Aþktan aðzýmýz yandý çünkü ateþte piþirmeye çalýþtýk, bilemedik.. Oysa kebabýn en güzeli; ateþi bitmiþ külde, aþkýn en güzeli de; alevi gitmiþ gönülde piþermiþ. Cahildik, cüheylanýn önde gideniydik hemde. Büyük sözü dinlemedik, delikanlýydýk ya.. Seviþirken mercimeði fýrýnda unutacaðýmýzý akýl edemedik, bok ettik herþeyi. Nefsimize yenik düþtük, zayýf irademizin kurbaný olduk. Sonra utandýk, söyleyemedik birbirmize yediðimiz haltlarý, sustuk.. Yüzümüze vuramadýk ikimizde, yüzleþemedik.. Kavgacý deðildik ki biz, sevmezdik kavga etmeyi. Ama saðlam küserdik, trip manyaðýydýk, konuþmazdýk uzun süre. Sonra zamana býraktýk belki söner diye, bitip gider dedik kendimizce bu hatýralar, kaybolur.. Ama dayanamadýk, sabredemedik, bikez daha iradesiz davrandýk. Elimize bi çomak alýp eþeledik, dürtükledik soðuyan mangalýn kömürünü. Bi taraftan birimiz yelledi bi taraftan diðerimiz üfledi, küllenen ateþi körükledik, kora çevirdik beraberce. Tam ellerimizi kavuþturuyorduk ki birimiz korktu tekrar yanmaktan, panikledi – ah þu panik ataðý- ve getirip bi kova suyu boþaltýverdi üstümüze gitti. Ben ise söndürememiþtim, soðumaya býrakmýþtým sadece aðzýmýz yanmasýn diye. Kýyamamýþým meðer, ki o yelleyince ben de üfleyiverdim hemen tetikte beklermiþçesine, ne de çok özlemiþim onun sýcaklýðýný. Ne de güzel olucaktý oysa kor ateþinde aþkýmýz. Gönlümüzün yaðlarý cýzýrdayarak eriyicek, o müthiþ kokuyla iþtahýmýz açýlacaktý. Bu kez daha tatlý daha bir iþtahlý seviþecektik, tadýnýn kaldýðý damaðýmýz yanmayacaktý bu sefer. Ama olmadý, düþlerde kaldý bu hikaye, sonu gelmedi, oyuncu gitti ve yönetmen filmi çekemedi. Acý acý üþüyorum, tir tir titriyorum, soðuk iliklerime kadar iþliyor þimdi söndürdüðü mangalýn baþýnda. Dumaný çýkýyor ýslak kömürlerin ve yanýk kokusu hala burnumda tütüyor sevgilimin..
Ulaþ Tuzak