Kendilerine okunmakta olan Kitab’ý sana indirmemiz onlara yetmiyor mu? Þüphesiz, bunda iman eden bir kavim için gerçekten bir rahmet ve bir öðüt (zikir) vardýr. (Ankebut Suresi, 51)

Yüce Allah birçok ayetinde Kuran’ýn yeterli olduðunu bildirir. Ýnanan insanlar Kur’an’a uyar, Peygamberimiz (sav)’in tefsiriyle bilgilenirler. Ancak buna raðmen bazý kiþiler Kur’an’a ilaveler yapmaya kalkarlar.


Müþrik ve münafýklar Müslümanlara zarar veren iki önemli güçtür. Kur’an’ýn yeterli olmadýðý konusunda ittifak eder, dini yaþamayý zor ve karmaþýk gösterir, dini içeriden çökertmeye çalýþýrlar.


Kur’an’ý yeterli görmeyen bu kimseler, atalarýndan öðrendikleri hurafelerle Kur’an’ý karýþtýrarak ayetlerden, Kur’an’da bulunmayan hükümler çýkarýrlar.


Al-i Ýmran Suresi, 78. ayette, “Onlardan öyleleri vardýr ki, dillerini kitaba doðru eðip bükerler, siz onu (bu okur göründüklerini) kitaptan sanasýnýz diye. Oysa o kitaptan deðildir. "Bu Allah Katýndandýr" derler. Oysa o, Allah Katýndan deðildir. Kendileri de bildikleri halde Allah’a karþý (böyle) yalan söylerler.” buyrulur. Kuran’a doðru dillerini eðip büken, Kur’an’ýn açýk hükümleriyle hareket etmeyen bu kiþiler, ayette de haber verildiði gibi Allah’a karþý yalan söylerler. Toplumdaki en tehlikeli mahluklar olan münafýklarýn yöntemi de budur.


Yüce Allah birçok Kur’an ayetiyle müþrik ve münafýklarý deþifre eder:


Onlar, yine de o sözü (Kur’an’ý) gereði gibi düþünmediler mi, yoksa onlara, geçmiþteki atalarýna gelmeyen bir þey mi geldi? (Müminun Suresi, 68)


Kur’an ayetlerinin çoðu Kitab’ýn anasý olarak ifade edilen muhkem ayetlerdir; diðerleri ise müteþabihtir. Kalplerinde kayma olan müþrik ve münafýklar, fitne çýkarmak için kendilerince yorum yapmak için müteþabih olanýna uyarlar. Oysa onun tevilini Allah’tan baþkasý bilmez.


A-li Ýmran Suresi, 7. ayette, müteþabih ayetlerin yorumunu ancak Allah’ýn bildiði belirtilir; anlamlarý Allah Katýndadýr. Ýslam tarihi boyunca Kur’an’ýn müteþabih ayetlerini çarpýk mantýklarý ve çýkarlarý doðrultusunda yorumlayan sapkýn kimseler, görüþ ve akýmlar olmuþtur. Allah, bunun fitne olduðunu ve bu kimselerin kalplerinde kayma olan kiþiler olduklarýný bildirir.



“Onlar, dünya hayatýný Ahirete tercih ederler. Allah’ýn yolundan alýkoyarlar ve onu çarpýtmak isterler (veya onda çarpýklýk ararlar). Ýþte onlar, uzak bir sapýklýk içindedirler.” (Ýbrahim Suresi, 3) ayetinde Allah, münafýklarýn önemli bir özelliðini daha haber verir. Allah’ýn yolundan alýkoymak. Ne þekilde yaparlar bunu? Dini içinden çýkýlmaz hale getirerek. Örneðin kolayca yapýlacak bir þeyi son derece zorlaþtýrarak, yapýlamayacak hale getirirler. Allah’ýn dümdüz ve kolay olan yolunu çarpýtýr, karmakarýþýk hale getirir; insaný adeta labirente sokarlar.


Allah`ýn Kitabý, onun açýk yorumlarý olan Peygamberimizin(sav) hadisleri ve hayata geçirilmiþ hali olan Peygamberimizin(sav) sünneti inanan insanlara yeter. Kendilerince Kur’an’ý yorumlayan bu kimselere sormak gerekir; Kur’an ve sünnetin gerçek anlamda uygulanmasý sýrasýnda hangi eksiklikle karþýlaþmýþlardýr?


Allah, birçok ayette Kur’an’ýn yeterli olduðu konusunda insanlarý uyarýr. Dillerinizin yalan yere nitelendirmesi dolayýsýyla þuna helal, buna haram demeyin buyurur. (Nahl Suresi, 116) Böyle yapanlarýn Allah’a karþý yalan uydurmuþ olacaklarýna dikkat çeker. "Allah’a karþý yalan uyduranlar ise asla kurtuluþa ermezler.”


