Peygamberimiz (asm)’ýn sünneti, onun gibi Kur’an’ý yaþamak, ona itaat etmektir. Onun gibi yaþamak, O’nun gösterdiði çabanýn bir benzeri ile Kur’an’ý dünyaya yaymaya çalýþmak, ahlâk olarak gücümüzün yettiðinin en fazlasýyla O’na benzemek için gayret etmektir.


Resûlullah (asm), “Andolsun, sizin için, Allah’ý ve ahiret gününü umanlar ve Allah’ý çokça zikredenler için Allah’ýn Resûlü’nde güzel bir örnek vardýr.” (Ahzab Suresi, 21) ayetiyle bildirildiði üzere bizim için en güzel örnektir.


Peygamberimiz (asm), devlet yönetiminden ticarete, eðitimden sosyal dayanýþmaya kadar birçok konuda bizi bilgilendirir. O’nun sünnetinin en belirgin özelliði, kolaylýðýdýr. "Kolaylaþtýrýnýz, zorlaþtýrmayýnýz. Müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz" (Buhari) buyurarak bu gerçeði ifade eder. Peki kolay olduðu halde neden zor görüyoruz? O’nun sünnetini gereði gibi yaþadýðýmýzý söyleyebilir miyiz?


"Kim sünnetimi ihya ederse, beni ihya etmiþ olur. Kim beni ihya ederse Cennette benimle beraberdir" buyurur Peygamberimiz(asm) ve sonsuza kadar O’nunla birlikte olma müjdesi verir. Peki bizler, sünnetini gereði gibi ihya edebiliyor muyuz?


Resûlullah (asm), Allah’ýn kendisine indirdiðinden baþkasýna uymayacaðýnýn kararlýlýðý içindedir. Bu kararlýlýkla hak dini, en güzel ve en doðru þekliyle insanlara bildirir. Bizler ise zaaflara, hýrslara, tutku dolu isteklere sahibiz. Dini kabul etmemize raðmen bu zayýflýklarýmýza zaman zaman yeniliyoruz. Zaaf ve tutkularýmýzý terk edeceðimiz yerde dinin hükümlerini terk ediyoruz.


Eþimizin-dostumuzun, akrabalarýmýzýn nasýl karþýlayacaðýndan emin olamadýðýmýzdan, dinin bazý hükümlerini yerine getirmekten çekiniyoruz. Dine uygun olmayan kimi alýþkanlýklarýmýzdan vazgeçemiyoruz.


O, Kur’an’ýn ifadesiyle, ... ’Kör olanla, gören bir olur mu? Yine de düþünmeyecek misiniz?" (Enam Suresi, 50) buyururken, bizler birçok sorumluluðumuzu görmezden geliyoruz.


Allah’ýn buyruðu olan yardýmseverliði hayatýmýzýn her anýnda sergileyebiliyor muyuz? Esirlere, yolda kalmýþlara, zorluk içindeki yoksullara, yetimlere ne kadar yardým ediyoruz? Ýhtiyacýmýzdan artakalanýný infak etmemiz gerekirken, bu sorumluluðumuzu gereði gibi yerine getiriyor muyuz? Peygamberimiz (asm), "infak et, arþýn Rabb’i eksiltir diye korkma" buyururken biz vicdanýmýzý devreye sokarak gerçekten ihtiyacýmýz olaný mý ayýrýyoruz, yoksa eksileceðinden korkarak yýðýp biriktiriyor muyuz?


