… Ýþte bütün ihtiyarlýðýmdan ve firak (ayrýlýk) belalarýndan gelen teessüratýma (üzüntülerime), bana nur-u iman tam kafi (yeterli) geldi; kýrýlmaz bir rica, kopmaz bir ümit, sönmez bir ziya, bitmez bir teselli verdi. Elbette sizlere ihtiyarlýktan gelen karanlýk ve gaflet ve teessürat ve teellümata (tasalanmalara), iman kafi (yeterli) ve vafidir (elveriþli)… (Bediüzzaman, 26. Lema, s.69)

Allah’ýn rahmetinden umut kesmemek Allah’ýn buyruðudur. Rahmetini umut etmek, Rabb’imizin her þeye güç yetiren olduðu gerçeðinin þuurunda olmaktýr. Umut kesmek ise inanan insanýn asla yaþamamasý gereken bir ruh halidir.

Nasýl umut kesilir ki? Bizi yaratan, bize soluk aldýran, düþünme yeteneðini veren, görmemizi, iþitmemizi, yürümemizi, koþmamýzý saðlayan, saðlýklý yaþatan, güldüren, sayýsýz rýzýk bahþeden Yüce Allah’týr. O’nun rahmetini umut etmemek, tüm bu nimetleri görmezden gelmektir, nankörlüktür. Bir nimet kaybý sýrasýnda bile Allah’tan umut kesilmemelidir.

Allah, sonsuz kudretiyle kuþkusuz her þeyin en mükemmelini ve en kusursuzunu yaratýr. Zorluklardan kurtaracak, karanlýklardan aydýnlýklara çýkaracak olan sadece O’dur. Her zorluðun ardýndan kolaylýk verecektir.

Dünya hayatý inanan insan için eðitim sürecidir. Zorluklarýn imtihan için yaratýldýðýný, göstereceðimiz sabýr ve tevekkülün güzelliklerle karþýlýk bulacaðýný unutmamalýyýz. Mevlana’nýn güzel ifadesiyle sopayla kilime vurmaktan amaç tozunu almaktýr. Allah tozumuzu alýr, bizi arýndýrýr, neden kötü hissetmeli?

Ýnanan insaný diðerlerinden ayýran, yaþadýðý zorluk zamanlarýnda sergilediði güzel ahlaktýr, zorlu olaylarýn ardýndaki hayrý beklemektir. Her imtihan Rabb’ine olan aþkýný, sadakatini ve ahde vefasýný kanýtlama fýrsatýdýr.

Ýnsaný ümitsizliðe, üzüntü, keder, sýkýntý, stres ve öfkeye kapýlmaktan, gelecek kaygýsý, korku ve tedirginlik gibi zarar veren etkenlerden uzak tutan imanýdýr. Dünya hayatýný güzelleþtiren imandýr. Ýman neþe ve huzurdur; gerçek kurtuluþa vesiledir.

Artýk iman edip salih amellerde bulunanlara gelince; Rableri onlarý Kendi rahmetine sokar. Ýþte apaçýk olan ’büyük mutluluk ve kurtuluþ’ budur. (Casiye Suresi, 30)