Araf Suresi’nde yine ayný yönde uyarý vardýr:

“De ki: "Allah’ýn kullarý için çýkardýðý ziyneti ve temiz rýzýklarý kim haram kýlmýþtýr?" De ki: "Bunlar, dünya hayatýnda iman edenler içindir, kýyamet günü ise yalnýzca onlarýndýr." Bilen bir topluluk için ayetleri böyle birer birer açýklarýz. De ki: "Rabbim yalnýzca çirkin-hayasýzlýklarý -onlardan açýkta olanlarýný ve gizli olanlarýný,- günah iþlemeyi, haklý nedeni olmayan ’isyan ve saldýrýyý’ kendisi hakkýnda ispatlayýcý bir delil indirmediði þeyi Allah’a þirk koþmanýzý ve Allah’a karþý bilmediðiniz þeyleri söylemenizi haram kýlmýþtýr." (Araf Suresi, 32-33)

Allah, Kur’an dýþý helal ve haramlar uydurarak Kendisine iftira atanlarýn hüsrana uðrayacaklarýný bildirir ve onlar hakkýnda "gerçekten þaþýrýp sapmýþlardýr ve doðru yolu bulamamýþlardýr." (Enam Suresi, 140) hükmünü verir.


Kur’an, haramlar kendilerine açýklandýðý halde, üzerinde Allah’ýn ismi anýlan þeyleri yemeyenlerin, bir ilim olmaksýzýn, kendi hevalarýyla haddi aþarak kimilerini saptýrdýklarýný bildirir. (Enam Suresi, 119)


Yine En’am Suresi’nde hiçbir bilgiye dayanmaksýzýn insanlarý saptýrmak için Kendisine karþý yalan uyduran kimseleri Allah, zalim olarak nitelendirir ve hidayete erdirmeyeceðini haber verir. Ve sorar Allah: "Yoksa Allah, bunlarý sizlere tavsiye ettiði zaman þahid miydiniz?" (Enam Suresi, 144)


Allah, Peygamberimize(sav), ayetler apaçýk belgeler olarak okunduðunda, "Bundan baþka bir Kur’an getir veya onu deðiþtir" diyen cahillere þöyle cevap vermesini buyurur: "De ki: "Benim onu kendi nefsimin bir öngörmesi olarak deðiþtirmem benim için olacak þey deðildir. Ben, yalnýzca bana vahyolunana uyarým. Eðer Rabbime isyan edersem, gerçekten ben, büyük günün azabýndan korkarým ." (Yunus Suresi, 15)


Ayrýca þüphede olan bu kiþilere Kur’an, "bu durumda, siz de bunun benzeri bir sûre getirin. Ve eðer doðru sözlüyseniz, Allah’tan baþka þahitlerinizi (kendilerine güvendiðiniz yardýmcýlarýnýzý) çaðýrýn. (Bakara Suresi, 23) ayetiyle seslenir.


Kur’an’ýn ifadesiyle müþrikler, dinlerini fýrkalara ayýrmýþ ve kendileri de parça parça olmuþlardýr. Dahasý her grup kendi elindekiyle övünüp sevinç duymaktadýr. (Rum Suresi, 32)


Oysa Allah, "Dini dosdoðru ayakta tutun ve onda ayrýlýða düþmeyin" diye dinden Nuh’a vasiyet ettiðini ve sana vahyettiðimizi, Ýbrahim’e, Musa’ya ve Ýsa’ya vasiyet ettiðimizi sizin için de teþri’ etti (bir þeriat kýldý) (Þura Suresi, 13) buyurur. Ayetin devamýnda ise Peygamberimiz’in(sav) kendilerini çaðýrdýðý þeyin, müþriklere aðýr geldiðini haber verir. Oysa tek ölçü ve yol olarak yalnýzca Kur’an ve Peygamberimizin(sav) Kur’anî yaþam tarzý benimsenmelidir.


Kur’an oldukça sade ve kolaydýr. Anlamak için din eðitimi almak gerekli deðildir. Allah bize Kuran’ý doðruyu yanlýþtan ayýrmamýz için indirmiþtir ve yaþamýmýza dair her konu onda vardýr. Allah, "her örnekten çeþitli açýklamalarda " (Kehf Suresi, 54) bulunduðunu ve onda hiçbir eksik olmadýðýný buyurur; artýk içimiz rahat etmelidir. Kur’an kalbimizi açar; bedenimizin ve ruhumuzun þifasýdýr. Ve Rabb’imizin sözü, "doðruluk bakýmýndan da, adalet bakýmýndan da tastamamdýr. O’nun sözlerini deðiþtirebilecek yoktur." (En’am Suresi, 115)


Peygamberimiz(sav) ahirette kavmini, "benim kavmim, bu Kur’an’ý terk edilmiþ bir kitap olarak býraktý" diyerek þikayet edecektir. (Furkan Suresi, 30)


Allah’ýn izin vermediði þeyleri kendilerine dini kurallar edinen müþrikler, Kur’an’da acý bir azapla müjdelenirler. (Þura Suresi, 21) Allah’ýn ayetlerini çarpýtanlar, sonsuz ateþin içine býrakýlacaklardýr. "Çünkü Allah onlarýn yaptýklarýný gerçekten görendir. (Fussilet Suresi, 40)


Þu halde, sonsuz azaptan sakýnmak için karmaþýk, engebeli ve tali yollara sapmamalý, Kur’an’ýn aydýnlattýðý dosdoðru yol üzerinde olmalýyýz.


Bu benim dosdoðru olan yolumdur. Þu halde ona uyun. Sizi O’nun yolundan ayýracak (baþka) yollara uymayýn. Bununla size tavsiye etti, umulur ki korkup-sakýnýrsýnýz.” (Enam Suresi, 148-153)