhafazakârlýk kavramlarýnýn ayný anlamda kullanýldýðýný görüyoruz. Oysa gerçekte bu iki kavram birbirinden farklýdýr. Ýnsanlýk tarihi boyunca Allah’ýn peygamber ve resullerinin, yaþadýklarý toplumdaki din dýþý gelenekleri, yanlýþ olan inançlarý, yanlýþ düþünceleri yýkmaya geldiklerini görürüz. Allah’ýn seçtiði kutlu insanlar bu yüzden batýl gelenek ve göreneklerine baðlý kalmakta ýsrar eden toplum tarafýndan, "Siz ancak muptil(gelenekleri iptal eden) olanlardan baþkasý deðilsiniz", "biz atalarýmýzý üzerinde bulduðumuz þeye (geleneðe) uyarýz", "Atalarýmýzý üzerinde bulduðumuz þey bize yeter" gibi sözlerle suçlanýrlar. "Sen bize yalnýzca Allah’a kulluk etmemiz ve atalarýmýzýn tapmakta olduklarýnýzý býrakmamýz için mi geldin?", “Hem biz geçmiþ atalarýmýzdan bunu iþitmiþ deðiliz” diyen cahiliye halký hakkýnda Kur’an þöyle buyurur:

"Ya atalarý bir þey bilmiyor ve hidayete ermiyor idilerse?.."

Ýslâm için en büyük tehlikelerden biri iþte budur; Kur’an dýþý gelenek. Din, gerçek kaynaðý olan Kur’an’dan öðrenilir. Allah, insana Kur’an’ý okumasýný, anlamasýný, Kur’an ayetleri, evren ve kendisi üzerinde düþünmesini, inancýný ve hayatýný Kendi rýzasý üzerine kurmasýný buyurur. Kur’an, cahiliye alýþkanlýklarýndan vazgeçmesini isterken, birçok insan atasýndan dedesinden öðrendiði Kur’an dýþý dini yaþamakta ýsrarcýdýr.

"Dindarlýk" kavramýna yapýlan itirazlar, en fazla da miras alýnan bu dinin Ýslam olduðunun zannedilmesi nedeniyledir. Gerçek anlamda dindarlýk, geleneklerle yaþanan tutuculuk ya da muhafazakârlýk deðil, Kur’an’daki gerçek dini yaþamaktýr. Ýslam’ýn özünü yaþamak, onu hayata geçirmektir.

Kur’an ahlakýný gereðince yaþamaya çalýþan insan, Allah’ýn namaz kýlmak, oruç tutmak gibi emirleri kadar diðer bütün ayetlerine uymaya gayret eder. Kur’an’ýn her emri farzdýr, haktýr.

Kur’an ahlaký, insaný bozgunculuk çýkarmaktan engeller. Kur’an’da, "…Allah’ýn verdiði rýzýktan yiyin, için ve yeryüzünde bozgunculuk yaparak karýþýklýk çýkarmayýn. " (Bakara Suresi, 60) buyrulurken, samimi bir mümin, yaþadýðý toplumda fitne ve fesat çýkarmak bir yana, bunu aklýndan bile geçirmez.

Kur’an ahlakýný yaþayan insan için itaat önemli bir ahlak özelliðidir. Allah’ýn emri gereði itaat eden kiþilerden oluþan bir toplum, devlete itaati de en yüksek düzeyde yaþar.

Yakýnlarý, anne babasý hatta kendisi aleyhine bile olsa Allah’ýn emrettiði gibi adaletle davranan, çevresindeki insanlara merhamet eden, yoksullara ihtiyacýndan artakalaný veren insan gerçek anlamda dindardýr. Ve bu kiþiden insanlýða zarar deðil, yarar gelir. Karýþýklýk çýkarmaktan þiddetle kaçýnan, Kur’an ahlakýna uygun olarak hoþgörülü ve uzlaþtýrýcý davranýþlar sergileyen insandan korkan kiþinin kendisini gözden geçirmesi gerekir. Ýnsanlarýn, Kur’an’ýn tarif ettiði gerçek dindar modelini örnek almasý, yaþamasý ve Kur’an ahlakýnýn yaygýnlaþmasý hem toplumda hem dünyada huzur ve barýþ demektir. Kur’an ahlakýnýn yeryüzü hakimiyeti, barýþ ve huzurun hakimiyeti demektir.