Aþka kapattým gözlerimi
Söndürdüm dilimde sözlerimin ateþini
Yaktým yüreðimdeki yerini
Öldüremedim yine de sana yaralý yeminimi...

Gidiþinden arta kalan
Kirpiðimdeki matemin rengidir þimdi zaman
Dipsiz ve karanlýk...
Seni aðlýyor
Yüreðimde biriktirdiðim yokluðuna ziyan yaþlar...

Gözlerine AÞK deðmemiþ
Vakitsiz hüzünler düþüyor saatlerin yüzüne
Gün geceyi aratmýyor..
Gittiðin günden beri zaman durmuþ
Yokluðunun koynuna saklanmýþ takvimler
Yüzüme bile bakmýyor...
Dilimde dönmüyor vedalar
Bitti demeye yüreðim varmýyor...
Hâlâ sana üþüyor anýlara sarýlmýþ koca bir þehir
Ve sana aðlamakta ayrýlýkla döþenmiþ yollar..

Unutmak çok zor geliyor
Ellerinden baþka
Son bakýþýnýn izi bile dururken yüzümde yadigar...

Dayanmýyor gözlerim gözlerinin yokluðuna
Sor geceye sevdiðim
Kaç þafaðý alnýndan vurdum sabahlayarak
Kaç uykuyu yalnýz býraktým yastýðýmda
Aðlayarak..
Ruhuma devrildikçe hasretin
Adýn saklý karanlýðýn içinde
Kaç kere inledi yüreðimin sesi
Yokluðuna yanarak....
Bir damla gözyaþýmdan kaç sen düþtü yanaklarýma
Kaç ben sýzladý hüznümün karasýnda yüreði kanayarak ...

Ah! Be sevdiðin
Sen gittin ya
Aklým yetim ,kalbim sanki öksüz kaldý.
Yokluðunun ellerinde düþlerim yandý
Ýçime çöktü hayat
Gözlerim amansýz bir acýya uyandý
Ne olur geri ver sensiz kalan yanýmý
Ya da gel al seni benden
Öldür bendeki beni
Yüreðinin topraðýna göm yüreðimi
Gün gelir de gözlerin düþer belki
Ýçindeki mezarýma bakarsýn
Olur ya ruhun yanar yokluðumun ellerinde
Sözlerim gelir aklýna
Sende bana aðlarsýn...

22.02.2012

ARZU KARADOÐAN