Peygamber Efendimiz (asm), "…Þüphesiz sen, pek büyük bir ahlak üzerindesin." (Kalem Suresi 4) ayetinde de belirtildiði üzere çok güzel ahlaklý, þefkatli, anlayýþlý bir insandý. Müminlerin sorunlarý ile ilgilenir, imanlarýný artýrmalarý yönünde onlara hatýrlatmalar yapardý. Onlarýn sýkýntýya düþmesi gücüne giderdi. "Ve müminlerden, sana tabi olanlara (koruyucu) kanatlarýný ger." (Þuara Suresi, 215) ayeti gereði þefkat dolu ve esirgeyiciydi. Bizler ise onun güzel ahlakýný tanýmak, ona benzemek, ahirette O’nunla yakýn olabilmek için ne kadar çaba gösteriyoruz? En güzel örnek yaný baþýmýzda iken bizler kendimize baþkalarýný örnek alýyor, onlarýn davranýþlarýna, konuþmalarýna, giyim tarzlarýna özeniyor, onlar gibi yaþamaya çalýþýyoruz. Ýnsanlarý doðru olana, en güzel ahlâk ve tavra özendirmek önemli bir sorumluluðumuz iken kendimiz bu güzel ahlâký yaþamak için ne kadar çaba içindeyiz?


Rabb’imiz, "Kendilerinden önce o yurdu (Medine’yi) hazýrlayýp imaný (gönüllerine) yerleþtirenler ise, hicret edenleri severler ve onlara verilen þeylerden dolayý içlerinde bir ihtiyaç (arzusu) duymazlar. Kendilerinde bir açýklýk (ihtiyaç) olsa bile (kardeþlerini) öz nefislerine tercih ederler. Kim nefsinin ’cimri ve bencil tutkularýndan’ korunmuþsa, iþte onlar, felah (kurtuluþ) bulanlardýr. (Haþr Suresi, 9) buyurarak Ensar’ý övüyor ve bize örnek gösteriyor. Bizler ise din kardeþlerimiz için ne kadar fedakârlýkta bulunuyoruz?


Peygamber Efendimiz (asm), "Merhamet edin, merhamet olunasýnýz. Af edin, af olunasýnýz. Yazýk laf ebesi olanlara. Yazýk günahlarýna bilerek devam edip, istiðfar etmeyenlere" ve "merhamet etmeyene merhamet edilmez" (G. Ahmed Ziyaüddin, Ramuz El Hadis) buyuruyor. Peki bizler þefkatli ve merhametli olmayý ne kadar önemsiyoruz?


"Allah refikdir (merhametli ve þefkatli), rýfký sever ve rýfka mükabil verdiðini baþka hiçbir þeyle vermez.” (Kütüb-i Sitte, Muhtasarý Tercüme ve Þerhi) sözleriyle bizi uyarýrken Resûlullah, biz O’nun þefkatli ve merhametli kiþiliðini ne kadar örnek alýyoruz? Allah’ýn rýzasýný kazanýp, aramýzdaki kardeþlik baðlarýnýn artmasýna ve güçlü bir birlik olmamýza vesile olacak olan bu duygularý ne kadar yoðun yaþýyoruz?


Bediüzzaman, Muhammed(asm)’ý þöyle anlatýr; "Nasýl kâinat insan için yaratýlmýþ ve kâinattan maksud ve müntehab insandýr; öyle de, insandan dahi en büyük maksud ve en kýymettar müntehap ve en parlak ayine-i Ehad ve Samed, elbette Ahmed-i Muhammed’dir."


Hepimiz ayný peygamberin ümmeti olma bilinci ile ona layýk birer mümin olmaya çalýþýrsak, yeryüzünde barýþýn ve esenliðin kaynaðý olabiliriz. Bu yüzden çýkýþ yolumuz, Allah’ýn Kitabýna ve Peygamberimiz (asm)’ýn sünnetine sýmsýký sarýlmaktýr, asla býrakmamaktýr. O’nun tebliði kýyamete dek geçerlidir. O’nun tebliði bizim de tebliðimiz, O’nun tevhid mücadelesi bizim de tevhid mücadelemizdir.


Hz. Ebu Bekir(ra) þöyle der: "Yüce Allah, Muhammed aleyhisselama dinini ayakta durduracak, buyruðunu açýklayýp hakim kýlacak, teblið görevini yerine getirecek ve Allah yolunda savaþacak kadar ömür yaþattýktan sonra, O’nu vefat ettirdi."


... Ancak O, hâlâ diridir. Bize düþen O’nun gibi, örtümüzden sýyrýlmak, dirilmek, kalkýp uyarmaktýr.



Fuat Türker